54 resultaten.
Zaaien
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 277 Langzaam loopt de dag leeg
op de vage grens tussen vloeibaar
en de zoom van het begaanbare
nog eenmaal vul ik mijn hoofd
met het jongste van de schemering
De schakeringen van de hemel
etsen markeringen in mijn hart
een schaduw verdrinkt in duisternis
de ongepolijste ijle waterdampen
hangen stil in stervend blauw
Het slapende water raakt…
Goya etst de hertogin van Alva met een negerkind
gedicht
3.0 met 8 stemmen 3.424 Lang had hij naar dat hart gedongen,
Francisco van de Spaanse school,
Penseel en handen uitgewrongen, -
Nu is hij in een ets verdoold.…
danste tussen de blikken
netgedicht
2.0 met 13 stemmen 885 je sms-te plezier
schreef files naar hier
ik wilde je horen maar
het geluid ging verloren
in verlangen naar jou
je proefde de sfeer
smaakte het spel met
het rood van je lippen
danste tussen de blikken
het decor voor je lijf
de sporen staan haaks
op de weg die we gingen
handen en kussen voorbij
geen afscheid van jou, mijn
woorden etsen…
de dood
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 1.659 ik zie je nog een biertje drinken,
als een ets op mijn netvlies
en die glimlach als een vrouw je aankeek.
maar nu waait een koude wind langs mijn rug,
als ik je naam zie.
het zit onder het stof en wat planten.
was je maar hier,
dan vertelde ik je over mijn dromen.
maar nu lig je hier tussen de vele stenen.…
Werkwoorden
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 139 zweven
- jargon voor vastgelopen dichters -
maar woorden waar aan gewerkt
moet worden
hakken, breken en priemen
dwars door weke harten en loze gedachten
bloed moet stromen
rijkelijk vloeien soms
schrijven is krassen
botten kraken en in vlees snijden
rake woorden vinden
die striemen en schrijnen
als open wonden
ijskoude insnijdingen etsen…
Het doodsbed
gedicht
2.0 met 153 stemmen 49.910 Wie hangt
haar op, de ets die ik van haar bewaren moet,
het vergezicht dat stolt op haar huid, de
schreeuw die uitrolt op mijn hand? Zij zwijgt,
zij weigert elk geluid. In haar is alles uit.
----------------------------------------
uit: 'Het Zwijghout', 2000.…
Weerspiegeling van de nacht
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 202 Het optekenen van nieuwe "slechte" herinneringen etsen rimpels in mijn huid.
Geven mijn uiterlijk een valse uitstraling van een krachtig karakter.
Getuige iemand die zonder vrees en twijfel schaamteloos door het leven walst.
Net als een ieder ander "zonder geheimen"…
Voor het leven getekend
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 1.106 triomfantelijk op het middelpunt van mijn kwetsen
prijkt een engeltje met een fijnbesnaard instrument
die prikkelende tonen over mijn rug laat lopen
achter de gesloten luiken van mijn ogen
doorblader ik de beelden voorheen onbekend
die ik voor altijd op mijn leden heb laten etsen
zoals ze zich trillend over mij verdeelde
tot de krassen in…
Het Pissende Vrouwtje
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 148 (Naar de ets van Rembrandt - 1631)
Bezij een kromme wilgenboom zat vrij van enig schroom
- haar rokken opgeschort, aan het ontblote onderlijf -
een pront en potig boerenwijf
te poepen en te pissen.…
Die dieper snijden
netgedicht
3.0 met 41 stemmen 42 nog ben ik
bezig het folie
los te trekken
dat mij het leven
bijna onmogelijk maakte
het lijkt doorzichtig
toch gerimpeld
door geleden
pijn in nabij en
het ver verleden
eerst komen schetsen
maar lijden verdiept
de lijnen tot etsen
die dieper snijden dan
ik ooit heb toegegeven
ik was lang geen
onbesproken kind
dat zich alleen…
Wil je van me houden?
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 1.660 Tekens in het zand
Ergens op een duintop
Staat jouw naam
De wind veegt hem weg
Kerf jouw naam in het hout
Ets jouw naam in zilver
Zodat je maar blijven zou
Streel elke letter intens zacht
Wil je van me houden?
Wil je me beminnen?
Wil je naar me verlangen?…
De kunstcriticus 4
gedicht
3.0 met 16 stemmen 8.127 En de etsen van Gerrit en Japik zijn
mooi in zwart wit verdeeld,
gevoelig van lijn,
hun droge naalden zijn als fluweel.
En wat is er met de compositie?
