142 resultaten.
boeket
netgedicht
3.5 met 4 stemmen 283 geurende warmte
van gewas en aarde
boterbloemen stralen
onder de zon
gras in alle tinten groen
deint teder en glanzend
in de wind
een veldboeket in
groen en geel
rood en wit
de bodem van een
blauwe koepel
eindig door
blauwgroene bosranden
meer is er niet
en het is genoeg…
Tranen
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 645 Langs de velden
Gewas in bloei
Mijn ogen dik
Mijn hart vermoeid
Donkere wolken
Kou in aantocht
En ik heb spijt van wat niet zijn mocht
Hoe laat ik mijn hart verdragen
Wat ik mezelf heb aangedaan
Hoe bepaal ik wanneer 't genoeg is
Wanneer ik in rust mag verder gaan…
De stilte rond de vijver
netgedicht
3.8 met 4 stemmen 193 Wat ademt hier de stilte zonder woorden,
met blauwe lucht en groen gewas dat
eenden blij doet leven, soms met sierlijk
drijven op het water, met schrijven zonder
zucht of klagen, stilte ademend en haast devoot.
Straks daalt de zon weer en kleurt het avondrood.…
Hoop
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 49 Kom
mijn liefste kom
laat mij je leiden
kijk niet om
maar voorbij
de horizon
Er rest je niets
dan wat verloren
idealen
Je dromen
komen ooit wel uit
Verlies geen tijd
aan verbittering
of teloorgegane
vriendschap
Diegene die naast
je staat
je tranen vangt
zaait het
nieuw gewas
dat de zomer
rijkelijk oogsten zal…
Onkruid schoffelen of wieden
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 92 Na lange regenval , steekt het onkruid overal welig op
de tuinmannen kunnen het schoffelen niet alleen aan
daarom wordt dringend beroep op vrijwilligers gedaan
het schadelijk gewas kent nimmer ofte nooit een stop.
Op Engelse kerkhoven moet met de hand worden geplukt
lastig karwei voor wie zich uren na elkaar moeizaam bukt.…
Regen helaas
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 51 Niks regen helaas dus
regen is zege
voor het gewas
stedelingen
zeggen domme dingen
dat geeft geen pas.
Aardappels, groenten
de oogst van de regen
komen ze tegen
in hun supermarkten
hebben ze verkregen
en eten ze op.…
mangrove
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 344 taaie tenge takken
overluifelen de kreek
zie hoe muskieten zwermen
merk hoe de kaaiman kweekt
van vuig slangengebroed
krioelt het koortsmoeras
tussen knoken en schedels
bewaken zij ‘t gewas
aanhoor de valse stilte
waarin geen vogel zingt
en voel het klamme dreigen
van gif dat lucht verdringt…
Door flora's bladeren
netgedicht
3.3 met 6 stemmen 202 I
Wat voor gewas is dit?
Wat zegt Jac. P. ervan?
Het is geen schimmel, want
Dat is een paard.
Dan zou ik denken een
Onbedektbladige.
Echter zijn oortjes zijn
Heel licht behaard.
II
Nu even doorzetten.
Heukels en Oosterom.
Hoofdpijnverwekkend maar
Wel wijd vermaard.…
Asregen
netgedicht
3.7 met 3 stemmen 101 Met zo veel liefde
Verbouwd, zorgvuldig
Opgekweekt op dat
Kleine stukje grond
Waar in eenvoud
Met gelijkgestemden
Het gewas alle kans
Krijgt zijn bladeren
Uit te slaan om voor
De mens gezonde voeding
Te zijn - met in de nabije
Toekomst bemesting van
Heel andere koek:
Er wordt asregen verwacht
Niet van een uitbarstende…
Plichtsbetrachting
netgedicht
2.8 met 6 stemmen 80 Ik zit hier op ons tuinterras
de laptop op mijn schoot,
het bovenlichaam bloot
en zie hoe langzaam het gewas
verdroogt naar ~bijna dood~.
