Alle inzendingen over gedachten

Als een stilleven hou je m’n gedachten vast, blijf ik kijken wil ik de liefdesbloei niet zien verwelken, tranen overvloeien het boeket als ik mijn gedachten aftast, ben ik egoïstisch als ik mezelf met vrijheid zou verwennen?…

Blyft by my, gy, altyd, diepe in my En in myn vliedende gedachten.…

Maar steeds aan hen gedacht, Aan het weerzien waarop wordt gewacht.…

Zondags, uit de kerk zag ze hem nog lopen niet wetend dat hij de dag ervoor een touw was wezen kopen Samen hadden ze vijf kinderen nu woonde hij bij een hospita Verbaal kon hij zich moeilijk uiten maar, moet gedacht hebben: Ik Ga...…

over liefde hoe men ook met een ander had kunnen zijn met geregelde bewassing en een kopje koffie Maar deze gedachten als defaitistisch verworpen en samen met Judy gekeken naar Venus die in conjunctie stond met de maan ----------------------------------- Uit: Gedichten, 1972.…

mentaal te verkrachten Inbreker van het onderbewustzijn Dief der gedachten en dromen Brenger van geestelijke pijn Enkel om zelf klaar te komen --------------------------------------------------------- ©2004-04-23 Tim Buyvoets www.onzinnige-gedichten.nl…

Gedachten die jagen en plichten die knagen, dat gaat maar door en door. Net of je je verstand verloor. Niet alles op een rij te krijgen, gedachten aan een ketting rijgen. Je kent geen ho of stop, de hele wereld op zijn kop. Achter jezelf aanrennen. Nooit genoeg kunnen en kennen. Streven naar het perfecte, dat geeft alleen defecten.…

Over en weer zitten we woordjes te gooien Met een simpele return komen ze aan We laten onze gedachten klooien Ik laat mijn avondeten er voor staan Iets over jou, iets over mij Gevoelens, gedachten Een wederzijdse lach Jij schrijft dan: “lastig dit korte haar” En ik schrijf terug: “het is echt heel mooi” Van alles komt er zo voorbij Heerlijk…

Blauwe lucht met witte wolken Doorboord door zonnestralen Loop ik in de wind Gedachten door elkaar te halen Het zand vindt haar weg De wind voert ze mee naar zee Golven klinken dreigend Ik loop gewoon maar mee Voetafdrukken van weleer Door het water uitgewist Zie ik voor me in gedachten Verzanden in dikke mist De wijdsheid van de…

De gedachte verscheurd door gedachten, vertroebeld door de feiten. Melancholiek wordt verdrongen, naar een plek waar geen liefde mag pleiten. Door diegenen die het ‘weten,’ wordt de weg naarstig geleid. Zij denken het te zien, Maar verstand betekent blindheid.…

schilder ik je voor het open raam Je lichaam verf ik op het linnen en laat mijzelf los in een zalige fantasie Het genot vult mijn gedachten telkens als ik je schilder en zie……

Hij aksepteerde mijn cuba libre niet, hij aksepteerde mijn cafe solo niet, hij aksepteerde mij niet; zijn wenkbrauwen van muggen optrekkend, liep hij door mij heen, als een mens door een gedachte.…

Verstilde woorden, geen uitgesproken gedachten, verlangens, Fantasieen. Wat blijft zijn herinneringen aan ooit gestelde vragen, eens gegeven antwoorden. Er is niets te raden, te ontrafelen nog, geen uitgesproken gedachte of wens. Ik zie alleen een lege mond, lege ogen en oren, ik zie mijn geliefde, een stil lief mens.…

Door stramme vingers aangedreven persen snaren schrille tonen die snerpend door de geest geen lof meer aan het spel betonen zoals dit vroeger is geweest Realiteit heeft zich gewroken haar meervoud werd verstomd Een taal wordt gedacht en dus gesproken en al de andere verdomd Bij het zoeken naar de waarheid spreken de gedachten Gestuurd…

Gedachtegang heeft maar ruimte voor verwerking van één gedachte tegelijk ik hou het even bezet door knipperen met m’n ogen; herinnering in de wacht valt uiteen en komt niet weer spoken.…