De compositie is origineel.…
DE SCHILDERIJEN VAN KAREL ...
gedicht
3.0 met 3 stemmen 2.555 En de etsen van Gerrit en Japik zijn
mooi in zwart wit verdeeld,
gevoelig van lijn,
hun droge naalden zijn als fluweel.
En wat is er met de compositie?
De compositie is origineel.…
Vergeten Olie 1
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 52 Vergeet te ademen of begraaf een filosoof,
Hang niet teveel gewicht aan je eigen gelijk,
Omgeven door omgevingen, vergeten te gedenken,
Ik fusilleer geen gezang, of ets, of wens, of niets.…
Mijn wereld vertakt zich
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 133 Lig nog begraven in de oude eeuw,
onder witte grond met zwart krijt
van hoogmoed, niet moedwillig
want op een morgen valt de eerste
voorjaarsregen en worden de etsen van
de zonden grillig op het telraam van de tijd…
Humane act ?
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 71 Het ligt begraven in de oude eeuwen,
herken de gebreken van onwetendheid,
geschreven grond met het zwarte krijt
van hoogmoed, nooit moedwillig want
morgen valt weer malse voorjaarsregen en
worden etsen van de wonden uitgewist, zal
door een woordtapijt de bühne verder onder
sneeuwen, dagelijks sneller dan verwacht
onbevredigd in de…
IN DE MOSKEE.
poëzie
4.0 met 1 stemmen 259 Ets van Beuer.
Trots op het witte ros, dat buigt gedwee,
Verheft hij zich, de Sultan, met gebaar
Van heerschappij, en angstig deint de schaar
In 't vale schemerlicht van de moskee.…
Rembrandt: De Heilige Familie, ets
poëzie
4.0 met 4 stemmen 1.032 Was niet hun beider teerste droom, het kind te aanschouwen
Dat uit haar reine schoot zuiverste Liefde schiep?
Betastte hij niet zacht, en voelde hij niet diep
Verscholen leven daar, het lijf der lieve vrouwe?
Hoe kon zijn zaligheid zo plotseling verflauwen?
Wat angst welde in zijn hart, dat eensklaps hij ontliep
Het warm vertrek, waar aan…
Bij jou
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 224 Niet meer in het mededogeloze daglicht, waar jouw woorden me kwetsen,
in een stralende zon die warm, koesterend zou moeten schijnen,
doch littekens veroorzaakt door koude stralen in mijn ziel te etsen.…
vroeg of laat, prozagedicht
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 222 Laat opstaan in een ver land of heel vroeg opstaan in Amsterdam.Het eerste is voor mij minder vreemd dan het tweede.Hoe laat heb ik wel niet door Amsterdam gelopen, zo laat dat het alweer vroeg was en weer licht .De stad leek dan eerder op een ets van Georg Grosz , niet door haar verdorvenheid,maar door haar kriskras lijnen en het boven en onder elkaar…
Zoek de grenzen op
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 100 De grenzen van mijn doek
Zoek ik op, veilige begrenzing
Van de eindeloze lijnen
Die onder mijn handen
Ontstaan -
Gedachten die gedachteloos
De vrijheid zoeken, kleur
En uiting geven aan wat
Er in mij leeft,
Aan de diepste kern
Van mijn bestaan…
Nuchter I
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 147 keer hem de rug toe
En lach in mijzelf drie keer
Van de Vader
Van de Zoon
En van de Heilige Geest
Dat ik het nooit geweest ben
En desondanks het toch ben
Geen eb kan mijn vloed
Beminnen weigeren ten neerslaan
Kamperfoelie bloeit staat in vuur en vlam
Legt mijn knopen op tafel
Ook ik staar in geen leegte
En ben verliefd op geen kubus
Ets…
te oud
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 837 binnen
broze oudgediende
vergroeid met wetenswaardigheden van weleer
oester
in een laatste stervensuur vol overgave voor
het crescendo van een naderend saluut
de bedding van de mond geplooid door
klaterende stromen, ontsprongen in het hooggebergte der
beleden overmoed, ijl water verdampt
in een maalstroom van verbruikte tijd
getrokken voren etsen…
VOX POPULI
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 976 Even sta ik stil bij deze levende ets van een wereld gereduceerd tot lijnenspel.
Haarscherp komen structuren aan het licht. Bij mij daarentegen geen glinstering,
geen heldere lijnen. Veel is diffuus en mijn betere ik speelt het liefst verstoppertje.
Bij mij schommelt het almaar van slechter naar beter naar slechter.…