67 resultaten.
Getatoeëerd
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 239 Getatoeëerd voor het leven
geëtst de zwarte lijnen
hult leed in gelooide huid
onuitwisbaar de diepe plooien
de tijd krijst het schreeuwend uit
scherpe naalden diep gestoken
pijn van ingebeten zuur
getatoeëerd voor het leven
getekend, niet meer puur
snorrend snijdend gaat het lijden
permanent in inkt gekrast
het bizar geweven kunstwerk…
Etiquette
hartenkreet
2.0 met 8 stemmen 1.473 Waarom moet ik mij gedragen
Ik heb honger, ik lust geen etiquette
Waarom zou ik U behagen
Deel worden van uw maquette
Ik neem plaats aan de voederbak,
Honger als een paard
Om mij heen zit de kouwe kak
En de gastheer die mij aanstaart
Mijn rug is recht, kleding gepast
En in mijn geheugen gekrast
Schijnt het zo te horen
Dat ik niet in…
Zwart vinyl
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 414 Bewijs van afgedraaid
verleden, verbannen op
schreden tot de zolder,
verslaat de grammofoon
de kolder, van oude blijdschap
in treurige toon, zwijgt
de doorgezaagde boodschap
en gekraste trappen van de
tijd, gekerfde groeven
in geschonden staat,
zwart geverfd in geperst
vinyl, draaft en
zwoegt door in ziel
en zaligheid, vergrijsd,…
Weelde?
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 111 Ze is slechts een ster,
gespeeld spel in avontuur,
waardoor ik was verrast,
recht boven mij en puur
op mijn gezicht gekrast op
een licht tussen alle graven
komt langzaam dichterbij,
schilder de ruimtes waar ik
oversta met een droge kwast,
lees een verlichte gang in haar
onvermoeide ogen en word ik
onder mededogen begraven,
steelt…
Van goed hout…
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 817 De plankenvloer kraakt het verleden
gesmoord door stof verstopte kieren
onder kaal getreden pluche kleden
spijkers buigen; de koppen geroest
niet willens hun houtgreep te vieren
nagels woest geslagen in de knoest
ruw wreken de splinters zich tegen
de vuile zolen die hen open gekrast
achterlaten na een regen van vegen
Nee, de delen barsten…
Glas
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 1.628 Nog jarenlang vond zij herinneringen
Getuigen van zijn oeverloze last
Door eigen zwakheid zover opgetast
Dat zelfs haar liefde hem niet meer kon dwingen
Want aan zijn noodlot viel niets af te dingen
Het teken stond al in zijn ziel gekrast
Nog jarenlang vond zij herinneringen
Getuigen van zijn oeverloze last
Zij zag het aan, al zijn ontluisteringen…
Het onvindbare zelf
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 262 Niets wenselijks of vreemd
zelfs alle gebeurtenissen
op een rij zijn gehonoreerd
omdat simpelweg het rijmen
lange files laat ontstaan
boeken vol gekrast met
wijze woorden, grootdenkers
die de wereld menen en meenden
te kennen zijn nu de pilaren
van wolken waar de hemel op rust
in bange dagen
martelingen en lovende woorden
voor een zelf…
Zekere Indianen
gedicht
4.0 met 3 stemmen 2.338 In de rotsbodem hebben voorouders pijlen gekrast naar de beek,
de heldere, koele. Als de indianen zich oprichten
duizelt het hun, de wereld wordt duister.
In liefde ontbrand voor een paar voeten en dijen
lopen ze levenslang hand in hand. Schaduw
verschijnt en verdwijnt. Het is een raadsel.
-------------------------
uit: 'Ja Nee', 2017.…
Zekere Indianen
gedicht
4.0 met 2 stemmen 1.806 In de rotsbodem hebben voorouders pijlen gekrast naar de beek,
de heldere, koele. Als de indianen zich oprichten
duizelt het hun de wereld wordt duister:
In liefde ontbrand voor een paar voeten en dijen
lopen ze levenslang hand in hand. Schaduw
verschijnt en verdwijnt. Het is een raadsel.
------------------------
uit: 'Ja Nee', 2017.…
Vanuit mist...
