Alle inzendingen over gevaren

Je kunt hier klikken - zonder gevaar voor eigen leven of dat van je laptop, pc of mobiel - voor een verwijzing naar de context waar dit snelsonnet op gebaseerd en aan ontleend is.…

’n bezorgd behoedzaam afgewogen gedrag zo niet bijzonder en een wonder dat ze me soms even doet denken aan mijn moeder die ons ook zo van een afstandje bezig zag die ons zo veel mogelijk op eigen benen liet staan ons zo nodig begeleidde en die ons soms met het maken van foutjes liet begaan maar ons wel leerde de echte klippen en gevaren…

Zo'n halve eeuw terug leek het nog waar Van twintig maal per dag een sigaret Ging niemand dood, het stond stoer en koket Zie Sartre en Simone de Beauvoir Nu vormt het schèrm een steeds groter gevaar Al jong ontwikkelt, aldus Piaget Het kinderbrein zich tastend en het let Goed op en ziet wat hier past en niet daar Een blokkendoos…

God aanroepen bij vreugde of ellende voorspoed dan wel groot gevaar mag de zege heten van beproefd geloof luide en stille woorden misschien slechts gedachten krioelen door elkaar stijgen naar de Hemel met vurige hoop op antwoord dat spoedig zal komen wellicht lang moet wachten dreigt de zware wolk onbegrip genaamd?…

het leest haar hier van binnen uit, het hakt en houwt besluiten uit de wirwar van haar onbegrip, het sluit gevaar van vragen af bij hoe of waar. zij bladert weg. pas dan wordt het zichzelf gewaar.…

ik was verblind en dacht met jou een liefdeskind te baren je lichaam zag gevaren en was gekneusd door een onheus ervaren in je jeugd behoedzaam zochten wij naar wegen waarop we steun en warmte konden geven we koesterden ontluikend leven en spraken in de uren van de slechtste dagen met elkaar jij wilt niet meer en kiest om weer…

heiligheid aan de top van eminenties kardinale excellenties gedragen door bisschoppelijke monseigneurs apostolische ambassadeurs ondersteund door zeer eerwaarde dekens en het pastoraat gestut door vlijtige diakens zusters broeders en al wie zo graag naar de hemel gaat de roomse piramide is wel torenhoog maar onderaan toch fel verzwakt op gevaar…

in voorspoed en gevaren voer ge nu reeds zes paar jaren welgemoed en rustig mee in het hulkje van de liefde, dat de vlotte golven kliefde van de onzeekre huwlijkszee.…

Je hoort als je goed luistert, dat ze in stilte huilt en bij haarzelf vanbinnen voor de gevaren schuilt. Ze is een huis waar telkens een deur voor altijd sluit en langzaam gaan de lampen in de vertrekken uit. Als straks de nacht haar toedekt, betreedt ze aan Gods hand, na zoveel donk’re jaren, een ander, schoner land.…

een boek een kaars een wijnglas de duisternis slaat toe een zuchtje oceaanwind niet moe ik reis door de ruimte trotseer alle gevaar mijn kleine zachte kustlicht brand maar kringlicht in de nacht krekel zing maar voor haal me door de nacht heen zo verglijden uren cirkel warme gloed is ‘t de wind die bomen ruisen doet kringlicht…

Spreek, Vlugge Wolf, broeder met 't blonde haar, Ontdekte uw speurend oog de bleke mannen, Die, sluipend door de golvende savannen, Ons trachten te verstrikken in gevaar?…

We voelden voor elkaar als vrienden al heel lang Er gebeurde plotseling iets voor de gevolgen waren we bang Als we de vriendschap verliezen of erger nog, ruzie krijgen Dat zijn van die gevaren die bij een relatie dreigen We doen het gewoon rustig aan "we zien wel" zeiden we steevast En waren door onze ontdekking evengoed nog allebei…

Het schip dat zij bevoer kwam langzaam stroomaf door de brug gevaren. Zij was alleen aan dek, zij stond bij 't roer, en wat zij zong hoorde ik dat psalmen waren. O, dacht ik, o, dat daar mijn moeder voer. Prijs God, zong zij, Zijn hand zal u bewaren. ------------------------------------- uit: Nieuwe Gedichten (1934)…

Hoe snel ben ik die doden ook vergeten voortdurend druk met eigen dagelijks gevaar.…

Anderhalve meter van elkaar, want anders loop je een gevaar. Boodschappen doen, één persoon achter een boodschappenkarretje, het wordt er niet gezelliger op.... Personeel in de winkels nog steeds hard werkend om de schappen gevuld te blijven houden. Groot…. Respect!!…

door belijders, martelaren, de kluizenaars en ridders nemen deel, een schild in zilver met een kruis van keel, en zij die mensen recht doen wedervaren terzijde staat de mens, naakt in zijn zonden, de oermoeder wil het juweel bewaren, de citrusvrucht, op handen is haar baren oude beloften maken nieuwe wonden er is geen glas dat tegen de gevaren…

