winterjas
vader ging uit zonder jas
ik riep nog na hoe koud het was
maar hij ging weg in korte mouwen
in zijn mooiste hemd, de marineblauwe
en de wind woei en de vliet bevroor
eerder dan het jaar daarvoor
de hoest kwam en liet hem niet alleen
hing droog en koortsig om hem heen
hing aan de balken van ons huis
om zijn nek als een lodenkruis
en de wind woei uit het noorden
vanuit verkilde oorden
die dag bleef hij in de bedstee
en spuwde zwart bloed mee
in de avond brak mijn hart
en weende ik om grote smart
en de wind woei en het huis zweeg
stiller en niet eerder zo leeg
Geplaatst in de categorie: ziekte