1923 resultaten.
Woorden
hartenkreet
4.0 met 23 stemmen 1.825 Ik schrijf de woorden
Die mijn hart fluisteren
Zinnen vol van betekenis
Gestuurd vanuit mijn ziel
Over de liefde de pijn
Voelbaar in elke vezel
Van mijn lijf mijn hart
Zoekend naar een weg
Ik ben het in woorden
De innerlijke gedachten
Van verlangen het gemis
Emoties als enige drijfveer
Ik lees mijn eigen leven
Wil de woorden wissen…
Een vleugje sterren
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 593 zal ik je stem nog horen
dag na dag
in de lichte trilling
van je fluisteren
het dragen van mijn mond
want nog nooit heb je
mijn lippen gekust
zoals de wind
in het zachte spelen
met vleugjes rozen
zal je me nog warmen
uur na uur
in het teder wiegen
van je voelen
het strelen van mijn ogen
want nog nooit heb ik
jouw glimlach gekust…
Nakende lente
gedicht
3.0 met 23 stemmen 8.640 Men hoorde ze fluisteren:
I am a tree, don't talk,
just love me.
Het belooft een nieuwe lente,
als we naar elkaar toegroeien
in alle talen, alle daden.
---------------------------------------------
uit: 'De verleden tijd van vrede', 2005…
lichtkind
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 656 als je wakker wordt
verzamel je kleuren
loopt zo in stralend wit
streelt bloemen open
er is geen schaduw naast jou
het licht golft door je heen
toch breekt de zon soms tranen
in je regenbogen ogen
want iedere nacht sterf je weer
los je op, ben je niet meer
hoor ik nog zacht
een fluistering in de wind
ik ben je kind, je zonnekind
kom…
zijn lange, zwarte jas
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 267 wegvallen van tijd
wanneer uren nog nauwelijks spreken
en mij tot vreemde maken
zonder het zelf te weten en met
mijn stem op zijn rug, knik ik hem toe
het gezwel van stilte in mijn handen
hij mompelt nog steeds, voorover gebogen
draagt zijn jas op wijzers van de nacht
heen en weer, af en aan
mijn raam voorbij
misschien morgen, fluister…
Onvergetelijk
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 1.843 Mijn adem heeft zich om jouw naam gevouwen
en draagt zijn klanken deinend door het bloed
voor ze als tere fluistering de lippen strelen
jouw beeltenis heb ik in mijn zicht gevangen
en elke lijn zorgvuldig op het vlies gebrand
zodat jij rust in elke blik
de warmte van je stem zweeft voort
gevleugeld door mijn zuchten
die de stilte van jouw…
Laat me voelen
hartenkreet
3.0 met 19 stemmen 1.507 Laat mijn handen
je innerlijke voel
betasten en strelen
geef vanuit je hart
warmte en liefde mee
Uiterlijk is schijn
wanneer het innerlijk straalt
omarm me en voel
de fluistering van de wind
spelend met je haar
strelend over je natte wang
je ogen kussend
Vanuit donkerte en schemering
lacht mijn schaduw
je wolvend toe
krachtig…
Liggend in mijn bed.
netgedicht
3.0 met 90 stemmen 7.449 Liggend in mijn bed
voel ik bijna je armen om mij heen
En je warme adem in mijn nek
En fluister ik jouw naam.
Liggend in mijn bed
denk ik, doe niet zo dwaas
En vecht tegen die gedachten
Al doet het ook pijn.