Het heeft geen zin te verklaren Vlammen, hitte, blaren Van oorzaak naar gevolg Van logica in reeksen Stapels kranten oude feiten Die verklaren waarom waarom Eenzaamheid en koude Het vallen uit haar open raam Tijd - ‘t jonge en ’t oude jaar De pijn, het lot, wederzijds genot Het bitter verder gaan en kreupel door gemis Het wijken van gevaar…

Ik speel met de gedachte dat in een ander Nederland ivoor weer glanst, ijzer roest de zon nog opkomt in het oosten een land waar zwakte onschuld is het bordje bij de grens weer zegt: N E D E R L A N D maar hier wordt openlijk gebloed is leven leeg, geloof gevaar een lekland vol punaisegaatjes Ik leef met de gedachte dat in het ware…

De blouse' omsluite' in veler-hande posen De lichamen, die groeiden jaar en jaar Tot schoot en boezem konden voede' en kozen Wat in haar groei' met pijn en lijfs-gevaar. En schoot en boezem werden lekkernij En speel-goed voor de mannen, die genieten Van lekker, maar het meest van mensen-lijf.…

Met dit attest bekrachtig ik thans en verklaar de strijd aan alle aan verstand ontleende machten en aan de op de rede inwerkende krachten, zo ook aan al het daaruit voortvloeiend gevaar. Het hart dat eens zo teder sloeg blijkt thans verraden door rationele angst die bij de liefde hoort, en later overdekt met ijle blanke waden.…

Langzaam ben je jezelf geworden, niet langer degeen die mij in het holst van de nacht kwam redden uit elk geheim, we noemen geen details, veranderd worden in drukwerk, onbeperkt groeien en het is alsof er nu je jezelf bent geworden minder gevaar steekt in bepaalde plekken in huis, de lege schoenen onder de banken, het gat achter de trap, het…

Zaagt ge immermeer, op d'Oceaan gevaren, Als de avondzon in 't koelend nat verzonk, De zeemeermin zich wieglen op de baren, Wijl 't deinend goud haar groene vlecht doorblonk?…

van de horizon door het fletser worden van de schetsen die ik altijd zag trad een vervreemding op donker rollende wolken kwamen als uit het niets geboren stemming maken in dreigende vlucht ademen ging allengs trager door de hoge vochtigheidsgraad temperaturen stegen metterdaad niemand weet meer waar de winden zijn gebleven in de gevaarlijk…

Ik trilde stil van weelde en zoet gevaar. En Liefde gaf me een passiebloem tot pand En Zonde bond mij met een rozenband De lokken saam en 'k volgde... ik weet niet waar. Doch, toen ik omzag naar de verre weg Die, achter mij, verzonk in duisternis, Toen zag ik Schaamte en Wroeging, hand in hand.…

De kaarten en de pakjes zijn gekocht maar haastig lopen mensen door de straten alsof er ongezien toch iemand achter hen met wapens of gevaarlijk spul hen voortdrijft. Waar is de vrede die we allen zoeken? Waar is 't geluk dat wenkt en wordt beloofd?…

Ze sommen de gevaren op. Zo'n eigengereide roos is funest voor de markt. Ze stellen de oorzaak vast. Natuur is per definitie tegendraads, ondankbaar ding. Ze formuleren de oplossing. Dat zij zich onder de rozen zullen mengen. Inmiddels zijn ze geplant. De bleke hoeden afgezet. De vrouwen geven hun overspelige echtgenoten water.…

Wat weten zij nog van hun jonge jaren, toen door de schipper en zijn vrouw, het klokje rond, zo vaak bij storm en ontij werd gevaren.…

Het pad in de tuin liep dood zelf zou ik het zo willen kiezen, om uit alle omwegen niets te verliezen, ik denk, we komen elkaar toch wel ergens tegen, een willekeurige kringloop niet van gevaar ontbloot, ik tors het kruid van blanco zerken, deemoedig in het mos waar de bewijzering staat, in het voorspelde rood der rozen, wat knelde…

Ik ben een man, die sterk werd in de strijd, die strijdend zong en zocht opnieuw gevaren, wetend, diep-in, dat ééns de dag zal klaren, als vogelstemklank door de luchten glijdt. Vaak was het nacht. In gans verduisterd woud droomde ik van sterren… en een maanlicht pad, naar lichte verten voerend, zag ik mijn geest.…

Het onbevangen kind Voor wie alles pas begint Die leeft in het moment En de gevaren nog niet kent Het kind dat nog niets weet Niets van het wereldleed Daar wil ik soms naar terug Even heen en weer heel vlug Het kind dat overal slaapt Zich overal aan vergaapt Het kind nog zonder mening En zonder dure lening Het kind dat nog niets weet…