Alle inzendingen over gelost

Een postduif uit het Drentsche Wijster die was het spoor helemaal bijster bezorgde geen post toen hij werd gelost maar zong op het dak als een lijster.…

Snoei afval restproduct van een reorganisatie als rook de schoorsteen uitvliegen of gelost worden in de rivier van de uitkeringstrekkers .…

Je wordt geladen en gelost. Het lijkt of het geen moeite kost. De lossers zingen nog een lied. Je luistert maar verstaat het niet. Over afscheid en het wordt tijd? Over je overbodigheid?…

Dat brengt de materniteitkennis: gevoed bij herhaling vrucht laat, uit zijn ontwikkeling, men gelost tot moeder geheld.…

De goederentrein is als het leven, het aantal wagons, voortgetrokken door de locomotief vertegenwoordigen de bagage die de mens te verstouwen krijgt, met dit verschil: wanneer de trein op plaats van bestemming is, de wagons losgekoppeld en gelost, zijn ze leeg, echter de mens torst tot het eind toe de lading met zich mee.…

hier werd destijds geladen en gelost gewichtige zaken van overzee die weken onderweg waren een heen en weer tussen werelddelen met het oost-west thuis best gevoel doch bovenal heerst er nog de nostalgische hang naar lang vervlogen schepen die schipbreuk leden in de haast der tijd…

SMS met dit bericht; "vd Worm" die onrust sticht, 1-0, deed mij bereiken met luid gejuich aan de Waal Bloed ging in "Rijne" snelheid stromen met "Jansen" aan de vrije bal Zijn voet deed slechts wat dromen een schot gelost, hard en naast de paal…

En het is of de landen leger worden, geen deur knarst, geen hond blaft, de wagens zijn gelost, de vrachten geborgen, alles vergeten wat we vonden aan haar borst. Alleen de geur van melk is blijven hangen.…

Hier is het vooronder de plek van het kleine bewegen het snakken naar ruimte en lucht met jouw ogen op mijn hielen heb ik de vracht gelost, de vingers zochten kieren van het luik je stierf soms nachtenlang en ik zong iedere avond weer dat lied de klanken liggen in mijn vlees verstorven zeg je zwijg maar de tekens bedriegen niet…

Zie de wind op de golven fel blazend op de kust De kustlijn van ontzettend veel schuim voorzien met daarin verwrongen schatten van de zee door schepen gelost, gedumpt, maar bovenal verloren zijn eenlingen, zoals daar is die schoen versleten zool en zonder veters Wit van het zout; ietwat uitgeslagen helemaal niemand meer die hem past…

wuiven je gladde glimlach door woestijnen stuiven de vuurkracht is te huur en jij betaalt met bloed aan huis en muur vergoedt hun simpel rouwen kinderen en vrouwen dollars zijn niet duur maar mannen erven toch dit land dat jij met harde hand onteigend hebt ik tribunaal je kaal tot op het bot dan voel jij de pijnen van elk geloste…

Vrijdag zijn ze, naar aloude traditie, weer eens gelost, de onsterfelijken. Met tienduizenden zijn ze ’s morgens uitgezwermd naar school. Je leert het nooit af, Als ouder, wanneer je je duivenjong kommerloos ziet wegfladderen: die even begrijpelijke als zinloze bezorgdheid - als ze maar heelhuids terugkeren.…

daarom ben ik verslonden door de nawee die haar bekken samentrok, terug- geslokt door de vertering van haar ziel het had een vertaling van de bijbel kunnen zijn, dan wel testament loos en zonder nachtelijk geschreeuw het water reeds gelost, de sloep stond droog op de bodem van het hiernamaals, de klei gekneed in de vouwen van het gezicht…

Op de vlakte is Vogelgeluid het enige Dat hoorbaar is, Van de vroege ochtend Tot de late avond in mei Wordt er uit volle borst Gezongen - dan stopt het, Stoffige banden rijden De verlaten heide op Er wordt gelost en geladen, Vogels houden hun mond In deze ordeverstoring - Vijftien knallen later Is het stil, oorverdovend stil…

licht is overal even snel ondanks de zwaartekracht die alles tot de hete kern dwingt het punt waar de steen vlam vat stel dat de ruimte stil stond omgrensd door vaste sterren als waakhonden, roerloos dan kan het rekenen beginnen zoals de baan van een kogel in het wilde weg gelost de loop loodrecht omhoog ontsnapt hij aan een vrije…

