Alle inzendingen over gedane zaken

zaken opnieuw te leven, ontleen de macht een zuivere toon te slaan, misschien de opmaat als definitief partituur, ethiek zonder winstbejag, waarin alles eindigt en begint bij de realiteit als onderdeel van de onstuitbare natuur bemint en omarmt door iedereen op den duur.…

De geschiedenis is er, om er te zijn, onveranderlijk in gedane zaken. Mijn herinnering valt zwaar en ik blijf beelden aan elkaar rijgen. Werelden schuiven voor het raam, misschien moet ik de gordijnen sluiten. In lange zinnen van achterhaalde aard blijft geheimtaal mij tegen de borst stuiten.…

(een plakboek voor later) ik heb, denk ik, mijn binnenzee uit de lucht gegrepen dat moet de reden zijn dat ik niet meer weet hoe het voelde zonder de kramp van wat eigenlijk? het geheugen is een raar ding terwijl ik erop ben aangewezen vanaf nu wat ik verder nog wilde zeggen is me ontschoten zo belangrijk is dat dan - - - nu ik…

Troosteloos en hopeloos Wat rest Als ziekte je ontleeft Zoveel willen doen Maar zoveel moeten laten Toch nog in de gaten Wat je moet bepraten Voordat alles het begeeft Iedereen doet moeite Een ieder wordt geleefd Maar ze blijven komen Uit liefde, niet beleefd Telkens wordt bevestigd Hoeveel men om je geeft Belangrijke momenten Aan…

Ver voorbij - is de wijk van blauwsel binnen handbereik en raap en reuzel op de hoek. Van 'bakkertje, ajuus... tot kijk bij klets- en ouwe wijvenkoek'. Ver voorbij - is het blok van elastiek, voor de onderrok en haagsche-dames-hoedjes. Waar 't paard een kar met kannen trok gevuld voor gruttenpaptoetjes…

Liep achteruit op de gang van zaken die gedaan waren zonder keer het volle gewicht van loden spiegelbeelden persoonlijke waanbeelden vol valse metaforen koude adem snijdt in zachte kelen buiten tegenwoordigheid van elke tijd vergeefs op zoek naar tijdloze vergetelheid…

mocht u mij willen spreken dan raad ik u aan een krant te kopen daarin staat te lezen dat ik ben heengegaan niet om u te wreken of de laatste steek te geven maar de dood heeft mij eronder gekregen bij hem moet u wezen het liefst op zijn tijd want ik neem geen keer wat staat is de schuld na het laatste verweer aan hem te betalen…

Woordentergend van stof, geschraagd door geduldige gewelven. Belaagd door de horde van onomkeerbaar, waarmee de rust niet langer zelve. Nu ogen samenknijpen, de schaduw onder zware wolken gebukt gaat, is er niets meer te begrijpen. Alleen het vergeten van gisteren en de dagen waar niemand van wil weten.…

Met eerbied hoorde ik op school hun namen: Michiel de Ruyter, Maurits, Coen, Piet Hein, Nu blijken ze een zootje tuig te zijn, Ineens moet ik me voor hun daden schamen. Maar waarom dat gewroet in het verleden? Er zijn nog zo veel schurken in het heden.…

zaken een loer en bouwde op 't restant verleden een heden van fonteinen, kamers en interieur een overwinning tijd.…

Diep in mij herken ik nu de gevoelens Verdriet, blijdschap, angsten en de pijn ik hoef me niet meer groot te houden, en altijd maar de held te zijn Mijn oude ik heb ik inmiddels verstoten Ik kijk in de spiegel met rechte rug Van hoge muren maak ik open deuren En kijk niet op gedane zaken terug…

Diep in mij herken ik nu de gevoelens Verdriet, blijdschap, angsten en de pijn ik hoef me niet meer groot te houden, en altijd maar de held te zijn Mijn oude ik heb ik inmiddels verstoten Ik kijk in de spiegel met rechte rug Van hoge muren maak ik open deuren En kijk niet op gedane zaken terug…

Juist die laatste lach tekent nog een lijn in sombere gedachten ik schrijf het daar waar het hoort op de kalender met een cirkel om de datum vlakbij morgen maar dichter bij eergisteren alleen jouw gezicht schrijft vandaag…

