Alle inzendingen over fladderende

dwarrelen als parels zij geluidloos het leven met groeiend verlangen naar vrijheid van zijn daar en dan wens ik bevrijdt als die vlinders van haast en moeten te zijn dat bindend ketenend ons naar morgen jaagt tijdloos vlinderen wil ik reizen op de wind over eindeloze velden waar kleurig bloemen geurend de wereld lokkend bedwelmen fladderend…

Hij vliegt onhandig heen en weer draagt 's nachts zijn jas al drie keer bij de buitendeur. Hij weet niet waar naar toe. Wil gewoon een luchtje scheppen. Ik vind het eng en sluit de deur en neem z'n jas maar aan. "Bedankt Mw. Maar ik wil graag naar buiten." "Straks komt de zuster van de dag", vermeld ik vastberaden. "Die laat…

ik tipte vlindervleugels wit tot korenblauw zij kozen kleuren van de hemel wolkten speels en trouw ik palette vele combinaties schilderde met dunste kwast toch heb ik nooit het echte fladderen op linnen vastgelegd…

dwaallichten ver broos, teer en wonderbaar met enkel één oogwenk daarbij ruimte latend vliegen vlinderlichten zacht fladderend daarheen waar ogen open gaan harten opengaan ongekend harten raken in het gastvrij onthaal…

die in de buiken van verliefde mensen wil kietelen ik heb wel wat beters te doen ik ben op zoek naar een bloem Waar eens de tuin volstond met groen liggen nu tegels of grind of nog erger een kunstgrasmat met een kleur die van grote afstand al pijn aan mijn ogen doet ik ben een vlinder die niet thuishoort in dit gedicht laat mij fladderen…

vlieg niet maar fladder als een vlinder in mei vlieg al die fraaie bloemetjes niet zomaar voorbij ontsluit haar liefdeskelken en zoek haar liefdevolle hart voor het te laat is en ze alleen nog maar staan te verwelken ze lokken je niet voor niets met hun heerlijke geuren tast toe voor je zelf verstart laat de liefde harten kleuren…

Als dwarrelend blad fladderend zoals vlinders deelt zij euforie als gekleurde dahlia in een bosrijk omgeving.…

Hij keek om hoog en zag vlinders fladderen Dit wil ik ook zei hij tegen zijn vrouw Ik wil ook fladderen en ook heel gauw Je bent een worm geen rups Dus kocht de worm een paar vleugels bij de aaskever Je bent een worm en hoort in de grond Maar de worm fladderde met zijn vleugels de wereld rond Hij keek om laag en zag een rups kruipen…

ik hou van je loslippigheid als je mij je droom vertelt ik laat je dan met woorden fladderen om mij heen ooit pop nu vlinder als ik je maar vangen kan…

Bij ouder worden Groeien onze oren, zegt De geriater Tijdens sterven fladderen We er mee naar de hemel…

nog zag ik een vlinder fladderend in koude wind warmde vangend zon op witte vleugels in stervend licht…

En nu verder in de maag: Hier ziet u al wat vlinders fladderen, al naar gelang het jaargetijde. Soms zijn het witte, maar meestal maken we ze rozerood.…

Dan fladder je met te kleine vleugels onderweg naar de volgende stop waar je hoopt wat te kunnen groeien was je althans nog niet gevallen of verstrikt bungelend in het levensweb…

narrige herfstwind rukt poster: NAZOMERFEEST los van een plakzuil woorden fladderen vluchtig vallend boomblad dwarrelt mee Tanka…

en dan zie je hem zomaar vliegen het bosblauwtje, best wel zeldzaam fladderend onderbuikgevoel, de vlinder keert nimmer terug en je weet dat je dagen zijn vervlogen…

Voor Lina Nadat je met Geknakte benen Uit het ei gekropen was En je dit leven lang Niet zonder hulpmiddelen Door kon komen Zijn nu ook Je vleugels gebroken En fladder je vandaag Met gebroken vleugels De hemel in…

ze leven op wilde viooltjes de kleine parelmoervlinders twee late vliegers dansen in het najaar boven bloemrijke graslanden hun laatste fladderende vlucht in oktober…

Zij krassen hun geluiden en fladderen hun zwarte verenpracht brengers van het kwaad en van ongeluk waar men ooit heilig in geloofde in donker zwart gedacht nog steeds kraaien zij hun kracht…

Soms, gaat midden in de Winternacht de hemel open en fladderen witte vlinders Van God naar jou en mij Vullen een moment de lucht met lichte vrolijkheid Soms, want wintervlinders zijn zeldzaam…

Zichtbare schoonheid bewees haar zijn vermoedde pijn rond de schaduw van een tatoeage vermoedde een vlinder op de bloem op haar dij zo zij dat zei ik fladder niet als antwoord op mijn staren de bloem was de grens daar kwam niets bij…

woorden fladderen in mijn hoofd als vleermuizen in de vroege zomernacht doelloos schieten ze voorbij als aangeschoten duiven van klei tuimelen ze omlaag in een vrije val woorden die ik morgen schrijven zal…

nog laat vliegt zij in het lonkend licht en belandt na wat rondjes duizelig op de vensterbank ik draag haar met zachte hand naar buiten waar vlinderlief haar weg hervindt weer fladderend in het zwoele duister…

Fladderend, overal heen. Over bergen en door dalen, maar je vliegt nooit alleen. Ook al gaan je vleugels stuk, tegen de harde wind. Ik ben er om je op te vangen, totdat je het geluk weer vindt.…

. ------------------------------------------ uit: 'Fladderen voor de vloed', 2007.…

. ------------------------------------- uit: 'Fladderen voor de vloed', 2007.…

als ik een vlinder was vloog ik naar je toe fladderend vrij in het prille zonlicht vreugdevol heel gewoon dichtbij de vlinders weten niet de vogels evenmin waarom zij genieten ongestoord van de mooie lentezon…

veel minder polonaise aan m’n lijf de haas zoekt z’n heil in het alsmaar vluchten maar ging liever zonder angst door het leven in vlinder gehuld met een leugentje gedoopt dat wel in onschuld – maar vrij fladderend met geduld door luchtige luchten…

Ik zie je in de fladderende vogels. Ik zie je in de stralende zon, misschien ook in de wolken. Ik zie je in de ritselende bomen. Jij bent niet bij me, maar ik voel je.…

Fluwelen vlinders fladderen voort Slechts bezige bijen zijn aan het werk Er is niets dat de rust nog verstoort.…

Even is jouw Niets een ouwe sok voor je fladderende biljetten. Tot je een fraaie bouwval koopt...…