Alle inzendingen over geloven

Ik blijf geloven in eigen krachten. Wat ook probeert mij te doen wankelen: ik geloof en ben zeer krachtig!…

Ik stond tussen gelovigen en atheïsten àls Petra rotsvast met zwetend hart vol gevoel, bloedserieus ergens voor mezelf en nam ik mijn taak op me. Ik wil mijn hart uitdragen als antwoord op vele vragen. Tussen realisme en idealisme. 1 Duidelijke richting: één weg, één doel!…

het bedrog kwam zo bespottelijk toevallig uit niet te geloven eenmaal binnen zoent ze me en als ik jullie niet met eigen ogen had gezien had ik het nooit geloofd. ik ben een zwakke man en wil haar niet kwijt dat weet ze waarschijnlijk maar al te goed. ik heb een besluit genomen zolang ze me niet zegt : het is voorbij blijft het gewoon…

Uw monden twijfel-lachen, die voor dezen Nooit lachten, maar - vergeefs - kreten of morden: - Tot wie geloven zal de Trooster naken.…

er is een rommelzolder in mijn huis ik deed net of deze niet bestond totdat de storm onverwachts de deur ontwrichtte en ik de rotzooi vond alle kamers zijn opgeruimd behalve deze het was me zeker te ver boven ik kwam er niet nu is het tijd en moet ik eraan geloven het is goed de trap erheen is eindeloos lang toch verzamel ik…

beducht, ik predik liefde uit mijn hart, strooi roze beloften als bitterkoekjes in het rond, red een vlieg van de hongerdood en sta op voor wie het wil een mens herkennen in een menigte, jezelf aanschouwen terwijl je vlucht, haal het braaksel van de spiegel en zeg ' het is kerst in dit land van melk en honing en ik blijf tot mijn verbazing, geloven…

Maar zij heeft haar hoop gevestigd op de toekomst, jij en ik geloven in ons ongeloof --------------------------------------- uit: 'Archiefvernietiging', 2009.…

Likt aan de schoenen, aan de vloer Alles waar hij zijn tong kan aanleggen moet eraan geloven. Hij wilt de bloembak gaan verkennen maar een harde neen doet hem opschrikken. Hij kijkt nog altijd door een roze bril Maar de werkelijkheid is het contrast Het is verbluffend schril. Hij zal nog veel moeten leren.…

Ik ging je bijna geloven onze liefde zou immers nooit meer doven. Hier zit ik dan te luisteren naar de stilte van de klok ik voel geen verdriet of pijn; enkel wrok. Natuurlijk, ik had niet voor mijzelf mogen praten waarbij ik jou reden gaf om mij te verlaten.…

wanneer dan in aarde op mijn buik de enten van mijn liefde wortelend zelf geboorte geven dat dan de wereld in vrede mag zijn een oase de aarde rond van rust en vrijheid waar om, voor en met elkaar gewoon de mensen zijn omdat anders zijn of menen niet langer wortels klooft omdat anders geloven mensen nieuwsgierig maakt waardoor takken…

alles aan zijn lijf doet zeer en toch denk diep na, maak je leeg laat jouw laatste spirit in het spirituele overgaan boek nu een reis naar de maan doorsta een nieuw soort belevenis, die ook aan jou gegeven is nu kan ook jij eindelijk de schoonheid van de sterren in je opnemen alles wat je doorstaan hebt is nu verleden tijd blijf geloven…

Elke dag hetzelfde uitzicht, ik ga het nog geloven, maar het nachtzwart kent ook kometen in hun baan langs mijn herinneringen, die oplichten daar waar het wel warm was – achter mijn gesloten ogen teken ik een nieuwe hemelkaart en trek een streep door de oude berekeningen.…

15 maart 2017 Een stemmige dag de verkiezingsdag een dag van stemmen een dag van keuze een dag van een nieuw begin een dag van iedereen van jong tot oud van gelovigen en ongelovigen van arm tot rijk van mager tot zwaar van dik tot dun van werk tot werkeloos van valide tot invalide van allochtoon tot autochtoon van wit tot zwart en…

Lieve Heer, U zit daar nu wel boven En ziet alles wat hier op aard gebeurt Maar moeten wij dat allemaal geloven We hebben al zoveel ellende betreurd Eens, zegt U, mag ieder bij U komen, Eens zal voor ieder de hemel opengaan Komt er een eind aan alle dromen Zullen ook wij door ’s hemels zalen gaan Maar toch blijven wij inmiddels wachten…

over de dorre daken die met pannen zijn geëerd, de glans is verstreken wat rest zijn de nagels van dit seizoen gisteren sprak de wind nog zacht, breekbaar teder, tot de nacht brutaal zijn kussens ging verleggen, nu snurkt de wind met vlagen storm tegen de reinheid van deze dag grijze nissen die zich verschuilen tegen zichzelf blijken te geloven…

maar je kunt niet alles hebben Je kunt zwart rijden, over wit uitglijden je kunt wegduiken, plooien gladstrijken je kunt hoog of laag springen, hindernissen nemen maar eens zul je me missen Je kunt het voortouw nemen, torens in de wacht slepen je kunt het ijs breken, vuur spuwen en blussen met winterhanden Je kunt in je eigen leugens geloven…