Als het later wordt Later in de nacht De zaken, zaken zijn, het gedane ruim gedaan Als het later is Of het laat, dicht is, of er bij, donker wordt of het nieuw al aanricht Als het te laat is geen woord meer terug kan, geen klucht noch opgelucht verlost Als laat, gewoon laat is, op tijd maar laat is Dan is laat slechts een…

Nog voor het zakken van de maan. Ik dacht: ‘nu gaat het komen’ En toen bleek het al gedaan.…

Ik ben een oude zak. Zij vindt mij vies. Het is gedaan. Och, laat me toch slapen, hou de kop toch dicht.…

Zakkenrollers, zakkenvullers zakkenlopers en zakken die van nature al zakken zijn, voor al die zakken, moet je op je hoede wezen.…

Ik moet je enkele weken missen, zaken, weet je wel De poes merkt dat als eerste, ligt te gluren , wat onwel. De koffers en bagage, een wederkerend ritueel Verstrooid, strijk ik wat hemden, niet erg passioneel. Sommige zaken wennen gewoon nooit, toch zijn ze wenselijk Bevend bemerk ik enkele tranen op je strijk.…

als de tekst niet klopt klopt het hart wel op de juiste plek voorbij gaat zon en maan dagen komen en gaan tot de laatste dans arriveert tekst klopt een gek aan het ei en de hen verbaast een hen sla me om en wakker slaat slaap dieptebom…

Toen de betaling was gedaan, Zijn ze failliet gegaan. Er volgde geen terugbetaling. Bij een volgende zaak Denk ik dat ik pas na levering overmaak.…

De stoere stilte van verzwegen zaken Is telkens terug hard lawaai De slappe stilte van niet vernoemde zaken Is een oorverdovend in slaap wiegend kabaal Rust in vrede is er niet bij, al is de oorlog gedaan De dodendans ontsprongen Herkerende herinneringen wegen Stiltes vallen ... uit balans…

Zal de zaak niet van tevoren worden te niet gedaan Omdat het vrijdag de 13e is misschien?…

Je misbruikte vaak mijn gouden lijf. 48 kg? Dat past perfect in een kartonnen doosje. Geen lijkwade of een dure dienst Jij belandt gewoon in een doosje. Nu wens ik erin, het is me niet gelukt Wat 'verlang' ik naar mijn hemelse doosje....…

Gedaan met krols gekrijs en gemiauw De Belgen gaan de kattenplagen keren Door zes jaar aan een stuk steriliseren Raak je katten in de zak en in het nauw En duurt het onverhoopt toch nog weer langer Dan zoeken ze een echte kattenvanger…

Daar zit ik dan en alles is gedaan Midden in een puinhoop Op de bodem van mijn bestaan Ik sluit Mn, ogen en gedachten komen Verlangens vermengen zich met stoute dromen Mijn lijf is moe, m'n hart klopt snel Maar mijn ogen kijken nog steeds fel Ze schitteren zacht blauw groen En zien nu zoveel meer als toen Toen ik nog blind kon vertrouwen…

Lang genoeg heb ik met een pijn rond gelopen... Lang genoeg heb ik de hoop, tijd en energie in jou gestoken... Maar helaas denk jij alleen maar aan jezelf... Het gevoel voor een ander is voor jou niet te begrijpen... Het respecteren van iemands mening is voor jou moeijlijk... Ik had het jou echt graag allemaal willen leren... Ik had het jou…

rennen verweg nooit meer terug voelen niet omkijken toch gedaan diep in zijn ogen zie emotie voel verdriet draai je om recht in zijn armen voor altijd…

Het is gedaan, het is voorbij, het is over het is niet meer, het is tijd nu voor verdriet het is tijd om, terwijl je ‘t nooit meer ziet, toe te laten dat de dood overwon, want: het is gedaan rust zacht!…

heb ik het gedaan waarom toch ik kan mezelf wel slaan onder andere reden ga ik het mezelf vergeven…

Mijn gedachten en wil om te schrijven krioelen onophoudelijk wringen door elkaar als wanhopige pootjes van vliegen in een spinnenweb zal ik mijn pennenvruchten toevertrouwen aan verfrommeld of mooi glad papier misschien aan een of ander scherm? Hierbij neem ik afscheid van hartenkreten en netgedichten.…