Vergeet mij niet

een kleine bloemetjesrand
getekend langs de oeverkant
in het vochtige zand
genegenheid uit mijn hand

ik fluister in het riet:
“Vergeet mij niet”
zucht een wens door het lied
van de kleine karekiet

ik zie hoe planten uiteendrijven
of dicht bij elkaar blijven
hier is niets wat me kan beklijven
mijn hart nog doet verstijven

ja, knikken de wilgenbomen
blijf nog maar even dromen
laat het water naar je toekomen
de onrust uit je stromen

Biografie van deze schrijver

emoties

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.6 met 11 stemmen 657