4406 resultaten.
Blessuretijd
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 107 Heeft je leven
Voorgoed getekend
Zo vaak ben je
Al langs de smalste
Richel ontsnapt
Mensenkind dat van
Begin tot eind
Zo veel mee
Moest maken -
Eerst was je kind
Daarna vooral jood
En werd de adem
Je benomen door
De ziekte die astma heet
In weerwil van dat
Al ben jij gaan leven
Het roeien verjoeg
Je astma en
Je geest…
bijna 50
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 114 Ik liep laatst op het kerkhof,
met halloween en volle maan,
naar het graf van een dode heks
en bleef daar plechtig staan.
Ik zong er een incantatie
om haar door deze daad
terug naar hier te roepen
voor wat wijze raad.
En zij verscheen aan mij,
lijkbleek in het duister,
ze keek me doordringend aan
en zei toen: ‘Luister,
je bent nu even…
Midwinterhoorn
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 102 het oermt over akkers
dringt in
kale takken winterkou
ronde toon, verzoening
die boze geesten
verjagen zou
adventstijd in Veele
Giezelbaargbloazers
luisteren nauw
signalen, liedjes
blazen melodietjes
met hun hoorns in touw
twee helften boomstam hol
samengevoegd klinken vol
en diep, kilometers wijd
midwinterhoorn
in Westerwolde
de oude…
Elan
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 75 Gisteren las ik op onze site
Dat stof tot nadenken zich op blijft hopen
Wat wij ons eigen maakten ligt maar binnen
Als loze spinsels die ten dode lopen
Een schrale oogst van wat ooit was gezaaid
Waar is het dat een kiem zich zal ontginnen
Een vers dat van zichzelf een oorsprong heeft
Dat wat onstuitbaar onze geest doet waaien…
Vertel me, hoe raakte Hij ooit in mijn leven
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 125 Niets meer dan
een geest.
En toch...
is Hij
hier!
Vertel me alsjeblieft...
vanwaar is Hij
gekomen?
Hoe kwam
Hij hier?!
Vertel me alsjeblieft...
Hoe raakte
Hij ooit
in mijn leven?…
Kinderen van ons heelal
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 135 Verbonden in de geest die we samen zijn.
Daar blijf ik wie ik ben en altijd was.
Een dier zoals alle dieren waren.
Als toeval dat bedoeling werd.
Als kind van ons heelal.…
Wave
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 53 Zomaar wat gedachten en ideeën
Ontstaan op het kruispunt van wegen
Miljarden ondoorgrondelijke
ondoorzichtige onzichtbare onduidbare ontelbare onoverzienbare
(van onachterhaalbare weeffouten voorziene)
Gedachtenweeeën
In het gereduceerde universum van de mens,
De menselijke geest,
Zich ergens ophoudend
Tussen twee grote helften
En één schors…
De geur van blauweregen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 66 Jij zegt: aandacht
is het liefdevolste
dat je kunt geven
Ik antwoord: onbezorgdheid
is het liefdevolste
dat je kunt hebben
Die ontglipt me vaak
Dan lig ik wakker
van niets te kunnen doen
zolang er geen zekerheden zijn
geen actuele metingen en doorsneden
voor opluchting of een nieuw plan
Ik wil alles proberen
om tijd te winnen
al…
Onpeilbare diepten
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 69 langs uitgesleten paden
lopen eeuwenoude zielen
in vermoeide rijen
verdwijnen in het duister
van het donkerste zwart
in het holst van de nacht
diep onder de grond
liggen de verborgen geheimen
van leven en dood
de echo van de geest
schreeuwt om verlossing
uit de kerker van wanhoop
smekende handen
reiken naar het onbereikbare
genezende…
Haastige spoed
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 370 Een haastige spoed is hetzelfde goed
Ik kan helaas niet anders
Wat mijn geest met me doet
Ik denk niet dat ik verander
Geduld is een schone zaak
Een klus die moet je klaren
Wat mijn geest met mij doet
Probeer ik tijd te besparen
Eerst nadenken en dan doen
Zoiets bestaat alleen in het wonder
Want alles draait hier om de poen
En…
Regisseur
gedicht
3.0 met 26 stemmen 8.480 Te veel geest. Te veel fles. Dit toneel
moet anders. Bloed wil hij, krokant
knappende botten, een knellend
strottehoofd. Speel het vlees, zegt hij.
Een goede les. Hij wil hun nagels voelen
in de woorden. Een avond moet het worden
waarop de geest zo uit het krachthonk lijkt
weggelopen.…
Bezoek aan Malang
gedicht
2.0 met 36 stemmen 27.633 Zij is allang dood, maar ik weet waar zij wonen,
haar geesten: in bloemen die trillen op wind-
stille lucht, in de kruinen van bomen.
Ik kon ze nooit zien en verdien dat ook niet.
----------------------------------
uit: 'Autogeografie', 1995.…
Laatste woord voor een filosoof
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 787 Dansen met de kaarsen,
met de potten,
met de geesten.
Tot de potten doven de kaarsen,
de geesten breken de potten.
Er zijn geen woorden meer.
Als de stilte dan
of later
nog verdreven
door de beesten,
gelaten,
laten
dan zijn er geen woorden meer,
maar zinnen
die de vrouwen ontsluieren
en ontdekken.…
Liefste, Ik hou van jou
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.180 Mijn hoofd lijkt over te lopen
Gedachten vullen, en meer
Mijn hoofd begint te bonzen
Ad’ren zwellen meer en meer
Mijn gedachten vullen de leegten
Die er eerder waren geweest
Mijn denken voert de boventoon
Ontspanning geeft de geest
Welhaast lijkt alles te ploffen
Geen ruimte is er meer
Mijn slapen die blijven kloppen
Mijn hart die gaat…
Verzin een list
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 375 "De geest die alle dingen
leven schenkt is liefde."
