Alle inzendingen over fluitekruid

Het fluitekruid is uit langs wallekant en sloten is uit het groen ontsproten wit, duidelijk en luid april tooit zich in zomer voor waker en voor dromer geen die zij buitensluit het fluitekruid is uit de zon schijnt op het water de avond valt pas later de dag mag uitgebuit '…

Koolzaad, lijnzaad, fluitekruid De meimaand is begonnen Een kind loopt met ballonnen Een V- vlucht schreeuwt het uit Koolzaad, lijnzaad, fluitekruid Het bloed raakt niet geronnen Er bulderen kanonnen De mens heeft het verbruid Het goddelijke wezen In hem is hij vergeten Dat wordt bedekt met ruis Hem wordt de les gelezen Door wijzen…

Jij sneed een fluitje uit het kruid weet je nog, ik blies op gras teder kuste je mijn meisjeshuid hoe simpel toen gelukkig was laten wij vandaag hand in hand ons wijsje opnieuw beleven dan spiegelen we bij de waterkant het beeld dat ons ooit is gegeven…

Dus we wrijven over bulten die toch blijven jeuken, en ik pak een krant sla hard en zoek mijn buit straks loop ik weer langs de waterkant waar het fluitekruid fluit.…

Een blokfluitfabrikant in Dordt kreeg geen vergunning voor export en door dat negatief besluit voert hij sindsdien geen fluit meer uit.…

op een foto is een landweggetje te zien met de berm die vol begroeid staat met fluitekruid…

(tanka) Tijd van fluitekruid toont zich duidelijk maar fijn, gaat zachtjes voorbij... Een sterke troost: vergeten en wachten tot volgend jaar!…

ieder jaar in mei voel ik de kriebels in mijn huid er gaat een wonder door de wei in vol ornaat ligt als een machtig wit tapijt wat geen mens ontgaat dat wonderschone fluitekruid in alle bermen langs de wegen en al die kriebels in mijn huid ervaar ik als een zegen dat veel besproken fluitekruid siert boven doorns en distels uit gelukkig…

fluitekruid schiet op nog even en roomwit kleuren de bermen van nok tot nok in mijn oor gekoer het gaat maar door broedend drijft de meerkoet in het rond en ik word oud...…

Met haar geurende bloemenkaars oogt de sering als was in vurig paars Fluitekruid en paardebloem verheffen zich als sterren in het gras De bomen bekleed met alle tinten groen waar alles met elkaar verweven is in dit prachtige seizoen…

Juist als je er niet bent, ben je er zo nadrukkelijk gezeten in mijn stoel lezend wat ik schreef zonder jou over jou Juist als je er niet bent is er die geur van gisteren zo nadrukkelijk rondom mijn polsen doordat ik je omhelsde je geurt naar fluitekruid Lief, laat mij tot je toe, ook bij afwezigheid.…

Speenkruid, Slanke Sleutelbloem, Fluitekruid en Bosanemoon, groei, bloei, Flora floreert: Lente! Vogelzang en nesteldrang, de eerste vlinders, Fauna barst van leven: Lente! Rokjesdag, terrasje pikken, goed glas bier; laat maar komen die Lente!…

het pad bevat, links en rechts, opgeschoten fluitekruid overwoekerend hebben beschutte plekken het zicht onttrokken, geen prachtschubwortel meer te zien een verloren ooghoek schittert takkenstralend nerveus een bosblauwtje ja, kleine vlinder ik heb je gezien de zon doorbrak het bos, bekende kleur en ik vervolg mijn pad…

Je kunt in de wei uit een melkweg van wit één takje fluitekruid plukken om thuis in een vaasje te zetten en van dat takje één twijgje afbreken en daarvan één steeltje en daarvan één bloempje en van dat bloempje één pointe van het godganse pointillisme.…

Een soort van verzadiging zoals na de feestdagen, een heerlijke maaltijd, het weer zoals vandaag in dit land met van alles volop: fluitekruid langs de wegen zovele honden op strandterrassen die niet bijten of grommen, hooguit een beetje blaffen, bijna mens maar meestal liggen ze onder de tafel ik zag er één bovenop een tafel lopen niemand…

De lente heeft ons weer haar schoonheid gebracht met een groene oase en bloemenpracht de vogels die haar bezingen haar gouden regen en het paars van seringen hun aanblik een zegen het gras bezaaid met boterbloem, madelief en fluitekruid haar kleed dragend met gratie als een jonge bruid en weet ze de aarde ieder jaar weer in geuren…

z’n bol is los z’n vlag hangt uit ziet hij fluit zoens en fluitekruid surplace de Josse daar komt zijn zoon gezet zijn eigen toon ‘het stijgt je naar de bol ouwe geeft dat jou lol je maakt me hoorndol’ hij flapt er uit - de ijdeltuit - ‘ik ben als gedicht alom op zicht ‘t is nu bekend ik ben erkend als eigen merk in de dichterskerk…

alles bloeit uitbundig van wilde klaproos tot fluitekruid en die hondsdraf met blauwpaarse bloemen het is onkruid, ik weet het misschien juist daarom zo fascinerend je kijkt je ogen uit, zo mooi de natuur in mei is oogstrelend zelfs bij regenachtig weer o God, hoe schoon, hoe mooi het 'onkruid' bloeit weer weelderig tussen al dat frisse…

