Alle inzendingen over geschrift

Terg niet langer mijn hoop zelfs de wind verdraagt mij niet de hemel staat in mijn ogen als een rimpelig oud geschrift hoe schromelijk gekleed mijn gedachten lijken meer feitelijk zuigt macht hard Maar er is de zee zonder conformisme maar schuimend zij spoelt zout op mijn huid in een land waar mijn thuis betwist blijft ben niet ik degene…

De sterke gelovigen van vierduizend jaren terug kenden geen geschriften der godgeleerdheid of vrome geschiedenis maar aanvaardden met ruime geest het bestaan van 't Opperwezen en Diens heerschappij aangezien zij zich niet de kern der Schepping voelden maar hun nietigheid als mens beseften een kleine vonk die vluchtig door het heelal zweeft…

Gehuld in het eenzame schuim ik door straten in een schulp verborgen voel ik jou kijken nat voelt het vocht wat van wimpers glijdt een lint van vlinders houdt kermis in mijn ziel in een draaikolk tolt de liefde in stilte rond mij heen zonder jouw warmte Voelt het hart als steen Misschien herken je In sier mijn geschrift Stuur je…

mijn gedachtes draaien niet meer mee strofen niet meer begeleid door het getik geen plaats meer voor de tijd leen nu lucht in mijn woorden die de wind naar mij toe blaast zodat woorden niet blijven steken als een houten klaas geschreven woorden zonder tijd maar nu luchtig gevuld ze staan nu te dringen een ware versnapering in mijn geschriften…

het waren slechts beelden die met elkaar speelden als in een vluchtige klucht tekens uit oude geschriften met eigen haken en ogen die zich niet wilden schikken mijn orde was chaos toch vormden zich woorden alsof zij elkaar beter hoorden samenwonend in zinnen was het een moeizaam beginnen maar zij voltooiden toch hun verhaal vol transparant…

Gruwel dient zich aan Met uwer aller lot begaan De geest angstig verward Sluit het sponzend in het hart Gevoed door de geletterden Dringt het in de open wond Woekert rond om te veretteren Ieder ander geloof te verketteren Luistrend naar wat het boek zegt Met woorden in oeroud geschrift Genocide moorden terreur volgens gebod Verschuilend…

Verbeten gezichten Met ogen van vuur Kokend van woede Door adrenaline gezet Korans en andere Islamitische Geschriften vlammen Door opgekropte woede van Ernstig gefrustreerde Amerikaanse zeer-dienstplichtige Stars-and-stripes-militairen Afghaanse burgers daar- entegen vlammen van opgekropte Frustratie jegens het Westen...…

moeizame woorden in een weifelend geschrift het mannelijk geluk is best wel lastig om samen te vatten en dat het botst met de beleving van menige vrouw staat als een paal boven het water geluk beschrijven is voor de meeste mannen sowieso al lastig probeer het maar eens dan zie je alras dat je niet ver komt...…

als een geschrift verstoken achter woorden die wachten op morgen, ontgaan aan het nu. Verder dan de vriendschap lag onze liefde niet; Alleen geduldig dralen aan de waterput in de veranda. De grote vreugde niet gekend, het minnen nog niet gewend morgen mischien Christine...…

Toont zich meestal van haar zonnige kant In haar fluwelen gewaad Begrip en zorgzaamheid zijn aan haar verwant Te midden van tweekleurige pilaren Houdt zij zich al eeuwen schuil Door dagelijks voor haar uit te staren Maakt zij haar jurk niet vuil Zo leeft zij tussen wit en zwart Lezend in haar geschriften Met een gemoed vol smart Beheersend…

’t Verlangen loopt verloren in een land dat nergens is, niets dat niets betovert. ’t Beminde reine snelt van hand naar hand en de stilte die het nu herovert is geschrift dat enkel schrift verovert. Het ijle vliedt het lege in, verdriet lost op in pijn en leed verdwijnt in ’t lied dat niemand lezen wil, dat niemand schrijft.…

Er zijn mensen die iets weten Kijk maar in de bibliotheekkast Planken zijn te kort bemeten Initieel werd ik een stamgast Jaren leefde ik met woorden Onder stapels, tussen boeken Waar mijn eigen zinnen smoorden Zocht ik opgelichte hoeken Mythische beloften brachten Heel mijn streven naar beneden Ik deed niets meer dan verwachten Wat geschriften…

Ik schrijf mijn woorden in het zand En ik weet dat de tijd mijn geschrift zal vervagen Hier schrijf ik de zinnen, die ik niet zeggen kan Want ik weet dat de zee ze wel verder zal dragen Ik wil je wat vragen, neem geliefde en kroost zo nu en dan eens mee naar het strand Misschien lees je woorden van liefde en troost Het zijn de gedachten, uit…

schijn en bedrog en haak mijn wiel aan het einde van jouw stem alwaar ik mag wezen zonder jou aan te raken terwijl ik weet dat liefde ons zoet zal smaken in hebbigheden waar ’t geluk onze voorspoed zal ontbinden want voor elkander geschapen maakt van de morgen nog geen nieuwe dag doch ik weet mijn leven te dragen zonder dat mijn geschrift…

