inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 69.869):

Elan

Gisteren las ik op onze site

Dat stof tot nadenken zich op blijft hopen

Wat wij ons eigen maakten ligt maar binnen

Als loze spinsels die ten dode lopen

Een schrale oogst van wat ooit was gezaaid



Waar is het dat een kiem zich zal ontginnen

Een vers dat van zichzelf een oorsprong heeft

Dat wat onstuitbaar onze geest doet waaien

Als nieuw elan in 't hier en nu, dat leeft

Is het de stroom waar 't woord in vloeit
tot zinnen?

Schrijver: Olean, 7 februari 2020


Geplaatst in de categorie: spiritueel

2.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 75

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)