Alle inzendingen over gestrand

schepen glijden op het water voorbij het lijkt net of ze wachten op mij tot ze aan de horizon verdwijnen toch blijven de lichtjes in mijn ogen schijnen ze leiden mij naar een ander land tot ik bij jou ben gestrand…

Zijn ziel verzand in stilte gestrand vond zij hem aangespoeld met het laatste licht van de wassende maan in zijn ogen een vreemd gesternte gegraveerd in zijn rib haar Naam in vergeten tekens.…

Ik was op weg, helaas ben ik gestrand, En (ja hoor!) zonder praatpaal bij de hand.”…

Wanhopige gelegenheidspoëten Die in het zicht der haven zijn gestrand, Zijn desperaat bij deze site beland, Daar wij van sinterklaasrijm alles weten. Kijkcijfers stijgen nu naar grote hoogte, Door al die rijmelaars met grote droogte.…

Bloedrode zeester geworpen op 't warme strand vloed reikt je haar hand.…

Afscheid nemend van verzande idealen die gestrand illusies bleken zonder tastbaar resultaat is langzaam de hoop vergaan op verbetering van de wereld met meer van het goede van de mens alleen geleid door de waarheid waarvoor hij zelf openstaat rest zorgen om eigen bestaan waarin geluk samenhangt met breekbare gezondheid en bereikbare…

Jij bent de vrouw van mijn al dromen, mijn hart is gestrand in een liefde waar het niet meer uit kan komen. Het verzwelgt langzaam maar zeker mijn hele leven, het wil zich met ziel en zaligheid aan jou overgeven……

Leeg, door blik ontzield lig je stil op zompig asfalt oude kleren, plastic slippers naamloos lichaam in de nacht Wie ben je hoe kwam je hier terecht wie verloor zich in je ogen, daar waar nu slechts straatlicht valt, - is er iemand die nog op je wacht? Traag zoekt je bloed de afgoot verdwijnt in het beloofde land van zoete kou en gouden…

Het alleen verder gaan, het moet maar 't voelt zoveel minder goed dan ooit eens samen met hem hand in hand eens zo vol liefde met elkaar verwant maar uiteindelijk, helaas, te... diep geland.....gestrand....…

Zo kent ieder leven groter leed en alle pijn kan zich verzachten mits op tijd gedeeld Wrakhout deinend op het water dat éénmaal gestrand voorgoed een eiland wordt uit wind en zand…

Toevallig uit, toevallig tuis, gestrand op hierdie teennatuurlike terras sonder om ooit onloenbaar aan te land. -------------------------------------------- Uit: Versamelde gedigte, 1990.…

Dat schaapje Stephanie daar in Down Under Gedoogt de islam moeiteloos als land, Waardoor haar loopbaan pijnlijk is gestrand, Een zeer terecht gevolg van deze blunder. En door haar domheid wordt het nu publiek, Die wereldvreemdheid van de politiek.…

Het is een tijd van dreigende berichten De crisis groeit, bekommerde gezichten Om mijn bedrukt gemoed wat te verlichten Mijd ik de media en ga ik dichten Zolang de euro nog niet is gestrand Hou ik mijn kop maar even in het zand…

de wereld glipt uit mijn hand draaiend, tollend rond de zon kimmend een laatste glimmering een zee aan mogelijkheden beschenen en daar sta je dan, gestrand, wachtend op de vloed je ondergaat de golven, zomaar verdwenen naar de maan…

ik weet zeker dat er eens iets was vergeten, maar zo aanwezig ik proef nog steeds de stilte, het zilte gestrand, op drijfzand ik heb de duinen achter mij gelaten loop zinderend brandend zand de golven verdrinkend, verdringend het spoelt aan mijn voeten…

Maar goddank klonk voor het gestrand publiek Toen Mozarts “Eine kleine Nachtmusik”.…

Of is Hij toch in de jeneverstad gestrand?…

Een bultrug zwom bij Texel uit de zee En is daar al een keer of twee gestrand Een Noorse spuitgast ziet een haard in brand Maar staat te kijken naar een dvd Soms ben je van onwrikbaarheid doordrenkt En past alleen de waarheid die je denkt…

Van Barry Opdam tot aan Wilfred Bouma Lijden de voetbalcracks van Nederland Die in het zicht der haven zijn gestrand Sinds deze week aan het lastminute-trauma. Ach, waarom duurt, zo denk ik als supporter, Zo'n wedstrijd ook niet één minuutje korter?…

in het oosten kwam ie op doorliep de dag met een glimlach en kust nu de kust gedag gestrand op het strand nog even en de zon is buiten westen, nog even oplichtend kust de zon de kust en is de dag voorbij dag licht…

Gestrande engelen strelen de schelpen in mijn oren Stormvloed vanachter de pupillen laat verouderde schepen vergaan Elke keer als ik aangespoeld Flower duet mag horen Dank ik Neptunes voor de muziek van de bloemen uit zijn oceaan…

Een potvis op Terschelling overleden, Het beest was er gestrand, dus zwaar de klos. Daar laten we een protocol op los Vanwege houdbaarheid, een goede reden. Gelukkig is de pot vis in mijn kelder (Een fles met zure haring) nog wel helder.…

De strategie van Guus Hillary Geluk is gestrand, ze baalt, want ze is verslagen door een blaag, die de blauwen met gemak versloeg met de roden.…

De hemel een grauwe grijze koepel Stakerige bomen roerloos op een rij Dode takken in moerassen vergaan Als een muur de ijsmassa op de kust gestrand Een berg verdriet verborgen onder het oppervlak Alles is tot stilstand gekomen Het is nog lang niet klaar…

soms kent mijn hoop slechts sporen in zuigend modder getrokken mij vergaat dan de moed het licht uit de nacht te lokken als de duivel mij overmant en ik niet kan dreggen in tranen van overvloed daar mijn verstaan is gestrand en ik mij onkundig weet de schaduwrijke overstroming te weerleggen…

Mooi-zwarte oogjes, ouders niet van hier Murmelt lief in moeder's taal-achterstand maar lijkt al nu definitief gestrand alarmeert bureau Dijksma en de Gier Ik voorspel u, zowaar mijn naam Sharon is zo'n onHollandse mispeuter flopt gewis…

Een gestrande bruinvis heeft weer onderdak Ze zwemt rondjes in de creche in Harderwijk: 'Als je denkt dat ik nu juist verwarder lijk Heb je 't mis; ik voel me hier op m'n gemak' Want protesteren voor een duif die niet eens dood is Kan enkel in een klein land dat heel groot is…

Ik was aan boord op je schip Geweldige koersen gevaren Maar opeens had je besloten Om me achter te laten Ik dreef op zee Bedwelmend in je golven Tranen niet zichtbaar Door zeewater bedolven Al happend naar adem Spoelde ik aan op land Jij was de horizon al voorbij Al in een andere haven gestrand…

Waar ik nooit aan heb gedacht Wat kan, wat je niet verwacht Violet paars en aubergine kleuren pracht Het kwam diep uit het binnenste van moeder Aarde Ver naar hier gedragen door de lucht Met veel gedonder en gezucht Te laat en doodop De zonsondergang bijzonder Met dank aan IJsland Was ik daar maar gestrand.…

brandend zal de zon mijn vleugels schaken ik ben gestrand eeuwig zal de wind mijn kleuren dragen ribbels over liefde schrijven in het zand…