Netgedichten

netgedicht (nr. 58.923):

Jouw podium

zonder mezelf
te kleineren is het
mijn rol om op jouw
podium te figureren

jij bent een
theaterbeest met
in lach en ogen het
grote wereldfeest

vaak sta ik stil
deel decors in het
halfduister als de spot
jouw act opluistert

veel tekst is mij
niet toebedeeld
ik reik aan waarmee
jij aan de slag kan gaan

toch komt ook
mijn moment als
de gordijnen vallen en
het applaus verflauwt

dan sta ik in het licht
roep jou terug en
geef de bloemen die ik
verborgen had achter mijn rug