Mijn gedachten waren bij jouw afwezigheid ongeveer zolang als veertien akkoorden en veertien regels dichterlijkheid…

Gedachten die soms wel of niet ‘t dagen verhullen. Zijn het letters en getallen die regen kunnen vullen En op een dag beseft men dat het water weg is. annemieke steenbergen-spijkerman | 21 januari 2010…

Gekruiste blikken omfloersen de daad Weigeren, weifelen, wachten terstond Geduld als schone zaak of ironische smaad Versmeltend gedacht wat je niet zei of vond "Beheerst beleid versus wettische macht" Gedane gedachten nemen geen wederkeer Verleidende zon, wat je wist, deed of dacht Gesloopte gebouwen lokken opbouw meer en meer Vervlochte…

ach meisje van de foto, lachend voor de lens, ooit gedacht eens niet te lachen want zelfs in pijn verzonken, strijk je teder, je hartenzeer van je af spreek je zoete woorden, tot het avondduister, of prille bundels van de dag vaag je weg, met één veeg, je ranke handen, boze gedachten in de lucht en zal je eens in lompen gestoken…

strand Ik verstop je naam in een gedicht Verborgen gezicht Lees mijn woorden Dans op mijn gedachten mee Zoek me op en al draagt jouw liefde niet mijn naam Weet dat mijn woorden ze heeft doen ontstaan…

Heb je ooit nog iets van me gelezen, waardoor je misschien nog aan me gedacht hebt als een oude vriend die zielsveel van je houdt? Heb je soms het verleden voorgoed losgelaten en kom ik nooit meer in je edele gedachten voor, zelfs niet als ik je naam ijdel gebruik?…

en gedachten ruisen in regelmaat, voeten luisteren nog hernemen hun zwalpende vaart, gesteund door een wit met rode wandelstok Achter de bloeiende kastanjeboom wacht jij met ogen op de deur gericht…

, Hebben jullie mij geleerd op Zo'n moment de andere kant op te denken, Gedachten worden niet langer gevangen In de spiraal die alleen neerwaarts Bewegen kan, maar krijgen verse lucht Om als ontluikende krokussen In de lente hun kopjes zonder angst Boven het maaiveld uit te steken…

zijn kunnen stralend in een hemelsbrede blauwe lucht rillingen van walging baren in ringen druipende gedachten in de watervlakken van het brein…

herinneringen van gedachten in mijn hoofd en van Kerst die doet bezingen van 't Kindje dat ons is beloofd Muziek is ook een medicijn bezongen in een lied te weten waar ze nu al zijn 't brengt troost in mijn verdriet.…

nevel hindert het ochtendgloren er is geen sprake van klare taal of hoop op heldere gedachten de dag blijft hangen tussen oeroude stenen in geur van bladerrot en sfeer van schoonheid en verval bij het veen waar zij gevonden is rijzen angstige gedachten, stijgen vragen op: hoe kon het gebeuren, was ze alleen?…

Door vensters tussen gedachten in schijnt een oeroud licht. Onze gedachten vallen als bladeren van onze volwassen bomen. Onze wortels blijven ons voeden. Onze stam blijft staan. Wanneer oude bomen ruisen. Wanneer de bladeren vallen. Wanneer ons denken stopt.…

stemmen schreeuwen gedachten flitsen schimmen de wereld is los zand verslippend door je vingers je voelt hoe alles brandt zwicht en doet je ogen dicht je handen sterven later…

Achtergebleven gedachten ze gaan niet meer in mist verloren, wat nu ooit verwordt tot as en vervliegt heeft de levenswil toch nog niet verloren.…

Er is geen god, er is geen goed riep men Waarom dan regen als ik verdrietig ben waarom dan zon als ik geen einde aan mijn geluk ken is dit dan het werk van toeval ik dacht nog nooit zo druk alles wordt grijs en donker als ik val door pech of door geluk konden mijn gedachten maar afstand houden anderhalve meter tussen gedachten niet te behouden…