Alle inzendingen over gemiste kansen

binnen hoofdbrekens verval in gedachtengang gemiste kansen hun zorgen verstrengelen wringende handen…

Door in te zien wat menselijkerwijs voor het oprapen ligt laat je voorts bijdragend markant rijke ontdekkingen doen; een portefeuille met inhoud houdt een beloning in zicht, van iemand erna vertellend over gemiste kansen van toen.…

gemiste kansen goed of slecht kom ik op mijn plek terecht loslaten, vallen, onzekerheid komt een einde aan de strijd en spijt…

En weer die kille duisternis Zwaar drukkend op mijn ziel Nog even en dan Knalt hij in duizend stukken uit elkaar In elk stukje een reflectie Van verloren dromen Gemiste kansen Of simpelweg verdriet Dit was mijn laatste keer Geen liefde meer voor mij Nu heb ik Genoeg verloren…

Achter de eerste horizon In de baarmoeder Van alle tijd Waar het donker Diepte geeft en rust - Heerst een intens gevoel Van veiligheid zonder angst en nijd Bestaan geen gemiste kansen En ontbreekt ook de spijt Niebert, 28 juni 2012…

. *** tuil rode rozen probeert gemiste kansen weer glans te geven. *** romantisch boeket zingt slechts één maal per jaar: jij bent mijn liefste! ***…

ik fantaseer gezichten in duizenden gedichten en nooit gedachte dromen ik kerf mijn gedachten in zwoele zomernachten en onbeschreven bomen ik kleur mijn witte wangen in rozerood verlangen en net gemiste kansen ik wens mijn lieve leven in hemelsblauw te zweven en eindeloos te dansen…

Daar waar geen heimwee heerst, om gemiste kansen Daar ergens hoog tussen de wolken wil ik zijn, even maar om dan één zoen neer te leggen op de mooiste witte wolk. Zomaar Voor mijn zus!…

Terwijl de avond zet groeit het verlangen, spreekt het hart over gemiste kansen en smeekt om meer. Misschien in een droom een handreiking die waarheid brengt, misschien het geloof dat naar zekerheid reikt.…

Als ik denk aan vroeger denk ik aan niet vervulde wensen Gemiste kansen Aan mensen die door mijn leven dansen en niet heb gekend Aan gezichten waaraan ik weinig part nog deel heb Ze roepen niet te stellen vragen op Misschien had ik toch…….. Ervaar ik mijn falen? Is dit gram halen?…

Ik ben verdrietig om de gemiste kansen, maar ik hou van jou. Liefde is eeuwig verlangen en vervullen, sterker dan de dood. Ik geef mijn leven niet voor geliefden maar wel aan mijn geliefden. Iedereen hoopt toch op eeuwige zaligheid volledig samen. Deo volente maak ik ieder gelukkig, althans dat wil ik.…

zo licht het is de muren te breken van een stad in verval zo zwaar de stenen te kantelen waarachter de uitgeputte verte gemiste kansen kuilt ik strek mijn hand, grijp de stengel van een netel, hij prikkelt juist genoeg ik schep de grond over de rand zie mijn geweten, bloot en schraal spelt het verjaarde beloftes letter voor letter…

De oude tijd verglijdt in nieuwe tijden en zal deze naam slechts tot in vergetelheid dragen Oude, gemiste kansen verdwijnen in een mist van jaren Nieuwe idealen en hoopvolle gedachten dienen zich aan: maar heeft straks iemand nog iets van ze gehoord? Of werden zij reeds in de kiem gesmoord?…

kansen om oud en wijs te worden en vrede toe te laten…

Als je spijt krijgt van gemiste kansen, is die ander er ook niet voor jou. Laat onze harten samen dansen, als je van mij houdt zoals ik van jou.…

Dat in een werkelijkheid de zuiverheid blijkt te zijn van de gemiste kansen. Kansen zonder kransen die nimmer om de Meiboom zullen dansen. Verlatenheid schijnt jou niet te deren. Het is de schade waarvan wij ooit hopen te leren. Het is de schade van het teleurgestelde hart; het is de schade met de optie voor een nieuwe start.…

Wanneer mijn letters zinnen dansen ik jouw woorden bedrukt zie staan weer denk aan gemiste kansen verzopen van hun huid ontdaan klanken opnieuw mijn oren strelen handen behelzen jouw gezicht gezel verspelen zonder delen gevangen in het eerste ochtendlicht zullen letters dan nog beamen in gewisse vriendschap met de tijd als gevlochten…