Dus stap ik uit bed
Vlucht voor die gevoelens
Maar je zit in mijn hoofd
en je vlucht met mij mee.…
Onvindbaar
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 1.060 Haar nacht huilt
zilte tranen
terwijl het maanlicht
op haar haren valt
ogen en vingertoppen
strelen de foto
in haar hand
ze huivert in het donker
de maan, ziet vanaf boven
haar schaduw
voor het raam
de fluister van de wind
lijkt even stil te vallen
want die weet
wat zij niet
uit durft te spreken
van de morgen die nooit
meer aan…
Afscheid
hartenkreet
1.0 met 34 stemmen 6.012 Daar lig je dan weer
Bovenop mij
Je zachte warmte voelbaar
terwijl je me bedekt
Ik fluister ‘kusje?’…
Nachtvlucht
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 259 Onze liefde vliegt
hoog vannacht
in die luie stoel
krul jij jouw tenen
dame van de nacht
fluisterend zacht
de hoop slechts
in een zucht verdwenen
wind jij je op
de wereld op z’n kop
en mijn armen
om jouw romp
verstrengeld
terwijl je langzaam
naar mijn antwoord
hengelt
vlieg ik weg
in vogelvlucht
en droom verdwenen.…
Droomstilte
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 257 Het is bijna de droomstilte
die je woordgebarend hebt gebracht
met dat tasten van dageraad
de vroege dauw, een lenteochtend
het is al bijna die avond
en dat afscheid in de kou
hoor de diepe adem
in jouw woord fluisteren
de maanschemer scheel
flinterdun door de emoties
een schat in jouw sterke handen
die woorden stileren
als niet te…
Lentefluister, ik noem haar liefde
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 305 met in haar ogen
de glimlach van de lente
stapt ze blootsvoets
de nieuwe morgen tegemoet
met rond haar bedauwde lippen
een warme lieve groet
de echo van haar fluister
gedragen door de wind
zucht als een zacht wiegen
door kruintjes van de bomen
langs tere net ontloken bloemkopjes
met hun prille lentegeur
ik noem haar liefde
kun je…
identiteit
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 414 van uiteindelijkheid
en in het niets
kan je ook zonder
ben je enig
ongebonden
laat je wimpers vallen
over je schaamte
de mens is geboren
uit de schande
die de onderbuik bezit
het is het dragen
van alles wat is
op zwarte vleugels
zonder hoop
ooit een einder
tegemoet te vliegen
laat varen
al dat schuldbesef
het baart
enkel fluisterende…
Lieven.....leven
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 241 in een zachte fluister
voegde de wind
ze samen
haar lach en haar traan
streelde troostend
langs natte wangen
kuste kersenrode lippen
lokte haren
wapperend warrig
even sloot ze haar ogen
wimperlang
vertelde zichzelf
nooit meer iemand
zo dichtbij te laten komen
dat liefde pijn kan doen
maar haar hart
spreekt nu al
een andere taal…
Vergeet mij niet
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 539 een kleine bloemetjesrand
getekend langs de oeverkant
in het vochtige zand
genegenheid uit mijn hand
ik fluister in het riet:
“Vergeet mij niet”
zucht een wens door het lied
van de kleine karekiet
ik zie hoe planten uiteendrijven
of dicht bij elkaar blijven
hier is niets wat me kan beklijven
mijn hart nog doet verstijven
ja, knikken…
Vandaag geen woorden
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 1.117 Aan de witheid van het blad
probeer ik de woorden
toe te vertrouwen
die ik je zeggen wil
of nog liever fluisteren
maar ik kom niet verder
dan wat omtrekkende bewegingen
alsof mijn hand niet meer kan schrijven
mijn hoofd nooit meer helder wordt
bij de gedachten die elkaar verwarren
ik verscheur het blanco blad
vandaag geen woorden
alleen…
"Weet je wel hoeveel"?
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 750 Zijdezachte ogen
strelen jouw gelaat,
fluisteren van liefde
die nooit meer over gaat.
Vragen zonder woorden:
"weet je wel hoeveel"?
Soms gewoon benauwend,
grijpend naar mijn keel...
Geen leven kunnen zien
zonder jou naast mij,
als aan elkaar vergroeid
levend zij aan zij.
