Alle inzendingen over gedicht OR groeien

het zielige zelf staat op om verder te gaan naar het grote zelf…

ik was het kind dat hulp nodig had ik raakte zacht je mannenhart ik groeide op de kale rots, in breuken wortelden mijn barsten ik was gebroken door de hand die met mij knoeide het eigen lijf dat ik verfoeide voordat ik kon verwelken zond jij regen om te helpen, ik fleurde op je kuste me tot bloei in duizendschonen zo kon ik…

Er is alleen maar dit gedicht. Wanneer alledaagse problemen groeien, boven mijn overvolle hoofd, hoef ik alleen maar in te stappen, en op te stijgen. Dan wordt alles weer heel, want alles is er al.…

Ik, juist mijn “kikkerproef” achter de rug… juich bijna naar hem terug: “Misschien dat in april mijn buik ook groeien wil!" Dit gedicht had ik ingestuurd voor de Selexyz Scheltema Almere Poëzieprijs 2009, die dit jaar als thema had: "Achter mijn rug".…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

jij hebt mijn blaadjes beschut de knoppen gekoesterd toen storm de kruinen neersloeg gebroken takken verwijderd wonden gedicht voordat zij door rot waren gezwicht jij wist in verzorgen de mogelijke gang naar de zerken tot een minimum te beperken mag ik je in bloei laten merken dat ik weer groei in standvastigheid ook al ben ik wat…

Bomen als gedichten, gedichten als bomen hier wil ik even schuilen, vluchten hoeft niet meer Het gedichtenthema dit jaar is 'vlucht' en door de teksten krijg ik lucht maar ook van de zo overweldigende natuur met name van bomen, bomen, bomen in alle soorten en maten enkele volbracht vele in volle groei en soms een loot van nieuw leven…

Vandaag wordt je gezicht in een gedicht opgenomen, gelijk de gedachte aan beminnen ik richt me tot jou, mijn lief en tot je oude slaap leg mij neer in die duisternis.…

Om te groeien in en naar het oneindige? Maar wat is groeien…? Er zijn zoveel vormen van groei. De een spreekt over een groei van de omzet. De ander over de groei van z’n belangen. Er is de groei in hoogte breedte en diepte. Voortgang wordt ook wel groei genoemd. Groei is de voortgang van de ene vorm naar de andere vorm.…

Of te wel de komende realiteit van DONBAS EN GAZPROM Het is een opgeblazen conflict Tussen de grote en de kleine Als tussen David en Goliath alias Donbas en Gazprom Waar ook het westen zoveel baat bij heeft De olie gaat zeker weer stromen naar Europa Maar de Oekraiense grensregio Donbas wordt bezet En via een uitgeschreven referendum…

Geinspireerd door Emily Dickinson's gedicht: “Hope” is the thing with feathers - That perches in the soul - And sings the tune without the words - And never stops - at all - .....…

Groei op in gezondheid, oké een koutje mag Groei op in geluk, oké een foutje mag. Groei op met voorspoed, een prijs hoef je niet te winnen Groei op met zonneschijn, die zit diep van binnen.…

. ---------------------------------------------- uit: 'Verzamelde gedichten', 1981.…

ik beschrijf je met mijn lippen verhaal je schoonheid met mijn stem groei maar groei maar ik teken je kleur met mijn ogen en noem je mooi groei maar groei maar vorm je leven ik dek je toe met aarde, met gevoel op de vensterbank in het licht ik geef je aandacht een gezicht…

Beminnelijk groen springt gazellewaardig in het oog, heesters weven een gedicht. Een eenhoorn breekt het licht aan de oever bewegen zwanen pirouettes in sierlijke bogen. Rollende waters, letterwaarheid het naakte woord dwalend in zijn stilte in het groeien van oneindigheid.…

Iedereen heeft een dubbelganger wordt er gezegd waar heeft God de jouwe in Jezus'naam neer gelegd Gezocht in het Verre- en Midden Oosten niets van jouw evenbeeld om mij te troosten Europa van Noord tot Zuid, zelfs Afrika lachte Hij mij uit en gaf zelfs een trap na Nu zag ik duizenden Claudia's in Israël this must be heaven or this must be…

. -------------------------- uit: 'De gedichten', 1989…

Een totaalplaatje...met omineuze gevolgen voor boeren en hopelijk ook rehabilitatie van en eerherstel voor de biodiversiteit in ons kikkerlandje _______________________________ DEAL OR NO DEAL Het is - zo klonk hij ook - heel uitgekookt Met aanbevelingen voor Adema: Voor piekvervuilers enkel Canada Of Polen, waar hij boeren mee bestookt…

En met die wetenschap kun je gedichten schrijven-…

Wie kan geven dat gedicht de ogen niet gesloten blijven? Gras gaat groeien over leven bloemen bloeien om het even Soms nog even blijft een levendig gezicht hangen woorden en gedachten in geheugen; wordt ter aarde nog verzucht blijft de aandacht nog gericht hangend in een rouwgedicht.…

Men zegt dat onze welvaart best kan groeien Mits er maar stevig ingegrepen wordt: Als in de WAO flink wordt gekort En als men elke uitkering gaat snoeien. Want hoe meer armoedzaaiers er straks komen Hoe beter - volgens rijke economen.…

die zonder enig tegenwicht zaken volstrekt vijandig belicht het haagse vingertje draait en zwicht beteugelt met verzachte riemen beducht als het is voor de volkse straat strooit het met de ziektekiemen van nieuwe vreemdelingenhaat zwaar benepen vergaderpraat kan het tierende kruid niet snoeien dat gaat daarvan juist nog weliger groeien…

Op Soestdijk groeien achter de rododendrons veel krentenboompjes…

een rare nacht van wakker zijn en slapen en wakker zijn en slapen en wakker zijn en alles werd helder onverwacht als die dag in de zomer waarop ineens overal mieren opvlogen realiseren: ik kan zelf mijn keuzes maken, mijn keuzes maken stoppen met die lessen op maandag waarvan ik – plotseling – weet dat ik daar al jaren minder…

Zwaar weer is geen reden zegt de premier Om crisisgevoel te sterken met doemtaal Menig expert doet dat wel door zijn verhaal Wij doen niet aan trenduitbouw naar benee Maar om nu die Zeeuw meteen te geloven Dat voor wijs geldt k'worstel en kom boven…

waren, leidt tot een nieuw geheel, gesnoeide echo’s van vervallen koninkrijken, brengen tijdperken van bloei en wat niet meer is, gaat niet verloren, de kern van de essentie te vergelijken, van wat men in het hart wil dragen, wat verder gaat dan wat men al bezit, ontsluit een nieuwe vorm tot vragen, als doel tot een ongeschonden groei…

groeien is vooral loslaten soms met pijn in het hart om verder op eigen benen te kunnen gaan.…

negen maanden om te groeien naar het eerste afscheid…

van je af slaan of in die schulp zonder hulp er doorheen gaan groter groeien steeds een klein stukje zodat het geluk je toelacht. ik wacht en wacht... totdat het kind in mij die deur dichtslaat 'n "heel" ander iemand er weer door binnenlaat.…