Mijn geliefde lopers wilde ik niet kwijt, maar zij zijn in hun wedstrijd gebleven, daarna gelost in mijn tranen van verdriet, Mijn laatste bede: help mij uit dit leven.…

verkeerde eisen Of alles aan de kaak En weg was zijn gezag Hij vergat zijn mooiste dromen Stelde zijn reisbrief uit Totdat hij op de vloer lag Verdwaasd in zijn kajuit Ondanks zijn houten been Is hij losgekomen Uit een onderstroom Hij vaart niet meer op wind alleen Gebruikt nu soms ook stoom En af en toe met woorden Wordt er een schot gelost…

aan de kade buigen ijdele kranen hun verveloze rimpelspiegel over het donkere ijzerwater gelost van afgedankte vrachten slingeren hun haken traag het gewicht van de tijd over resten averij in de haven lagen nog, ontmanteld, naakte schepen hoog op hun roest wiegend op duwgolven droomden ze schaamteloos van een make over in het dok…

elkaar Geen aandacht voor een toevallige, alleenstaand persoon, drink je dan aan de bar je drankje ontspannend en gewoon, maar begint de spijt dat je niet lekker thuis bent gebleven, met je favoriete glas whisky dat daar een fortuin kost : waarom niet op je eigen gezondheid het glas geheven en besef dat je in het mensenpeloton al al lang bent gelost…

heeft afgewezen terwijl ik tot haar luide sprak ‘mijn liefde is niet oud antiek ik ben fris en authentiek’ gedreven in jouw koude wak wilde je als pinksterbloem jij bruisend pinksterbeest geheel in ons jouw geest pruimedant paardebloem mijn tong nog vol vuur waan en trots zijn zuur pinkster heet nu pentekoste* voor niet geliefd geloste…

Het licht was vreemd; een tere groene schijn was in de hemel en stilte regeerde boven twee die aangenaam verdoofd waren, hun mededeling ver van hen gedragen en gelost - en een in wie het stormde als in een versomberd bos.…

Waarna een kramp zich onderhuids vertakt Naakt en zoemend troost je me Als was ik Door een verdwaalde kogel geraakt Door een dronken rebel gelost…

Dan worden er schoten gelost, onbegrijpelijk voor mijn verstand. Ik kan niets doen en blijf stokstijf staan. Niets kan ik doen. Niets.…

Ik bewaarde het mooiste tot het laatste voor al mijn beminden, gestolde tranen van de vergulde regen, goud of zilver mij om het even, overstemt het geluid de bloeiwijze van de linde, moment van twijfel, z’n geur gelost in spitsvondigheid tussen dove netels uniek in hun soort werd het wankel evenwicht bewaard in een mager onderscheid…

r dit bracht verwarring en het urinaal werd vlot bezongen met een gerichte straal van ontboezeming de wimpers werden gelost, en het vorige herduide zich in maten die in oppervlakkigheden zich oploste met de formule - diameter2 x ? / 4.…

Men wacht gelaten af op het eerste schot, tot het, na lang wachten, wordt gelost. De wereldleiders verwachten steeds meer, maar ooit, ooit vallen ze naar omlaag, als ze verantwoording afleggen voor God. Omdat het zoveel levens heeft gekost. De soldaten zullen nodeloos marcheren, en onschuldigen vinden straks de dood.…

je staat er voor open je denkt er niet aan je kunt het niet beramen je bent niet in tel of juist wel tel eens je knopen 's nachts in de kalverstraat een jongedame die danste lachte bewoog naar me woof door sidder bevangen gelost mijn puike relatie dagelijkse belangen ogen werden vochtig schijnbaar omhoog getild lustig hartstochtig…

Ik heb voor mijn beminden het laatste en het mooiste bewaard,de geur van regenbloesems uit de linden, of uit de krakende kruinen van een populier, boven de onverstoorbare stemmen uit de vlier, ontstaan uit de hachelijke momenten van twijfel, het verraad gelost door spits- vondigheid, door lief en leed in onderscheid, het evenwicht…

Heer van Egmont weer van stal gehaald met oh schande een fluit tussen de tanden een kort zwart broekje aan in strijd met de geschiedenis bleef zijn kop op de romp staan strijders ongetwijfeld huurlingen die niet naar waarheid omgelegd uit zichzelf aldoor plat gingen reeds vóór een schot was gelost zo te horen slechts één Spanjaard kegelde…

Het damesgegiechel versterft in de nevels : le juge de Beaucarmé opent het ernstige plot Een eerste jachtschot wordt gelost : de rechter zet zijn paard in flukse draf. Zijn schietkunst heeft een fazant het leven gekost en de bassets stuiven er blaffend op af.…