Alle inzendingen over hemelen

wat dit is is zeker niet deze mogelijk wel dat maar dan nog niet die langs verlaten hemel jagen wolken vol regen…

Hij die almachtig zou zijn stuurt ons alweer een nieuw virus zodat wij meer naar de hemel zullen smachten…

Is de mens een parasiet Die het hemels evenwicht verstoort En kans ziet Met zijn egoïstische zelfdrang Het voor alles te verpesten…

zand en stenen zakt de mens uit de hemel aan een ketting van veren uit de chaos schept een god na een tochtje met zijn krokodil de mens uit unkula noten in den beginne hoeft de mens niet te werken wie honger heeft snijdt een stukje uit de hemel maar niet meer dan je op kan de hemel mag niet op de vuilnisbelt belanden onder…

'k Wil je brengen naar de hemel 'k Wil je zoeken in de zon 'k Wil je voelen in het licht 'k Wil je horen in de duisternis 'k Wil... 'k Wil je glimlach in mijn hart Laat de hemel je nu verblijden Laat de zon je stilletjes ontroeren Laat het licht je nu verwarmen Laat de duisternis je zachtjes toefluisteren Laat...…

met koning maan In de hemel durven verschijnen…

door prikkeldraad probeer ik aan de goede kant te komen dat lijkt mij hemels…

Elke ster is een kijkgaatje voor engelen En elke ziel op aarde heeft een eigen ster Een eigen engel Dus als je troost zoekt bij iemand Kijk dan op naar de donkere hemel Verlicht door de sterren En denk aan die ene engel Die engel die op jou zit te wachten Die engel die door dat kleine gaatje in de donkere hemel zit te kijken Die engel diep…

de spiraal van eeuwig leven tekent het centrum van mijn groei in elke cel van mijn bestaan en in de adem van geschiedenis zoals de opgerolde slang de conisch gevormde schelp hemelse galaxieen draaikolken en wervelwind voert mijn adem mij terug naar de kern van mijn cyclisch bestaan waar hemel en aarde elkaar ontmoeten in verheffende…

onder hemels dons…

Het is een geestenwereld een strijd tussen de krachten van de hemel. Angstaanjagend. Wanneer aurora haar roodgloeiende ogen opent, voorteken van onheil, want de hemel staat in brand.…

Misschien is dit wel Wat we hemel noemen - Dat er leven bleek te Zijn toen ik zonder Het te merken in De diepste afgrond viel…

jij groeide kaarsrecht naar de hemel twee zijtakken als oogst van leven samen delen ik stond in dezelfde grond tot de zon ons vond maar botte uit in breedtegroei zonder snoei jouw hemel kon ik niet bereiken wilde bij de aarde blijven haar omarmen en mezelf warmen aan het tijdelijk moment zo rechtlijnig was je pad dat…

de hemel is vergeten…

hemel…

Nimphje, als ik 'er uw oogjens zo zoet, Zo lief, zo lodder, vol heldere gloed, Bekijke, zo vliegt 'er mijn zieltje gebuid Op wiekjens van zuchjes ten aderen uit. Dan blijft het hangen als 't bijelijn doet, Aan kaakjes of lipjes, vol gloeiend bloed, Of kropje, dat, zacht op en neder geaamd,…

Verdwaald, ontheemd, vervreemd van al wat was. Op drift, van uw ankers losgeslagen, zoekend, zwalkend zonder zuilen als kompas. Geen waarden nog normen die u dragen. U hebt uw God gedood uw smart is groot, in welk verborgen graf is Hij begraven? Hoe vindt u in uw kommer en uw nood, nieuwe kracht uw levensgang te schragen? Ach, ware ook…

zonder vooraankondiging wordt de tuin bediend bloemen buigen voor eigen leven verduren de kracht van het helse hemelwater vol verlangen wachtend om zich weer op te richten na deze zwaarvallende maaltijd…

Hoe aards zijn hemelse zaken? Nu rookt een engel een sigaar. Een klap. Een grap. Het regent associaties. En wij maar fantaseren. Een hemel vol raadsels.…

Daar schetsen gedachten zich tussen getijden door, jij op sterrenjacht, ik jaag de vloedlijn voorbij de nacht neemt het water op en jij en jij blaast bellen van bewondering. Elke duin is een stap een spoor die ons draagt en in elke verte hangen silhouetten van leven. We gooien fluisteringen over en de zee neemt onze woorden zo spoelen…

Je blik is als de onbewolkte hemel In het meest duistere van de nacht Flonkerend en heel erg steriel Als een moderne woning in al zijn pracht Je luistert overdreven naar mijn gezemel Vergeven van emotie en romantiek Op je gezicht staat niet te lezen Deze man is vreselijk oubollig ziek Je groene ogen bevriezen der vissen bloed Denken gebeurt…

het zijn kleine wenken van oog en handen die met bloemen jou mijn liefde schenken vingers die mij dialogisch zacht strelen in het helen van jouw blik die mij herfst bracht niet om te oogsten maar het troosteloze van een kille regendag die enkel kale takken zag ontdaan van zomers loof toch sturend naar omhoog omdat in blauw de hemel…

dat zij zijn paden ging om samen de hemel te ontdekken of de hel minstens echter het leven verzonk de toekomst in een kopje bloedrode thee die gedronken werd als adem van het ongeborene engelen bedekten de bodem met sneeuw terwijl een vloot van verliefden schipbreuk leed in een zee van ijs toen zij de hemel zochten of de hel minstens echter…

zijn ik blijft rechtop in de storm dankzij zijn slag zijn kleur zijn vorm als iemand aan dit heerschap vraagt waarom zijn denken hem behaagt dan zal hij zeggen enthousiast ik hou graag aan principes vast ooit word ik wereldwijd beroemd zodat men na de dood mij noemt er boeken over schrijven zal dat gaan dan naar het boekenbal waar nieuwe…

De hemel is met muizenhuid bespannen en insecten zitten met lood gevuld op straat als het geluid van brekend glas verbaast. Men ziet een hand die fles na fles de hand is van een prototypische bedelares! Ze ademt in en uit en dan vallen er woorden (het, is, roestig) naast de glasbak uit haar mond. Muizenhuid.…

Dode vogel in het hoge gras Waar eens zijn koninkrijk vol wormen was Schone kunstvlieger van Spreidt zijn vleugels nimmer meer Zijn laatste vlucht Een enkele reis Waar de hemel aarde werd…

De Almacht riep u tot die hemel, naar wiens heil gij smachtend waart: rust volzalig; en (zo ’t zijn moet) blijve ik sterven op deze aard!…

Vele groeiringen later laten je duizendmaal golgotha vergeten om het zwijgen van de dood te bevrijden van het juk dat je schouders hebben gedragen in tijden van nood jij schiep jouw eigen hemel kristalliseerde je beeltenis op de flanken van het kruis herschiep het besef dat het sterven slechts een hoorspel is in het theater doch jij…

stromend door aderen ze lopen ze slenteren ze ademen in mensen zoveel mensen tarot reiki kaarten aura was en spiritueel tekenen massages en diversiteiten aan cultureel erfgoed de kleurrijkheid aan stenen de genezende rijkdom wonderlijke figuren engelen boodschappen in jezelf gekeerd branderige ogen met de fluister er is meer tussen hemel…

in bladerval kleurt je oogst in rijpe vormen speels krult de lach als je na drie keer vlagen rust vindt in de luwte van de wind met ogen die de zon nog dragen warmte stralen uit voorbije zomerdag dit seizoen is weer volbracht tussen kale takken strakt al in een heldere hemel tintelfris de winternacht…