Oscar Wilde…
Oud en jong
poëzie
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1.919 'n Mens is jong wanneer zijn geest,
in weelde van gedachten,
kan 't onkruid der bekrompenheid
tot stikkens toe versmachten.
'n Mens is oud wanneer zijn geest
de vleugels van 't verlangen,
gespierd om hoger op te gaan,
verlamd in 't stof laat hangen.…
Het applaus van de klaprozen
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 222 Als Gods geest, zwevend over de ledigheid van de rode aarde per abuis de vleugels van een rover schoon blaast, kan deze zich hierna eindelijk weer vreugdevol oprichten. Zoekend om te scheppen, daar waar God ophield.
Deze onzichtbare geest wordt alleen opgemerkt dankzij de gevolgen van haar zijn.…
Latent tot de lente
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 117 Latent tot de lente
verschuilen zij zich
als entiteiten zonder ID,
verbreken de ketens
als fabelwezens
zwevende virale schimmen
Voor ieder ongrijpbaar,
ontsnapt uit de fles,
tonen de geesten
in wazige mist
hun valse karakter
op klaarlichte dag,
onstuitbaar, niet
langer te dimmen
Kruipen bij voorkeur
bij nacht en ontij
in…
De kunstenaar
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 127 Jij was niet gebonden
Jij had geen gronden
Verrijzenis
Van grote geesten
Van binnen alleen
Je ademt
Diep
Kwade herinneringen
Zijn slapend
je nam en aanvaarde een hand
daar was je veilig
Dat is heilig
Je keek altijd naar boven
Zag liep en zweefde over de grond
Met de aarde
En de kosmos
Voelde jij een diep verbond
Aardscheuren
Troffen…
Idéfixus
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 69 Niet langer waart zijn ufo rond
cherchant la flamme d'une femme
zijn zoektocht was een queeste
bedeeld heeft amor hem
met twee reëel fysieke vlammen
geen schone schijn van
vlinderende geesten…
Spinnenweb
hartenkreet
2.0 met 11 stemmen 816 Ik leefde in de wanhoop
In een eenzaam ik
Zonder liefde in mijn leven
Tranen vielen druppelsdik
Zat gevangen in mijn warboel
In een spinnenweb vol draden
Want ik was niet meer ik
Mijn geest, te emotioneel beladen
Maar de tijden zijn veranderd
Ik vecht en breek me vrij
Want iemand deed me beseffen
Deze wereld is ook van mij!…
doolhof lentebriest een tranendal
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 824 een zacht gevoel overdondert
wanneer ik even in gedachten zweef
door de koelte van een lentebries
lijkt mijn geest voor jou gevangen
dolend als een lamme zak
dwaal ik in een doolhof rond
maar kan jou nergens vinden
mijn hart verandert in een tranendal…
Veelkoppig
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 323 Ongeschreven is de zin
verscholen in het vers
dat als een boreling te drogen ligt
eruptie van de geest wellicht
de boodschap in ’t verhaal
staccato neergekwakt
soms langzaam neergevloeid
er is met taal geknoeid
totdat een beeld geschetst
voor elk een ander…
Vlindervleugels
hartenkreet
4.0 met 14 stemmen 1.239 Leer mijn vlindervleugels dansen
op de melodie van jouw gedachten
die mij leiden zonder woorden
als een paso-doble van de geest.
Dans om mij heen met gesloten ogen
en bespeel het verlangen
van mijn lerende vleugels,
onze ziel zo verbonden
zoals zij nimmer verbonden
is geweest.…
Eeuwige strijd
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 516 Het stille fluisteren
van de wind
toont deinende kruinen
op het ritme van haar ademtocht
Wiegende bladeren
strelen elkaar
'n gretige aanraking
zonder conflict
Hoe anders
is de onontkoombare stroom
van onze gedachten
die de geest beroert
in een eeuwig strijden…
Schaduw
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 708 Een ondoorzichtige lucht
van dichte stapelwolken
schildert een sfeer
compact en somber
Of is het mijn geest
gehuld in duister
die een wereld schept
van asgrauwe tinten
Die, als de zon tevoorschijn komt
niet weten van wijken
en op de achtergrond
als schaduw een eigen leven leiden…
zwarte mantel
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 1.373 gebogen
leunt zij voorover,
de zwijgende
zwarte mantel
het hoofd
door ellebogen
gedragen
om de Geest
middels deze
menselijke pilaren
naar bezieling
te vragen
de houding
bidt in geborgen vuur
doch ook in deemoed
geknield
teneinde de beklijfde
levensdorst
te laven…
Existeren
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 883 Voorlopig schaats ik naakt
en alleen op het ijs
Mijn bloed sijpelde weg
uit mijn gekromde aders;
Mijn geest boog zich neer voor
mijn dorre kaders
Eén ding weet ik: ik sta
op de tocht, maar ik besta.
-----------------------------------------------------
Geschreven door mijn overleden vriend 1983.…
Dit Wit
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 252 Papier spiegelglas
water dat was
vóór de geest
De ziel van het blad
is de witheid geweest
en de pijn is de pen
die geheimen uitlekt
Desondanks geneest:
gewicht contra gewicht
Schoonheid en beest
dichter contra gedicht:
pupil
blinde vlek.…
Als ik de zon zie zakken
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.179 Maar ach het zijn maar dromen
een verlangen van mijn geest
zelf ben ik nooit verder
dan Camperduin geweest.…