Alle inzendingen over hemelboog

Getroffen door magnetische kracht is versmelting niet meer te ontkomen broeit zinderend verlangend zeuren Hij omarmt zijn liefste met tederheid wiegt haar zacht strelend zijn wolken in waar zij samen de hemelboog buigen Met miljarden sterren als getuigen vormt daar hun eenheid het begin van hemel - en aardse eeuwigheid…

Misschien dat soms verdriet zal blijken een lichtstraal aan de hemelboog.…

adembenemend in immense schoonheid Gods belofte van trouw en goedheid aan het begin van schitterende kleuren herinnert Hij de oorsprong van dit gebeuren watermassa’s die alle leven deed verdwijnen doch in een ark redde Hij Noach en de zijnen een gezworen belofte: in de komende jaren zal ik de aarde voor het water bewaren bij het spannen van mijn hemelboog…

Onder de hemelboog, in wattenkleuren gevangen, wil 't zeegeruis niet in het oor blijven hangen. 't Wad maakt zo van een kakofonische dans een geluidloze symfonie in een eindeloze cadans.…

Alsof de nacht mijn lasten voelt, ontlokt de hemelboog mij duizend zuchten… Ik offer tranen aan de goden voor mijn zielenrust. Zij helen de vleugellammen en ook mij. Ik, die -zwaar verankerd- aan verleden lijd… En in de bron van de maan baadt het licht van de zon. Haar mildheid werpt goud als kleur over mijn ochtend.…

Gevleugelde initiatieven gaan veelal tot aan de hemelboog. Zij zijn oprecht en behoeven zonder verder een ander mens te grieven enig verder betoog. Gevleugelde vrije vogels. Mensen met een blijmoedig hart. Zij zoeken de hemel te bestormen. Een gedreven hartstocht voor een innig vuur dat nimmer tot aardse meester bad.…

Voetgesteund, de armen nonchalant hangend aan stuurstaal, koplampchroom Eeuwigheidsrit tot aan hemelboog De Harley Davidson blues…

Draag me weg naar het wonderlijk licht in verzachtende toverogen Weg van kermende hartenpijn in nieuwe jaarringen Gelijk zeven sloten de tijd verdichten in kruisende hemelbogen Waan me ver over de rivier van het sonore en geef het gezicht aan mijn lief die de schoonste droom verwaait in mijn verlangende schoot als de zwellende…

slachtoffer en betaalt werd met vernietiging terug tot voor wat je schatplichtig was het was die tijd die vrede wilde maar niet kreeg, het huis de luiken sloot, het zonlicht zweeg, je dacht het aardse licht te vinden uit de hitte van een tsunami van zand om een andere oase te stichten op dat stipje door de mens gemaakte horizon, De hemelboog…

Kleine witte wolkjes drijven langs de hemelboog. De ondergaande zon kleurt ze hier en daar wat roze tegen het zachte blauw. Het wordt avond. De zon zakt achter de huizen aan de overkant. Nog even, en de schemer verdeelt zich over bos en veld De merel zingt nog zijn jubelend lied.…

'k Wil van uw tijd niet al te veel gaan roven Maar wat ze zagen aan de hemelboog Was niet meer dan het boze alziend oog De zegen komt toch immers steeds van boven Het was dus geen Pearl Harbour of Hawaii Maar projectielen zonder veel lawaai…

Ik heb het leven lief De mensen die daar dansen De wereld en de ruime Blauwe hemelboog En elke dag weer nieuwe kansen Ik heb de wereld lief Een wonder zo geschapen Vanaf de morgen in ’t zonnelicht Met dieren en met bloemen Tot ’s avonds als de zon weer daalt En de wereld weer gaat slapen Ik heb bovenal de Schepper lief Die dit alles…

een lichtblauwe gloed trekt op langs de hemelboog vol dalende en stijgende luchtbewegingen purperen dauwdruppels die deels in de schaduw liggen op ruwe afhangende takken schaduw silhouetten zweven boven het gerimpelde wateroppervlak ontstaat er een wereld van verschil die het frisse Friese landschap prachtig weerspiegeld op deze…

De weg bereidt zich voor waar mooie ogen kruisen waar hemelbogen welven naar zichzelf en naar elkaar We waden stevig door in de spiegel der gedachten de hemel kan wel wachten als menselijk metafoor Jouw handen dansen sierlijk de ruches rond mijn hals en waar wij liefde zingen droomrijk en geriefelijk zal ik jouw adem flanken jouw…

raken tussen alfa en omega een rechtlijnigheid vermoeden daar waar het heelal bol gaat staan Glaasje jenever gevuld voorbij de rand op de toog verwacht een vaste hand doet de spanning van onzekerheid ontstaan Hier gaat alles verloren, vervluchtigt in damp, slaat neer tot druppels aan de het plafond hoog en blauw Er is zelfs een hemelboog…

Vandaag de dag van 'Oranje' vandaag de dag van de kleur vandaag de dag van de franje die gaat van deur tot deur Nu voelen we ons echt Nederlanders nu telt geen status, macht of geld nu zijn we allemaal medestanders Oranje is onze besliste voorkeur Morgen kan het over zijn morgen is het wellicht uit morgen wolken aan de hemelboog maar…

