26 resultaten.
of bots je op iets
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 928 soms zie je
in het halfduister
beter
het is zoiets
als met het dempen
van geluid
bij schemerlicht
zien de dingen
er lichtjes anders uit
of bots je op iets
wat je bij daglicht
soms niet ziet…
Niets nieuws
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 83 [Haiku]
in het halfduister
van de verlaten portiek
beweegt een dagblad…
Orgel der eeuwigheid
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 72 in de kapel
Mijn jaren tien, de jaren zestig
van de eeuw, mediteren
in het heilige halfduister
van het orgel der eeuwigheid…
Nestoriaanse kwatrijnen 2
gedicht
3.0 met 38 stemmen 14.013 In het halfduister
de uitgang raden. Niet in paniek geraken.
Hij weet wel dat je komt, het staat in zijn agenda.
----------------------------------------------------------------------------
uit: 'Tot in de nde,nde graad; nestoriaanse kwatrijnen', 1998.…
Grensgebied
gedicht
3.0 met 62 stemmen 6.079 In het halfduister van de A-6
struint tussen zwerfvuil
iets geelogigs
Twee werelden die elkaar kruisen:
de gebaande en de naakte
de gekooide en de wilde
de verzadigde en de hongerige
Vos die ik was
mens die ik werd
-------------------------
uit: 'Huisbroei', 2003.…
boom
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 69 de boom die er staat
in het halfduister
en op de rand van de winter
een stem van hout die zegt
ik houd stand
ingesloten door zomerlicht
deelgenoot van sterrenwolk
alles in het dagelijkse ingebed
zelden het onvoorziene
dit lijkt dan ook
een kwestie van routine…
Ogen straalden
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 134 nog weet ik
de lantaarn met
zijn schemergeel licht
dat langzaam
omlaag dwarrelde
in vlaagjes mist
onze stemmen
dempten tot
een lief gefluister
waarin warme
genegenheid kon
groeien in halfduister
ogen straalden in
een heldere avondlach
toen je zei ja je mag…
In halfduister stijl
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 93 wij speelden met licht
dat langzaam doofde
alleen nog weerkaatste
in een schitterend vergezicht
schaduwen kropen
uit krochten vervlochten
de woekerende schemering
terend op jaren herinnering
geluiden verflauwden
in hun scherpe tonen
stilte bouwde al dromen
in halfduister stijl
ik zag je gelaat
tot in de kleinste maat
vervlakken…
met nacht en halfduister
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 1.080 kleine uren
gluren zonder zicht
jij hebt je ogen dicht
totdat het licht ze opent
zacht tocht schemer
door het raam en kondigt
aan dat ik moet gaan
maar eerst kus ik je wang
in het lichtend
rood geef jij je bloot
en streelt me zacht
met nacht en halfduister
op de rand van elkaar
raken en nog half slapen
voelen we de schepper…
Zonder woorden
hartenkreet
3.0 met 29 stemmen 2.018 De zon verzwakt
in rood de dag
Haar kracht verliezend
aan de nacht
schaduwen verstillen
Lome warmte hangt
in halfduister uur
Vol tederheid
zoeken handen
als vanzelf
het zacht gebaar
der golvende contouren
zo nabij
zo tastbaar
Monden spreken
liefde
zonder woorden
gedachten verstillen.…
Inundatie
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 110 een kamer verlaat aanwezigheid
zodat gehemelte aan leegte blijft plakken
een lichaam sterft bloedeloos
tot schijndood, verdrinkingsdood
wegen scheiden naar ieders weegs,
naar onderaardse brieven, ongelezen
drenkelingen wandelen in hun slaap,
praten over oeverloos land,
door halfduistere gangen
in wankele spiegeling gloort
een bruggenhoofd…
vader
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 171 uit het halfduister doemde
zijn silhouet op:
mijn geketende vader
dichterbij kon hij niet komen
de doos van Pandora boordevol
met onmogelijke verlangens
bleef hermetisch gesloten
het leed zou te groot zijn
we stapten over de valkuilen
van onze zwijgende harten
in een beschermende stilte
vloeiden we samen
ik kwam hem zoveel later…
Uterus
hartenkreet
4.0 met 14 stemmen 509 In rood, grotesk halfduister gevangen,
een verdronken metamorfose,
vechtend en rollend in patronen van onderaards geluid
Deze warme holte, als een slangenhuid om mij gegroeid,
een microcosmisch perpetuum mobile, immer krimpend,
als was ik in de poten van een logge reus,
sterk en onbehouden
Wachtend op de dag dat mijn vrees een weg baant…
Lieveling
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 117 Mag ik je naakt schilderen
met die gelukkige glimlach
onder de halfduistere maan
in het holst van de nacht
Kan ik je fluisterend voorlezen
uit het boek met duizenden
bijzondere sprookjes
terwijl je luistert
Zal ik mijn adem zuiveren
met de zuurstof uit het duister
terwijl jij verder vertelt
wil je nog een keer
mijn naam fluisteren…
Weerslag
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 193 Heel de dag ligt stil
in halfduister tobben
hoe het morgen verder moet.
