Alle inzendingen over gieten

Het regent, het regent, Het regent dat het giet! Dat weer vindt Moe gezegend, Maar ik, ik vind het niet: Ik kan maar zitten hier in huis! Dat vind ik toch zo'n bitter kruis! Och gusjes wat verdriet! Het regent dat het giet. Het regent, het regent, Het regent dat het spat!…

Al giet het hier in Gieten dat het giet En is mijn tentje lek, het deert mij niet, Want ik besteed in eigen land mijn centen En zit hier in mijn regenpak te hopen Dat de recessie gauw is afgelopen.…

Het regent pijpenstelen het regent dat het giet die druppels die het geeft die zie ik wel maar niet de pijpen die het giet!…

De avondzon giet een dagvol diepe kleuren – uit in de vijver.…

enkele gele bloemen op de rand van een door bauxiet okerbruin uitgeslagen rots rust en stilte heerst thans geen horden toeristen noch luidruchtige landbouwmachines die de aangename rust verstoren de ingetogen schoonheid van deze Zuid Franse streek doet mijn hart sneller kloppen zelfs in de winter, als het regent dat het giet…

Kan hozend plenzen Kan gieten zonder grenzen Het meer raakt nooit vol…

Maar het regent dat het giet. Toch blijven vogels fluiten. De regen deert ze niet. Hun zang is niet te stuiten. Of het nou giet of niet. Oh was ik maar een vogel. Dat zeg ik keer op keer. Dan ging ik fijn naar buiten. Ondanks dat takkenweer.…

inktzwarte wolken zwanger van mooie letters gieten woorden tot prachtige gedichten…

boven de ogen hangen haar wimpers te drogen misschien door intens verdriet of omdat het buiten giet…

't regent en 't regent en 't regent dat 't giet ik wil ik wil ik wil dit, nee ik wil dit helemaal niet…

Milieufreaks afkomstig uit Gieten zijn desondanks niet te genieten. Men heeft het gevoel dat dit straks zijn doel elk rondje voorbij zal gaan schieten.…

Er was eens een meisje in Gieten die kon als baby al echt tweeten haar eerste gebrabbel haar gesnot en gesabbel liet duizenden volgers genieten…

De verzen zijn bokalen, Waarin een dichter zijn gedachten giet. Een vers is goed of niet, Naarmate ’t vol is tot de rand, die niet kan halen, Of over-vliet.…

Giet in uw koffie een scheut McAfee en laat uw toetsenbord afstomen !…

op je graf plaats ik een pompoen met waxinelichtje ik drink met jou op leven en dood scheiding is nu ijl ik neem een slok de andere giet ik uit op de aarde…

rode afdruk van je zoete kussen op transparant van liefdesbrieven giet ik in het glazen hart van de papier presse zodat verwaaien van herinneringen tegengaat…

leeg zijn mijn regels verzin wat woorden om ze vol te gieten een waterig begin woorden afgeleid uit troebel water zalig is het nu hij of zij die dit nu leest zonder paraplu…

hoe vat ik november in juiste accoorden waar ruik je de geur van chronisch verval hoe kan men het zompige vocht ooit verwoorden hoe giet ik de maand in een mal...…

Een dame in 't Drentse Gieten Kan erg van een western genieten Ze beweert consequent: Als je 'n cowboy goed kent Dan laat je zo'n vent nooit meer schieten…

Een dame in 't Drentse Gieten Kon erg van een western genieten Ze wist pertinent: Als je 'n cowboy echt kent Dan laat je zo'n vent nooit meer schieten…

Ik giet je tranen in de palm van mijn hand wring uit de levenslijn. Als was in mijn handen jij was.…

waar contouren kleur willen bekennen want hoe schilder je met woorden een vergezicht hoe giet je Oostindische inkt uit in vriendschap taal schiet tekort waar een penseel schittert…

Ik kiezel langs waterwegen waarin ik in grillige patronen een bont mozaïek van dagen schik helder en klaar alleen rimpelende uren giet ik in dempend matglas daar niet alles te dragen valt.…

ik legde het horloge onder mijn brede bed nu geurt zij naar stof en slaap in versteende vastgelopen tijd ik heb mezelf in het bed gelegd nu giet de nacht in gips gegoten uren in beelden van de tijd…

Je verdriet giet je uit tot regenpijpen, zij zenden een rooksignaal. Je ogen rijmen, parelen ervan zoals het enkel 's morgens kan.…

Met vlindervingers streel je mijn hart, je ziel giet kleuren over mijn leven Je wandelt door mijn fantasie en kietelt mijn pijn door mijn dagen weef je een webje van twinkelzilver Met acht pootjes hou je me vast en hoef ik niet meer te vallen…

Kijk hoe de vogels de bloemen kleden en de bijen de was in hun botten gieten. Lach dan nog eens naar die oude magiër die de lucht beslaat met goudgele vingers en de huizen wit pleistert in zijn gelaat, want straks is het weer zomer.…

Wij houden het nog droog in België regent het dat het giet. Maar mag je dan ook concluderen Het zal u hopelijk niet verrassen Dat de regen het liefst daar valt Waar zwart wordt witgewassen.…

jij komt tot mij in nevelen je ogen dicht, ik laat mijn handen aan de wind het lichaam aan de golven de voeten aan de nacht giet mijn bloed in de rivier zodat het stromen kan ik werp mijn schaduw achter en draag de zon voor mij…

Maai mijn gras en giet mijn bloemen zing mijn lied en zet mijn stoel in het gras bij de sering denk zo aan mij en laat mijn tuin worden tot een herinnering.…