Begraven worden ergens, nu vooruit ik weet wel waar het fluitekruid met luchtig kant het voorjaar vult. Maar hoe te sterven eerst hoe weten waar het oog graag rust waar alles zo dat je besluiten kunt om weg te gaan. Is dat je leven fout geleefd werd af te zien aan geen vertrouwde plaats die voorbestemd lijkt voor vaarwel?…

Soms gaat een hoofd wat meer omhoog alsof het wacht op een vertrouwd geluid dat op zal klinken uit het fluitekruid zonnig weerspiegelt in een glanzend oog. Er spreekt een weten uit hun rustig staan een tonen van bewust zijn van hun waarde voor het bewerken van de zwarte aarde door zij aan zij de ploeg weer voor te gaan.…

Als het gordijn van de nacht door het morgenlicht is opengegaan en de aarde zich aan de lenteregen tegoed heeft gedaan is het gras groener dan ooit en het groen van de bomen uitbundiger getooid fluitekruid en boterbloem sieren als een geweven kanten lint berm en waterkant wiegend in de wind vogels uit volle borst weer zingen en zonnestralen…

Nu overheerst fluitekruid, hoe ze fluit langs de sloten en bermen, hoe ze fel wit belicht met haar schermen! Mijn vriend wijst op twee koolwitjes, die vliegend paren, een derde fladdert erbij de eerste vlindert nu met hem mee zo vluchtig, luchtig. Wij dromen, staren...…

Freya het komt van Fitness Grou te Grouw vóórdat dagen lichten om te dauwen begint steppen roeien rekken strekken zweet ze uit poriën op secrete plekken geen moment zal haar inzet flauwen dan boent sopt lapt ze ex- en interieur stralend in immer een retegoed humeur zingt lacht soms een beetje veel flapuit fris appetijtelijk vers groen fluitekruid…

struiken hooiberg zag ik graag en de dorsers schuiven, het rieten dak gedekt, de luiken kleurig, linden verstrengeld wortels duwen m’n pad omhoog maar m’n hitte verkoelen bladeren molen, oude molen op plek als de straaltoren lila, oranje, roze nieuwbouw tegen donkergroen van eiken huis uit oud gesteente weer opgezet ik teken voor fluitekruid…

Nu zetten onder mij hardrubber banden remmend in de steenweg hun tanden en tolt een wijzer mij wat franken kwijt; dan ik al weer verder en ik drijf pijlsnel in een hobokoncert langs witte meren fluitekruid met eilanden van eeuwenoude stammen.…

de mildheid van de regen is nog even weggebleven de pruim schudt zijn takken en kijkt meewarig de heg voorbij fluitekruid wuift wit terwijl riddersporen star onbewegelijk roestbruin met hun ijzige blik verdrogen boerenwormkruid gele teint bundelt zijn knopjes druk insekten werend verlangend naar de zon tegenover deze natuur huilen…

begint te groeien voel ik de kriebels in mijn buik begint de lente ook in mij te bloeien de lijster in de conifeer die mij 's ochtends doet ontwaken weet ieder jaar steeds weer de lente in mij los te maken het lammetje in de wei dat vrolijk staat te springen maakt mij van binnen blij 't zijn allemaal maar kleine dingen het wonderschone fluitekruid…

* Een waas van groen, een geheimzinnig opeenvolgen van soorten, maand na maand een ander gras strijkt bloeiverstikkend stuifzand dicht - van fluitekruid een sluier, ongerepte dovenetel, kaarsen vol zaad, niemandsverdriet.…

* Een waas van groen, een geheimzinnig opeenvolgen van soorten, maand na maand een ander gras strijkt bloeiverstikkend stuifzand dicht - van fluitekruid een sluier, ongerepte dovenetel, kaarsen vol zaad, niemandsverdriet.…

en laat me door natuur verleiden Naar links zie ik een hoge heg me van de A44 scheiden Maar rechts van mij zie ik de berm een sloot en de overkant met bosschage ruim bekleed de berm en sloot met planten volgegroeid en raak ontzettend eindeloos geboeid ik zie margrieten, boterbloemen ridderblad els braam reuzenvaren rietgras beukeboom fluitekruid…