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 302 Maar jouw naam
staat gekrast in mijn ziel
dieper dan ik ooit bedoeld had
als een blad
aan een tak
die maar nooit losliet
in welke storm dan ook
jij bleef,
in die aanhoudende mist
onzichtbaar werd ik
...waardoor je dit niet wist...…
de dood als nerf
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 139 mijn wil, de dood die ik zoek
al staat het gekrast in mijn nagelriem
de gesp, de gesp was te scherp en wellicht
te begaafd om mij te personaliseren
in een besef dat geen geweten kent
terugkomend op de dood, de nacht is geen
huiler maar oogt zeer voldaan nu het blad
in haar nerf het sterven heeft herkend, ik hoor
een galop, de herfst davert…
EIK
hartenkreet
4.0 met 18 stemmen 1.660 Jouw mooie naam had ik erin gekrast,
en met pijl en hart omzoomd.
Diep in de rimpeloude bruine bast,
samen heerlijk erbij weggedroomd.…
Verbasteren
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 387 Twee namen gekrast in een oude boom
een groot hart in wanhoop gesneden
verweerde klanken tussen bladerenzoom
alle hunker naar morgen vermeden
hun wereld stond al jaren in brand
waar lichamen ondergronds leden
verloren zij hun stad hun land
vonden bunkers als huis van heden
het mes, verroest, werd onlangs gevonden
maar de boom was niet…
Slechts een silhouet ?
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 245 Ze is slechts een silhouet,
duivels spel in avontuur,
hierin werd ik overklast,
recht door mij en puur
in mijn gevoel gekrast,
haar schaduw kleurt de
graven wit, komt helder
dichterbij, ik schilder mijn
ruimte op het broze pallet
van onstuimige eerbaarheid.…
Gebrand glas
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 1.113 Gebrand in 't glas met loden randen
visioenen die steeds in vurig rood
waar iemand ooit de verlossing bood
gekrast mijn heilig dom doen branden
waar zwaar brokaat van gouden kragen
bedaard verslapen maar toch zo traag
vergeven zij wel mijn zonden graag
en ook van dwazen die er klagen
hun stenen beelden staan verstard
te gapen naar gewelfde…
In mineur
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 123 In het bos groeien de vraagtekens
gevoed door de geur van dode stenen
waarop levende herinneringen staan gekrast
de kleuren worden weggevoerd
heersers van heden treden binnen
- eens was deze stroom vloeibare liefde
onderweg naar het raadsel van de taal
waar alle dialecten samenvloeiden
waar bij Babel die Liebe, the love en l'amour
elkaar…
uit "een hagenees is niemands knecht" (hoelang duurt geduld?" deel 2)
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 333 op mijn wang
nee ik lul niet over overdoen
de vlam in de verte komt dichterbij
maar mijn vulpen is leeg
geen schrijverij
een a4 die wegwaait in de wind
omdat het weer geen letters kreeg
soms komt die droom dan uit
maar je verliest steeds meer van jezelf
als een engel zonder vleugels
die heeft verloren van de tijd
i h v j gekrast…
Ontheemde
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 254 Hij spreekt de taal van stad en land
braakt dagelijks kromme zinnen
versteend wordt koudvuur warm binnen
uit zicht houdt haat niet in de hand
vage letters door lange lussen verbonden
verbergen onderhuids zwart gesneden pijn
waar lichamen smelten klinken klanken onrein
spreken des duivels meertalige monden
twee namen gekrast in een oude boom…
Blind in de kast,
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 102 Had niet geschreven wat ik weten moest,
wat ik niet las, heb ik op de deur gekrast
ingebeelde braille op de tast, de met
zorg gekozen tekst werd vergeten, voor
waar ik ging, kwam ik net vandaan
de tijd verteert het werkelijk zien
de lamp verarmt zich in het minder,
kaarsvet druipt van beide handen,
geëtste beelden van een blinde, bestaan…
"dansen in mijn oude schoenen" uit "hoelang duurt geduld?"deel 2
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 298 die landde op mijn wang
nee ik praat niet over overdoen
de vlam in de verte komt dichterbij
maar mijn vulpen is leeg