Maar als de zon verdwenen is
(exact drie over tien)
kunt u me sproeiend zien
-daarop is absoluut geen mis-
op struik en balsemien.…
Toverfee
netgedicht
4.3 met 31 stemmen 591 Ik heb vandaag de vrouw gezocht
die mij aansprak met haar zwijgen
toverfee in stille hartstocht
ziel om aan elkaar te rijgen
door de poorten van je ogen
zie ik de pure levenslust
ongebreideld ingetogen
voor onze liefde toegerust
wij zijn levende vulkanen
draaiend om onze eigen as
vruchten van verloren tranen
herboren tot een nieuw gewas…
Hartslag
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 166 ze legt het huilende kind
zacht over haar schouder
als ze kalm maar vastberaden
langs de rijstvelden loopt
het wuivend gewas als fragiele
muziek in de wind
de hartslag daalt
het kind wordt stil
geeft zich over
aan de tere aanraking
van de moeder
zij neuriet in harmonie
met het rijstveld
de wind beroert hun haar
een bevrijdende regen…
Vertel eens Heit
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 52 Gisteren heb ik geleerd,
democratie is als een gewas
op het land, soms met te veel zon
zonder regenwater te vlug verrot.
Ligt er in de natuur een taak
iets voor mij wat niet achterklapt,
mij wel gewoon voort laten stappen
zonder op akkers iets te vertrappen.
Is het me dan ooit echt welgenegen
kom ik mede daar mijn roeping tegen.…
Graancirkel.
netgedicht
4.2 met 22 stemmen 972 kunst van verlichte zielen
in gewas,zand en sneeuw
hoe mooi schijnt de zon
op het omgebogen graan
in het gouden landschap
je ontstaan is verstopt
in wonderlijke licht magie
ik vlieg over je heen
aanschouw de geometrie
in zijn prachtige vormen
ik wacht op een teken
vanuit jouw schepping
de geheime boodschap
in wiskundig denken…
het is de vraag
netgedicht
3.4 met 10 stemmen 345 wat zou je zeggen, vroeg de tuinman
als dit jouw laatste zomer was
hij had het wild gewas al lang gesnoeid,
geruimd wat zicht ontnam
nu wilde ze nog oogsten
om door de ingeslapen herfst te gaan
om winterwarmte te doorleven
met lief en haardvuur, rijp op alle wegen
daarna als vogels weer de lente weten
het ontwaken van onschuldig leven…
C'est mourir un peu.
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 401 de maan zal blijven staren
als ik niet meer zal zijn
in duistere zwarte nachten
is het gele licht niet mijn
de wind zal blijven waaien
door de bomen, over het gewas
de krakende zwiepende takken
vertellen hoe het eens bij mij was
het water zal blijven vallen
uit de donkere wolkenlucht
het leven duurt maar even
in gedachten waarvoor ik…
Herhaling?
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 91 Levend stof gedrenkt
in tranen vindt een weg
in de bedding van ongewijde
grond, de houdbaarheid
datum in het denken tot
de daden leken ongegrond,
het laat zich voeden tot een
nieuw gewas, een resistent
ander ras wat zelfs gedijt in
een stinkend moeras, waarin
zelfs de antwoorden zich niet
durven te wagen, valt terug
bij herhaling…
Een drempelloos ontmoeten
netgedicht
3.3 met 3 stemmen 76 laat mij de idylle
dromen van een wereld
vol schonen als
mensen zonder oordeel zijn
waar ogen spreken
en de lach een
drempelloos ontmoeten is
omdat iedereen je mag
in krachten bundelen
kunnen talenten groeien
zal de grond in duurzaam zijn
gewas en bloemen laten bloeien
geef mij nog even tijd
voordat de wereld in de afgrond
van…
Groeiend besef
netgedicht
3.9 met 22 stemmen 1.416 Loom telt de boerin haar oogst
kijkt uit over het dampend land
het zweet in de aarde, constant
de zorg om het groeiend gewas
Dankbaar om wat is en was
keert zij zich krakend om
Nog steeds vermoedt zij vaag
dezelfde boerderij, achtergelaten
tussen de bomen na het avondeten
de lezing en het gebed om regen
geen antwoord op haar vraag
Zij…
van het rechte pad
hartenkreet
3.4 met 7 stemmen 1.087 langs de paden staan er borden:
“verboden op het gras te lopen”
“verboden het gewas te slopen”
men roept ook jagers tot de orde
“verboden hier het wild te stropen”
