Netgedichten

netgedicht (nr. 21.132):

Afstand

Ik schrijf mijn woorden in het zand
En ik weet dat de tijd mijn geschrift zal vervagen
Hier schrijf ik de zinnen, die ik niet zeggen kan
Want ik weet dat de zee ze wel verder zal dragen

Ik wil je wat vragen, neem geliefde en kroost
zo nu en dan eens mee naar het strand
Misschien lees je woorden van liefde en troost
Het zijn de gedachten, uit het vaderland

Wat stond ik te slikken, maar ik hield mij een man
Ik gaf haar een zoen, en ik gaf hem een hand
Ik gun jullie allen, wat ik niet geven kan
Heel veel geluk, aan de overkant.