"Weet je wel hoeveel ,
hoeveel ik van jou hou"?…
au suivant
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 219 mijn opvolger
in haar bed,
- waar ze bij voorkeur optreedt -
weet niet
hoe ze ook mij ooit
dankbaar fluisterend tegen mijn wang
vleiend vertelde
dat het onvoorstelbaar lekker was
hij beseft nog niet
dat hij reeds, op zijn beurt
de horens draagt:
de dumpingbrief is reeds geschreven
als hij onwetend
voor het laatste met haar vrijen mag…
Trappen die nu zwijgen
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 502 in lege huizen
waait de wind
in fluisterende tonen
soms hoor je nog
de gil een kind dat
daar ooit lag te dromen
zie de vlekken
op de muren een
schande voor de buren
voel het stil
gekraak dat generaties
weer volwassen heeft gemaakt
op kale trappen
die nu zwijgen en hun
geheimen nooit verklappen
samen met de
stilte in portaal…
Schuldbewustzijn
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 123 daar de
gigantische oceaan
vol aparte
dierengeluiden HOOR
een fluisterende
weelde voor
ieders oor
dolfijnen supersnel
zwemmend trotserend
de bruisende
golven daar
waar zij
horen te
zijn
foei mensen
wonend in
de bekende
toeristenplaats bij
ieder bekend
in ons
prachtig Nederland
sluit deze
dolfijnengevangenis met
belachelijke…
Elementen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 66 De wind heb ik zachtjes
horen fluisteren
De zon strooit over alles
haar verklarend licht
Water betekent leven voor
uitgedroogde aarden
Het vuur wakkert
warme gevoelens aan
hieruit heb ik geleerd dat:
de wind mij heeft
doen luisteren
de zon mij een
helder inzicht schonk
water voor iedereen die zoekt
lessend is van waarde
en het vuur…
zacht zal ik je breken
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 406 voorbij
en jij zat weer
een stoel te ver
bij me vandaan
ik zag je lippen gaan
en hoorde vaag
je woorden in een
zacht geroezemoes
je vroeg me met
je ogen, ik zag
nog dat je handen
mee bewogen
je maakt me gek
met je verlangen
dat me brandt en
spant tot ik verrek
ik ga me wreken
zacht zal ik je breken
mijn duizend kussen
fluisteren…
reikte verder dan mijn ogen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 469 er is nog ongezien
een lach met witte tanden
een oogopslag
in plaats van
vuil geworden handen
er is nog ongehoord in
het jammeren van de wind
het fluisteren van de bomen
in plaats van
het gejengel van een kind
er is niet uitgesproken
woorden ongebroken
de lucht is niet gebruikt
grieven en bezwaren
worden niet gespuid
er is nog…
stil je vingers geteld
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 435 ik heb je hand genomen
stil je vingers geteld
voelde hoe warmte
ons contact weer herstelt
weet van je werken
gegroefd in de lijn
maaar voelde hoe strak
de wijs in je vinger kan zijn
zacht dirigeren
is niet jouw manier
je ogen verwijzen
en dwingen naar hier
ik luister en fluister
zonder jouw melodie
handen tastend in duister…
Even weg
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 94 De trein zit vol met gekken vandaag
er zit een robot in het dak
een spook in de lijn en
de wielen zijn van staal
Ik hoor muziek waar stilte is
ik zie gezichten op het water
hoor mijn naam als niemand spreekt
en fluister mijn gedachten
Hier sta ik, kaal gestript
ontdaan van alle onzin
je zei dat je zou wachten
tot ik terugkwam, ooit, later…
in schaduwen die huilen
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 814 ik bleef hangen
aan het prikkeldraad
je eerste zin
in schaduwen die huilen
ik kan me niet verschuilen
in de woorden die ik las
muren met gebroken glas
vrijheid die in scherven brak
je hebt de boom betast
haar bast weet van verjongen
de kern is nu spijkerhard
herinneringen zijn verdrongen
ramen ogen donker
in het bos fluisteren de…
wij
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 127 school hier waar je leert
de letters te omschrijven
geen cijfers om te meten
noem dit liefde
Geen kleur zo blauw zo zoet
zo bruin zo mooi als ooit omschreven
Geen altijd groene struik
kan deze rode vruchten brengen
zeker niet nu niemand hierom vraagt
Aan tafel de sigarenrook
de stoelen hoog het vragen
mag ik gaan
Ga ga ga
en fluister…
lijfsbehoud
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 93 het gezicht bleef bij het lichaam
ook toen duisternis intrad
de avond viel ver voor de vroegte neer
zodat geen woord onbesproken bleef
met nauwelijks hoorbare fluistering
kon ik het ruisen van populieren horen
alsof mij werd verteld waar water en
kust tot branding samenvloeien
in het zand stond geschreven aan
wie deze woorden waren…
Waarvoor ?
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 956 Angst is het kompas
en dichtbij
het fluisteren van de dood.
Want ik ben iedereen
die wacht en schuilt als
verweg na de laatste stilte
niemand meer om woorden
vraagt.…