inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 34.131):

Het tijdelijk moment

jij groeide
kaarsrecht
naar de hemel

twee zijtakken
als oogst van
leven samen delen

ik stond
in dezelfde grond
tot de zon ons vond

maar botte uit
in breedtegroei
zonder snoei

jouw hemel
kon ik niet bereiken
wilde bij de aarde blijven

haar omarmen
en mezelf warmen
aan het tijdelijk moment

zo rechtlijnig
was je pad dat jij
het aardse al snel vergeten was


Zie ook: http://wilmelkerrafels.deds.nl

Schrijver: wil melker, 8 augustus 2010


Geplaatst in de categorie: liefde

3.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 177

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Elinora
Datum:
8 augustus 2010
Dit gedicht doet me wat! Prachtig!
Naam:
elze
Datum:
8 augustus 2010
Email:
lia_elzehotmail.com
een schril contrast tussen de spaanders van een ondringbaar woud en en het dons van een rustig drijvende wolk, schitterend.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)