vanaf een grote hoogte kijk ik het leven aan, de dood van de oude dame is slechts een wond die sluit haar gezicht lijkt vertrapt maar is slechts een bladzijde uit een oud geschrift, geen doctorale betekenissen of een afdruk van de grijns die haar heeft verstikt de dood maakt hindernissen en spreekt van binnen uit bemoeienissen die streelden…

je kunt met de mooiste woorden proberen het ultieme gedicht te schrijven maar nog voordat je een eerste zin hebt bedacht weet je dat het onbegonnen werk is wat de dichters ook schrijven en hoe goed ze het bedoelen het blijft slechts wegwerppoëzie de één zal het geschrift misschien een poos bewaren in de la van het dressoir terwijl de…

benevel jij mijn werkelijkheid en staar ik bodemloos naar het einde van deze rit zelfs het sterven wordt door jou begeleid in nissen waar schaduw en rijkdom zich vermommen tot een strak gelaat, er is geen leven in de wolk waarin je drijft, doch jouw trots zijn de eonen waar altruïsme als een verboden eenheid ontheemden ontzielt en geschriften…

Wat kan toch ooit de drijfveer zijn geweest Om plaats te nemen aan mijn schrijftafel Er is niemand die mijn geschrift ooit leest Ook mijn naam als dichter komt nooit ter tafel Ach, het zal mij om het even wezen Of iemand mijn verzen interesseert Men moet zelf weten of men ze wil lezen Ofwel dat men mijn inspanningen weert Ik ben geen Vondel…

ik behoor dat kan u zien, regelmatig dan, tot de kaste der rijmelaars ja, dat u toevallig niet op eindklanken let of wellicht haat kan ik niet helpen dat is niet onder of boven de maat niet dat alles zo evenwichtig klinkt in mijn geschriften ik doe maar wat vaak zonder te schiften en denk vaak; goh, het loopt wel ergens ga verder…

een van hun Goden zelfs hun Opperwezen Dat kun je in oude geschriften lezen op muren & in vazen Het zal u dan ook niet hoeven verbazen....…

laat mij in diepe sereniteit biechten zonder dat men mij van mijn bed komt lichten en mij met schande van mijn muze berooft ik koester mijn honger als een kluizenaar laat mij door letterbegeerte verleiden pleng mijn nederig offer op haar altaar in spinsels, die uit mijn ganzeveer glijden, mijn geschriften zijn vreemd of juist herkenbaar…

Ik oefen partituren waarin de toon ontaard de noten balken jammeren omdat ze half vervaagd de wijs niet kunnen houden er komt geen einde aan de valsheid in geschrifte de strijkers nog aan zet laat ik als spechten tokkelen hun beeltenis mijn rust boomschors houd ik mij voor tot aan de generale de dirigent een kikvorsman zijn poel een…

Zij die verdriet, pijn, onrust en waanzin verdroegen, in stil hart zij vergaan niet in ziel noch in mijn geschriften. Zij die logen, elke waarheid, wacht een nieuwe, moeilijke tijd. Voorlopig geen 'verlossende' eeuwigheid. Maar zij met waardige houding op de top van de berg tegen agressie...…

de storm vanavond voert alles met zich mee bladeren en hele takken hutten en caravans en blikjes bijbels en korans en atheistische geschriften in de regen en de hevige wind onder zwaaiend licht naast omvallende fietsen en brommers en alarm dat her en der afgaat Storm! Blaas alles weg!…

Schrijfsels en geschriften, aan het brein ontsproten ruis gedachtenspinsels op papiertjes vol pennevruchten door het huis. Krabbels in kriebeltaal, tenminste zij, die het geluk mochten beleven vastgelegd te worden en zo te overleven Woorden, who cares. Ach, je bent het kwijt.…

Van prachtig kristal en goed zwaar, glashelder hij houdt de brieven vast samen geperst op elkaar de zinnen en woorden versmelten worden en zijn één geheel geschriften aan elkaar gekoppeld veel gevoelens vastgelegd lange tijd bijééngehouden inzichten kunnen zich toch wijzigen, zodat er toch geluk kan ontstaan het was een mooie warme zomeravond…

Ad Fontes; terug nu naar de bronnen Kom buig je over een antiek geschrift Kaf en koren, bok en schaap geschift Oud terrein wordt hier opnieuw ontgonnen Tolerantiedenken, vroomheid, vrede Ontsluiting van het Nieuwe Testament Zoet is de oorlog voor wie hem niet kent Hij zong van einder, zotheid, goede zede Passio Docendi en Civilité Antibarbari…

Afscheid van mijn jonge jaren Ik wou de herinnering bewaren Hoe ik ben ontstaan Wat er aan vooraf is gegaan Tot wat ik ben geworden En wat ik er zelf aan heb gedaan En wie mij in het leven hebben bijgestaan In woord en geschrift Het staat voor altijd In mijn geheugen Gegrift De jeugd heeft de toekomst Is vaak gezegd…

Laat de goede Boodschap ons verblijden met voldaan geschrift, levende geuren, bestemd voor elke plaats, alle tijden!…

mij Ik zeg oké, het zou best kunnen zijn misschien maar dat valt nog te bezien want wat is nou je punt Goed het zij zo: ik weet het allang: je hebt gewoon een hekel aan mij Maar dat ben ik al zo ontzettend gewend door de tijd Ik zie wel vaker een jaloerse blik en ik lees heus wel zo af en toe -als ik tijd heb dan hè- die valse geschriften…