de heide
op de heide, zo nabij
een schrale boom
kijk ik omhoog
en zie in schuivende witte lagen
van een zacht blauw decor
roepende vleugels
om aandacht vragen
ik zwaai gewillig
ze weten dat ik ze hoor
hier op nog onbegraasd gras
staat mijn wereld stil
dit is wat ik wil
toeven op een luchtig kompas
omringd door een zee
van ademend gewas
zo sprietig onaangeraakt
ik sluit dan de ogen
en wordt alles
op de juiste wijze gewogen
ja, ontegenzeglijk,
natuurlijk en volmaakt
Geplaatst in de categorie: natuur