Gemiste kansen een rafelrand spijt “tiktak, tiktak” waar blijft de tijd? Een lege kapstok het bed is te groot Bobje 1, 2 en 3 zijn ook al weer dood. Een tweezitsbank alleen voor mij buiten het raam gaat de wereld voorbij. Dit is het lied van had kunnen zijn van zoetzachte dromen van marsepein.…

Niets is voorgoed verloren, al zijn er jaren voorbijgegaan met gemiste kansen, met haast en drukte waardoor het belangrijkste niet belangrijker lijkt dan het alledaagse. Pijn, ziekte, eenzaamheid en onbegrip, ze zijn er ook allemaal, maar niets is voorgoed verloren.…

aan gene zijde staat een doos op mij te wachten vol onvoltooide zaken te veel verspilde krachten afgebroken gesprekken en steeds gemiste kansen nog nooit bezochte plekken en ongebroken lansen aan gene zijde staat een doos op mij te wachten vol onbestemd verlangen en zoekgeraakte nachten nog onvervulde wensen steeds niet gestelde vragen…

bijna alles diep ik op uit slenterende dromen en alles komt voorbij jouw sussende lippen twee geschrokken vliegen mijn ingekeerde blik de wegstromende zee jouw uitgestrekte handen een zwerm wilde ganzen mijn halve verhalen de afgebroken tak jouw ontwijkende woorden de gestapelde stenen mijn haastige vertrek de gemiste kansen jouw ondoorgrondelijke…

Ook op het laatste bal masque zullen zij gemaskerd dansen en verbergen daarmee hun leven van gemiste kansen; als de dood voor 't sluitingsuur, want de prijs was hoog en tijd is duur.…

Niet genoeg tijd, maar laat het leven niet verder uit frustraties bestaan om al die gemiste kansen. Leg met iets van het geluk van een vers geplukte dag gewicht in de schaal, die het leven naar een tevreden evenwicht zal balansen.…

kansen het verkwanselen van mogelijkheden door ambitiegebrek de angst om te leven en daarmee jezelf te geven ben gevlucht happend naar frissere lucht heb mezelf bezworen nooit meer te luisteren naar koren met depri muziek wil melker 18/02/2019 www.wilmelkerrafels.deds.nl…

Gedachten kruipen nu heel gestaag ontdooiend omhoog over de stralen die dagelijks de ochtendstond omkransen als nieuwere kansen. Fragiele blikken die in afwachting voorwaarts ook de zomer willen omhelzen. Al hebben ze nog gesloten vensters oud verdriet en gemiste kansen in hun tas, vandaag zwaaien ze ook de dood het liefst uit.…

eigenlijk was ze gegeven haar leeftijd drie kwart eeuw in topconditie natuurlijk ze klaagde wel eens over haar gezondheid gemiste kansen en gemoed maar ach dat hoorde eigenlijk bij haar een beetje de diagnose na de zoveelste klacht bevestigde het vermoeden in eerste instantie niets aan de hand zoals verwacht dus gewoon een galsteen…

de wereld was nog niet geboren, een cyclus, synchroon in getijden bracht rust en ruimte op den duur waarmee alles de kracht ontleent, nu kussen we niet alleen het vuur uitdijende dominantie neemt toe, de woestijnwind brengt ons zwetend de mantel van de onbalans, herschikt de toekomt, waarin we willen schuilen in de tranen van gemiste…

gevonden of bevroren in gemiste kansen of door littekens verbonden, dat tijd alle wonden heelt is slechts een hoop in onzin uitgevonden voor een andere wereld die ieder deelt, waar deze wetten minder gelden, we draaien de zandloper elk jaar om als een bloementapijt in een ‘zee van tijd’ , zover men ziet of worden we dan die tijdloze…

Ontloop ik me, dan ontloop ik vele anderen, als een boom die ik zie zich vormt tot bos, in beken herken ik de spiegel van een jeugd in een gevalganiseerde zinken teil en in de voortgaande oceanen die ik zag, geen hand die zich daarin kon wassen van alle twijfels en nooit gekozen kansen, als hond die de druppels van zich schudt, blijven…

Sommige kansen laten we lopen en we hebben voor altijd spijt, het zijn gemiste kansen die zijn we kwijt. Er zijn drie dingen in het leven die jou kunnen vernietigen: liegen, trots, jaloezie. Je kunt beter de waarheid spreken dan in een leugen leven, want een leugen zal altijd een leugen blijven.…