Het doodsbed

Kantelend licht. De avond is een kaars
die over haar gezicht een eiland legt.
Landschappen varen voorbij en zij is het
laken waarop nu alles wordt gezegd.

December. Bloemen klampen ramen aan,
broodkruim lijnt de perken af, verstikt
hun zucht. Het huis stokt in de kelen staan
de klinkers amper overeind. En ik vlucht

naar haar hals waarop een archipel bloedt,
ingebrand snoer van smaragd. Wie hangt
haar op, de ets die ik van haar bewaren moet,

het vergezicht dat stolt op haar huid, de
schreeuw die uitrolt op mijn hand? Zij zwijgt,
zij weigert elk geluid. In haar is alles uit.

----------------------------------------
uit: 'Het Zwijghout', 2000.

Biografie van deze schrijver

overlijden laatste levensmoment geluid

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 153 stemmen 49.716