Advent, tijd van geloven en hopen Gods beloften zullen worden vervuld Aan een wereld, verloren in schuld De hemelpoort gaat wagenwijd open. Advent, wachten op het grote wonder Dat straks op deez’ aard gebeuren zal Tot heil en vree, voor ’t groot heelal Oh, Vredevorst, dank voor dit wonder.…

Sinterklaasavond, al dan niet met de ons bekende Zwarte Piet ik wens een ieder, gelovig of niet een mooie avond kijk wel: Of je Sint niet vallen ziet!…

Wij blijven geloven in Kunstmest. Wéér wordt ons tuintje, ons lieve landje geconfronteerd met de judaskus...!…

Wij zijn geen Goden of profeten, waarin we toch blijven geloven. Wij zijn niet zoals de dood is, want er leven levenden die gestorven zijn. Er leven gestorven levenskunstenaars, die in hun onvergankelijke werken, uit de dood zijn opgestaan. Wij ontstaan uit leegte en uit stilte. Wij zijn wonderlijke mogelijkheden.…

de strijd die wij strijden tussen arm en rijk tussen man en vrouw de twisten die wij hebben met wie ons zeggen willen dat wij in oorlog zijn met wat wij ooit deden of juist weer anderen die dat toch ontkennen de strijd die wij strijden over kleuring van mensen het verschil in opvattingen over wat wij geloven willen de meningen en uitingen…

begonnen dan hadden we problemen kunnen weren en tijd gewonnen maar toch zou ik niet graag in z’n schoenen staan want zoals altijd zouden zij het allemaal anders hebben gedaan de niet in beeld zijnde andere ‘geleerden’ de tijd zal het ons achteraf leren maar het echte probleem ligt bij de mensen die door complottheorieën en malle geloven…

Dus blijf geloven in je eigen regenboog. Het ben jij en jij alleen die kleur geeft aan je eigen leven. Daarom geef ik je een palet en een streepje goud aan dit nieuwjaar voor jou. Maak er iets mooi van.…

Een beschadigd voorwerp wil je weer hebben zoals het ontwerp. Een kunstobject is niet gemaakt voor de eeuwigheid, leeft al een heel leven, in een stille bescheidenheid. Ingekaderd of gezet in veiligheid. De restaurateur kan men beschouwen als de dokter van kunstvoorwerpen. Eerst vindt er een onderzoek plaats, dan wordt de diagnose gesteld,…

Lang geleden las ik ergens niet in de margriet of story viva linda tina nee gelukkig niet En of u mij geloven wilt dat interesseert me even niet maar wat ik las dat was een visionaire theorie De zinnen die wij construeren gaandeweg ook formuleren zijn in de kern, in nucleo voorzien van fundamenten Van naamwoorden zelfstandig aap…

De mens leek, even, de weg kwijt, niet meer gelovend in het wonder, de mens leek niet bij z'n verstand; van alle rust en vrede beroofd. Maar nu zijn de wapens neergelegd, is er een eind gekomen aan 't gevecht, het gevecht dat ons de vrede heeft ontnomen. De vrede is terug ... of lig ik maar te dromen?…

Je weet het zelf niet Maar als je eens wist Hoeveel ik van je lichaam geniet Zou je het niet kunnen geloven Elk moment dat je me raakt Opent de hemel even zijn deuren Is de tijd even niet aanwezig En zijn er geen verloren kansen te betreuren Dan is er slechts het gevoel Dat mijn lijf en verstand weet te overstemmen Elke keer weer even…

wie jou ziet zal het niet geloven jong en oud ben jij tegelijkertijd gelijk de smaak van goede wijn is jouw eigen wijsheid krachtig zoals kleurrijk ook jouw liefde is de gouden jaren van het leven brachten jou geluk naast tranen zien in het doorgegeven leven loten ontspruiten aan jouw stam die schaduw biedt en houvast met het heden als…

Wat ik niet wou geloven toen ik jong was bleek echt waar! Ze zien me regelmatig nu, de strakkere cohorten hun blikken op oneindig; ik doe net als zij en staar naar onbestemde verten. Daar wacht mijn bewonderaar die mij beschouwt als held en zwijgt van vroegere tekorten. © Hannelly…

vertrouwen in de oprechtheid van de Heer maar wie de inhoud niet begrijpt grijpt naar geweld keer op keer honderden verschillende culturen met eeuwenlang verscheiden groeiproces in een plotseling toegankelijke wereld veroorzaakt exces op exces het zal nog eeuwen duren voordat de mens zijn gelijke ziet tot dan is het anders denken en geloven…