Beelden van gemiste glorie
dansen dreinend door de kamer
nu de zon niet schijnen wil.
Zelfs het doosje met momenten
brengt vandaag slechts weemoed
die ook de vloed niet ebben laat.…
Jouw podium
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 189 zonder mezelf
te kleineren is het
mijn rol om op jouw
podium te figureren
jij bent een
theaterbeest met
in lach en ogen het
grote wereldfeest
vaak sta ik stil
deel decors in het
halfduister als de spot
jouw act opluistert
veel tekst is mij
niet toebedeeld
ik reik aan waarmee
jij aan de slag kan gaan
toch komt ook
mijn moment…
Kruipruimte in Wallonië
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 420 Zuchtend dragen zware balken het plankier
waaronder een halfduister oplicht
muizen ritselen hun dag bijeen, een mier
heeft het dagelijks wonder weer verricht
Verpoederd stuift het vale zand
een kier verwelkomt een laatste bries
innig wikkelt de spin een hand
in draden van voorgoed verlies
Vond het maar ruimte om te kruipen
bedompt en verstomd…
sonnet van de lust in de vroege ochtend
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.386 aarzelend gaan je laden door de nacht
je kast gaapt beurtelings met al zijn deuren
je koude spiegel twijfelt aan de kleuren
die ’t opengaand gordijn niet had verwacht
ze wekken met hun ruziënd gefluister
mijn aandacht voor jouw zijdezachte rug
terwijl jij in mijn ogen veel te vlug
je aankleedt in het grijze halfduister
mijn adem daalt bevangen…
met oogkassen vol ongelijk
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 320 ik dook mijn slotgracht in
zwom tussen bagger naar riolen
wilde leven nog
had schijt aan mijn idolen
zocht naar een kelder
met het water aan de lippen
wist die te vinden
net voor ik zou stikken
zag de beenderen
in uitval aan de kluisters
rook weer de geur
van dodelijk halfduister
schedels dreven langs
met oogkassen vol…
Smidse (een herinnering)
netgedicht
3.0 met 24 stemmen 1.720 het vertrouwde ritueel:
voordat de reus
met vlammende ogen
dreigt ze te brandmerken
en de kinderen joelend
de smidse uithollen
zijn ze de halfduistere
magische ruimte binnengedrenteld
langs de geblakerde muren
tot bij de zwoegende blaasbalg
tot bij het vuur
tot bij het aambeeld
waar het gloeiende ijzer
vorm krijgt
tot bij het sissende…
Voorbij
hartenkreet
4.0 met 57 stemmen 3.337 toch kon ontwaren jouw gezicht
jouw gedachten kon voelen
misschien, heel misschien zou daardoor
mijn verstard hart nog kunnen bloeden
Geen woede geen verdriet geen pijn
geen besef van plaats en tijd
Fragiel als glas,
ligt aan jouw voeten
alles wat ooit van waarde was
Een straal van licht zo broos
valt op jouw vreemd gelaat
en in het halfduister…
Lijf, het huis van geest
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 126 Dwalen door het halfduister
Angst slaat me om het hart
Het lichaam beweegt, maar luister
De ziel is nog altijd zwart.
Een bordje bij de horizon
Gloort daar soms een sprankje hoop?
Ik las, toen ik nog lezen kon:
"Hierbij staat mijn ziel te koop."…
Feuillemorte rood
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 51 daar hebben wij het minste
noch geringst vermoeden van
raken wij het leeslint bijster
van de paddenstoelensporen landen wij op zwarte sintels,
ondergrond der 's herenwegen
spartelen al stribbelend
in sluimer van het slinkend schijnsel
in het een na laatst kwartier
van onze metgezellin maan
schimmig in halfduister
landschap, desolaat…
Opa’s schuur
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 94 Het doffe raam vertelde wat je weten
wilde van de schemering,
de geur van honing doezelig slaperig in
het halfduister van opstaande raten.
IJzer en hout lagen met elkaar vertrouwd
op een vaste plaats, de weezoete beproeving,
niet op meer plaatsen hoeven te zijn,
getrotseerd door de duur van lange uren.…
O mijn zon
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 52 Tussen uitlopers der sierra nevada
en costa del mediterrana
na de siësta de matinees vullend
met ritten naar gokhalcasino's
aan 't piazza d'espagna sevilla
In halfduister ter middernacht
zijg ik neer op zachtwelvende peluws
onder klamboebeschermd baldakijn
in mijn pronkbed in 't private boudoir
Genietend van pennies from heaven…
Het jaar uitluiden
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 1.162 De bomen beginnen langzaam te druppen
rijp glinstert voor het laatst in de zon
die rood aan de kim gloort
het bos wordt lichter, en daar, aan de rand
zie ik de contouren van de vertraagde figuren
die zwijgend bewegen in het halfduister
iedere handeling lijkt uitgebalanceerd
ze bukken zich en gaan bij de rij langs,
dan is er aan een lange lans…