Alle inzendingen over hakketakken OR moeras OR ongeluk

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Mama wenst geluk voor mij, tot haar ongeluk – werk ik niet goed mee.…

wie ongeluk kent herkent geluksgevoelens elk ander moment…

De Tyrannosaurus Rex Opgestaan om te verslinden Hoe kon hij weten dat Aan de oever van het moeras Zijn vrouw hun pas uit het Ei gekropen zoon koesterde En Iemand zag dat het goed was?…

Probeer voortdurend Het leven leefbaar Te maken door het Goede te doen en het Slechte te laten, om Er dan achter te komen Dat ik vóór ik er erg in heb In het moeras van goede bedoelingen Ben weggezakt…

ik ken de witte wieven en het zachte gepruttel van het gas uit het zwarte moeras de vage zuchten van oude bomen als de wind is gaan liggen en takken vrij kunnen dromen toch is in de jaren het donker verdiept omdat onbereikbaar bezit heeft genomen van ruimte ten koste van licht waar vroeger het bos zich transparant opende met…

hollandse luchten spiegelen in nat vervenend land smalle paden, drijvend zand water met pluis en gras duale beelden, wandelaars talmen bomenrijen als horizon daar waar Drenthe ooit begon het zompig land, een groen moeras…

Plotsklaps eenzaam in een moeras van verdriet. Donkergrijze wolken regenen helemaal over mij uit. Een leven zonder jou krijg ik nauwelijks onder mijn huid. Bladerloze bomen vertakken treurig in de lucht. Gisteren praalden daar fris groen vol met vrucht.…

Fi…

Om dan toch te bieden Weerstand Want wetende Een been in Het moeras gezet Is mezelf verliezen Red ik mezelf Door niet langer Te vechten tegen Maar accepteer Omarm ik Deze twee zijden Als zijnde Vrienden Artax & Artreyu…

Want er blijft een vreemd verlangen Naar vragen die zijn blijven hangen, een uitweg uit het moeras? Misschien is ons einde Ook wel een open einde?…

Mijn liefde en pijn Toen ik van je hield wilde ik jouw geluk - maar - streed jij voor mijn ongeluk toen ik afstand van je nam wilde jij - dat - ik streed voor jouw geluk maar wilde jij dat niet bewuster - daarna - wilde ik jouw geluk en niet mijn ongeluk jij hebt dat ene gedaan - gestreden - voor mij met hart en ziel ik…

werd jouw hoofd aangeraakt vandaag of was het gisteren ook niet lang geleden misschien een keer per ongeluk…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

Ver, ver weg, achterin het moeras is een rotseiland, dat de mist bedwingt; daar is steeds zon. Onsterfelijk gewas groeit op zijn stenen: jeugdherinnering!…

zwart, wit, niets, alles ik weet niet wat ik voelen moet je blik breekt mijn pijlers als een toren gebouwd op een moeras weerloos en verloren ik ben de boom die bloeit in de winter en de sneeuw die valt in de zomer ik ben het slachtoffer van je ogen.…

langs donkere gordels en kale top kijk je tegen de berg op verlangend de hoogte te krijgen aan de voeten het moeras van de stilte uiteindelijk zit er maar een ding op genoeglijk rondsoppen en niet denken aan toppen…

Voort, door het moeras. Ploeteren... Verlichtend blauw! Kijk, gentiaantjes. Na de fikse regen blinkt het bos verblindend.…

de koude nachten zijn vervreemd van het warme schijnsel ze staren ijzig in de verte verdwaald in het land van nimmer verstrikt in poelen vol moeras is het onbereikbaar immer verder weg dan het ooit was…

De libel draait cirkels boven het moeras hoogteverschil valt weg een waterval dieren zien sterven ik kan het niet aanzien mijn adem stokt er zoeft iets weg een kring te water gelaten…

Dromen zou ik kunnen verliezen aan het geluk van slapeloos verlangen naar jouw lach die alleen echt is wanneer je naar mijn ongeluk kijkt.…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

Uit het donkere moeras van de nacht ontwaakt een man hij laat zijn hond uit en probeert weer te slapen Een dag duurt het voordat de hond zijn baasje wakker likt Te laat voor werk stomme hond…

In alle tijden wordt de mensheid getroffen door veranderingen gewoontes geloof en levenswaarden deinen steeds op twijfelzuchtig moeras d' Almachtige en Zijn hemelgeesten zien deze grillen aan met scherts hun Eeuwigheid heeft er alle ruimte voor.…

Een zachte kinderstem zwevend als een zoete wind waait door de beslotenheid van mijn bestaan speelt wreed met mijn mondigheid dropt vervoering in het moeras van volwassenheid in die vroege droom verlang ik naar kinderlijkheid dit gaat ons beiden aan…

Waar hersens door Vermoeidheid en ziekte Tot stilstand zijn Gekomen, vastgelopen In het moeras van Menselijke moeiten, Daar is een glimp Van Jouw licht genoeg Om voor mij het leven Leefbaar te maken En mijn denken weer Op gang te brengen…

Gevallen Door grote druk Per ongeluk Met een strijdbaar Engelengezicht Was zij door het tragische ongeval Tot aftreden verplicht…

van kinds af aan wilde ik kunnen vliegen het moeras zompig voorbij en vlerkend tussen het blauw van de dreigende wolken vluchtend naar de toekomst, op eigen benen staan de zon tegemoet ging ik stralend ten onder…

er is daar de traag wurgende omhelzing van de slang de ijzeren klauw uit het gapende ravijn het zinken in de giftige grond van het walmende moeras de inktzwarte duisternis die het bevende licht verslindt er is daar de verlammende stilte in de angstdromen van de nacht…

Wat is het dat mij in de schoot geworpen wordt meer dan men redelijkerwijs van een man verwachten kan het is als het velijn dat me van het vlees getrokken wordt nog voor ik slachtrijp ben en dat in ogenschouw neemt en soms ben ik een schaap in wolvenvacht doend alsof ik een wolf in schapenvacht ben ondertussen aanstalten makend te…