ach, men ontmoet hier hele horden
van slaapverwekkende verdorden
die die praatjes zomaar kopen
ik stel mij daar tegen te weer
en zo bega ik euveldaden
daar nadert reeds de hermandad…
Lentegevoel
netgedicht
4.8 met 43 stemmen 100 warm was
de aarde
die zwart rulde
toen jij de
potten vulde
met lentegevoel
je lach
omhulde
scheutig de
eerste groene
krullen in het al
spruitend gewas
je kende
hun kleuren
rook bijna
de geuren in
het planten van
de blauwe druif
zo waren
de jaren maar
dit keer zal
het anders zijn
met de pijn van een
nieuwe geboorte…
Florale guerilla
netgedicht
4.4 met 16 stemmen 283 vrije vechters van voorheen
door handen in cultuur gebracht
schutten nog verweekt hun vrucht
doch kruid schiet op
uit gaten en kieren
groent gelaten tussen steen
in vervuilde lucht
met ondergrondse levenskracht
zo gaan er de geruchten
spaart zich zaad voor later
als het land van schraalheid kwijnt
waar getild gewas verdwijnt
in doorgekweekte…
Ontwapenend
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 80 het kan nu wel wat minder
ondanks groei van het gewas
de zon schaamde zich dood
gaf te vroeg zijn warmte af
en geeft zichzelf vrijaf
mensen kleden zich te bloot
regen vindt de grond te droog
het wordt tijd voor wat gespetter
dus de wolken hier omhoog
dijen uit naar iets gezetter
men is hier toch gewend
dat seizoenen eigenzinnig zijn…
je lentent al
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 378 mijn winter zocht
de rust die kust
in kleuren van verleden
oogst die draagbaar was
zon die zomerwarmte gaf en
het gewas tot vruchten bracht
in sneeuw en ijs zijn wij
verhard zonder ontplooien
nu is er kans om te ontdooien
je lentent al in sprankelend
verschijnen dooit winter reeds
waar sneeuw en ijs verdwijnen
jouw kussen…
Tegenvleugs
netgedicht
4.9 met 24 stemmen 38 zo her en der
lijkt aarde
tegenvleugs
gestoffeerd
waar rotsen
nog eruptie-
warm zijn
verschroeit het
opkomend gewas
baant lava
zijn wegen alsof
de infrastructuur
er al eeuwen ligt
is land eonenlang
verzonken in de tijd
waar rood zand zijn
vele woestijnen weet
door oases benijd
de geosfeer
lijkt te spelen
met een overvloed…
Sprinkhaan
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 70 De brandende zon, de zwoegende mensen
de dorre aarde, het gestorven gras
uitgeteerd vee en als de goden het wensen
luizen en sprinkhanen op het gewas
De inmenging van de rijken der aarde
heeft het volk hier geen goed gedaan
als sprinkhanen roofden zij alles van waarde
en opgevet zijn zij weer verder gegaan
Hoor de sinistere tsjirpende kreten…
Kleur van water
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 81 jij ontvouwt
in een schitterend
perspectief de meest
mooie landschappen
uit elk natuurgebied
kleurt met
seizoengebonden kwast
de subtielste momenten
van het op de akkers
staand rijpend gewas
glooit bos
en weiderand
als gegoten langs
de speels meanderende
en fris kabbelende beek
draagt de
kleur van water
door het land
uitmondend…
de heide
netgedicht
3.4 met 10 stemmen 322 op de heide, zo nabij
een schrale boom
kijk ik omhoog
en zie in schuivende witte lagen
van een zacht blauw decor
roepende vleugels
om aandacht vragen
ik zwaai gewillig
ze weten dat ik ze hoor
hier op nog onbegraasd gras
staat mijn wereld stil
dit is wat ik wil
toeven op een luchtig kompas
omringd door een zee
van ademend gewas
zo sprietig…
Denken contra gevoel
netgedicht
4.2 met 6 stemmen 641 Jan staat in het savannegras
ontwaart vaag een gele smoel
met aanzwellend angstgevoel
dissonant in zandgeel gewas
Hij denkt misschien 'n leeuw
de leeuw grijnst 'een denker'
haakt hem met zijn linker
als Jan vlucht in 'n schreeuw
Genen die onze ervaring beheren
waarschuwen voor gevaar
door onze gevoelens die ageren
Moraal van dit verhaal…
Brugse kant
netgedicht
2.2 met 5 stemmen 188 Vandaag zoek ik een warme jas,
wintertijd breekt aan,
één derde boom is al kaal
en gelig het groen gewas.
Nee, niet op zoek naar eigen ik,
naar binnen kijk ik niet.…