geen schrijverij
een a4 die wegwaait in de wind
omdat het weer geen letters kreeg
soms komt die droom dan uit
maar je verliest steeds meer van jezelf
als een engel zonder vleugels
die heeft verloren van de tijd
i h v j gekrast…
Amulet
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 164 Ik lees haar silhouet,
duivels spel in avontuur,
hierin werd ik overklast,
recht door zee en puur
in mijn zaligheid gekrast,
schaduwen kleuren mijn
graven wit, licht komt helder
dichterbij, ze boetseert mijn
de ruimte op een bont pallet
van onschendbare eerbaarheid.…
Het Voorstel
hartenkreet
1.0 met 3 stemmen 784 naar rechts, van rood naar groen
Ik tover in mijn hoofd, ik kan een voorstel doen
Ik denk niet na, al is het nog zo vroeg
Levenloze dingen zijn niet genoeg
Smeed mijn plannen in de smeltkroes
Totdat alles draait voor mijn ogen, ga ik in een roes
Neemt het gif de overhand
Op de tast voel ik, haal mijn kop uit 't zand
Gekrast…
overbrugging
netgedicht
3.0 met 52 stemmen 2.727 het is al lang geleden
je zou haast zeggen
in een gedachteloos verleden
dat ik naar jou schreef
ze waren koud, die korte zinnen
gekrast met aangelengde inkt
ik heb het nabij zijn gemeden
kruiste de degens vanbinnen
heb zodoende de eigenliefde verlinkt
leve de republiek schreeuwde ik
tegen het laatste kladblokvelletje
van goor uitziend…
koud, zo koud
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 435 fluisteren de honger
muren toe, vijf aan vijf
hun pols klopt nauwelijks ramen
enkel een zwarte mantel van sneeuw
en een homp oud brood
waarmee zij het ontbrekende kussen delen
en waarin ze zichzelf niet meer zien
zelfs niet wanneer hun mond
het onderdrukte licht opvangt
ik betreed hun slaapstal
zie namen waarvoor geen woorden zijn
gekrast…
Littekenachtig woord
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 119 De opwinding mee mocht maken
Aan een meisje nog wel
Een door mij gekocht presentje
Te mogen aanbieden, was dit
Jouw weerhaakachtige reactie
Die me ter plekke liet verlangen
Meteen onder de grond te verdwijnen;
Veertig jaar verder zijn we nu
En jouw hatelijke reactie is
Levenslang als littekenachtig woord
Voorgoed in mijn ziel gekrast…
de rest van een zin
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 53 spreek,
Ogham, bijna rusteloos gekrast,
vage lijnen om een hoek.
Als ik wakker word, zie ik
gelukkig
een echte glimlach.…
ga voorbij
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 454 ga voorbij
aan het voorbijgaande
het was slechts een onzinnige brei
dat zich tot heden
schijnbaar krakkemikkig
in u een weg baande
of nog gekrast moet worden op een lei
gelijk de tien geboden op stenen
ook zij vielen in duigen
leg die lei toch opzij
koestert u in het gevlei
gij zult niet buigen
neem de benen
ga bij voorbaat…
we schetsten stukjes leven
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 811 ik heb je kleuren
van het doek geschrapt
de jaren laag voor laag
behoedzaam weg gekrast
maar voelde hoe je pijn
me in de vingers sneed
ik weet nog hoe je was
heb je altijd kunnen dromen
zag je weer tevoorschijn komen
in de speelse lijnen van je jeugd
met ogen altijd stralend
blikken vonkend van verhalen
we schetsten stukjes leven…
De foto
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 27 Fijne sporen geluid
op de bank
Een vrouw en haar dochter
kijken rond, het meisje tuurt
en zegt met wiebelende benen
Ik word mama net als jij
met een papa en een kind
dat dit het mooiste plekje vindt
van alles, heel de wereld, het heelal
*
Het meisje speelt met een bal
trekt een schilfer van mijn bast
vraagt: staat jouw naam erin gekrast…
Tweedehands
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 466 Tweedehands winkels ik ben er vaak
Vergeten spullen voor een grijpstuiver mee te nemen
Oude jasjes keurig op de haak
Afgeschreven zijn de boek en plaat
Letters die vragen om nog één keer
Vanuit een luie stoel te worden bekeken
Rijen liedjes op gekrast vinyl
Waar tikken voelen als een warme deken
Tafels staan op elkaar gestapeld…