Netgedichten

netgedicht (nr. 23.779):

Blind in de kast,

Had niet geschreven wat ik weten moest,
wat ik niet las, heb ik op de deur gekrast
ingebeelde braille op de tast, de met
zorg gekozen tekst werd vergeten, voor
waar ik ging, kwam ik net vandaan
de tijd verteert het werkelijk zien
de lamp verarmt zich in het minder,
kaarsvet druipt van beide handen,
geëtste beelden van een blinde, bestaan
meer wegen dan voorhanden, vindt de
hinder van obstakels van ongelijke
standen, die ik niet wil wilde zien,
draag de gesloten ogen op mijn rug,
een stap vooruit, een stap terug, naar
de houten kast die ik net heb verlaten,
die beter bij me past.