Waar zijn de dichters die gelijk profeten hun geest antennes richten naar omhoog en sondes sturen door de hemelboog waar toekomst wordt gezaaid door ijskometen? Die zij als fakkeldragers van het licht dat Michel Nostradamus deed verschijnen in cryptisch enigmatische kwatrijnen vertalen voor het huidig tijdsgewricht?…

Laten wij de wereld weer vol kleuren verven De beken en rivieren met leven vullen En blazen de wolken van de hemelboog Zodat de zon tranen op aarde droogt Laten we dansen onder de regenboog Als kinderen spetteren in plassen Kuilen graven aan het strand En kastelen ergens hoog in de lucht Als bejaarden wandelen over paden Op een bank op…

ik liep over serene stralen van de warme zon moest af en toe springen als schaduw een offensiefje begon en donker mij snel naar hogere sferen dwong waar licht in blauw transparant de hemelboog spande haar perspectief de rust gaf waar mijn ziel naar verlangde ik oneindigheid voelde als helend bad na een stressvolle jacht…

Verwonderd legde ik mijn oor Aan ’t nachtelijk duister ten gehoor Daar klonk ondanks dat late uur Een lied zo zuiver en zo puur Een vers niet eerder zo gezongen Ik had één dag daarvoor mijn oog Gericht op de wijdse Hemelboog Gezocht de ster die jou verbeelde Indachtig wat mijn oor daar streelde Jij bent bij mij De merel die voor mij toen…

Vanuit de hemelboog Boven in mijn hersenpan Reis ik in de capsule Die mij royaal ter Beschikking is gesteld Naar het uitspansel Dat zich onmetelijk Boven mijn heelal Uitstrekt - Planeten zie ik, Sterrenhemels, Melkwegen te veel Om te tellen - Ergens halverwege Kom ik de Hubble Tegen die met Zes en zestig duizend…

fluister zacht tegen de nacht dat ik je teder in mijn naaktheid wil leggen als wind die nooit het einde van de lente kent en hunkerend vrije dromen laat ontluiken boven de rode gloed van rozenvelden daal langzaam met je handen op mijn schouders als je bloemblaadjes tot hemelbogen zaait ik zal je haren betranen met het maanlicht…

Ik zie het leven in de oude boom, in de wortels, de takken, en z'n kruin, de levenssappen in een trage stroom, de knoestige stam herfststormachtig schuin en reikend tot in de blauwe hemelboog als ik kijk met ’t oog van de spruiteling. Heel geweldig lijkt hij en heel hoog.…

van dauw Morgen door merel bezongen Wij samen alleen tegen kou Een uur overdag, een avonduur, een uur nat, een uur droog maakt je vrij, opent wegen Geen grens, deur of muur De akker glanst in gloed van avondrood en zomerzwoel Schemer door reebok begroet We weten: straks is het koel De lucht buiten zacht of guur, blauw of grijs de hemelboog…

Genesis 1 - 6:8 Het water stond tot aan het dak De golven liepen hoog Ze rolden van het oppervlak Tot in de hemelboog En Jahweh ging weer aan het werk Dit keer met pomp, al gauw Verdween het water uit het zwerk De Hemel kleurde blauw Beneden was het nog wel nat Maar boven lekker droog En God zei: ~ ‘k Ben op ‘t goede pad ’t Is netjes…

Maria Magdalena mysterieuze mooie maagd mag met muzikanten musiceren In haar handen houdt zij een hobo van hout halfhoog haar hoofd in hoofse houding halfomsloten door heur haar en halvemaanvormig halscollier over heuvelrijke hemelbogen Menselijk, maar magisch mag Maria musiceren met maestro's Mozart Mahler masculien majestueus Moessorgski…

je gaf entree ontsloot de kerkdeuren pakte wijwater voor twee ik voelde hoe de vloer onze passen nam devotie knielde in de bank in het zuidelijke licht werd donker noorden met emoties snel gedicht ik zag ornamenten de muur geschilderd met een lach hemelbogen oogden je pigmenten jij was mijn pracht ik kleurde je Maria zoals…

Het ranke riet ruist ‘n lieflijk lied vol tonen die zichzelf verwoorden sereen, waardoor de stilte zwijgt en de hemelboog eerbiedig nijgt diep getroffen door de akkoorden de melodie lokt zwaar van eufonie het sluim’ren dat in kern ontstaat wachtend tot ‘t ritme zacht beroert en pulserend naar bezieling voert waardoor de kiem ontluikt uit…

Wolken kunnen niet sneller zeilen door blauwe hemelboog als wit legioen die vredig over aarde gaan door licht beschenen gelijk hemels visioen. En dromend wacht ik op terugkeer van hemels paradijs als feestelijk festoen.…

in het bos dat gul haar paarse weelde bloeit waarin insecten diep verzinken als zij verzot het lokken drinken dat als een gouden glimlach vloeit Vogels fluiten een trillend lied in flirten naar de warme zon omdat zij een nieuwe dag begon toen de nacht hen koud verliet Beuken lijken zich te strekken alsof zij met hun sterke armen de hemelboog…