Alle inzendingen over herfstgevoel OR sterfelijkheid OR liefde

Deur wagenwijd open Herfstzonnetje schijnt Mijn kat is naar buiten gelopen Alles buiten heeft een andere teint Ik aai haar met mijn voet, En zie de bladeren zweven De zonnestralen doen ons goed Al is het maar voor even Nu nog mijn tas koffie erbij Schommelen in mijn stoel Ik voel me eventjes vrij, vrij van al het gewoel…

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

Donkere dagen naderen met rasse schreden Gemengde kleuren vleien zich neer Gevoelens spelen op, ieder jaar weer Paddestoelen, zij sieren het heden De Herfst aanvaarden met heel zijn pracht vergt van velen ontzettend veel kracht.…

een zomerzacht herfstgevoel, verneveld in kwatrijnen en horen en voelen en kraken onder druk druk van binnen en van buiten van binnenste buiten dag lentevogel moet jij niet dood zijn?…

in ‘t grijzige van dit jaargetij word ik door treurnis stil bevangen het voelt als zachte zwarte zij die mij omhult als tweede huid en zich, als was ‘t onzichtbaar voorzichtig om mij legt ik voel het nauwelijks dat ik lijd maar wil ik vrolijk zijn, grenst zij mij in beroert mij bijna teder fijn slechts als een zweem te merken ik tast…

Er staat een boom in m'n straat die langzaam haar blaadjes loslaat maar heeft nog steeds haar schitterende kleurentooi in groen, geel en rood zo mooi stilaan bekleedt ze de aarde met een gemeleerd tapijt iedere dag weer anders de herfst die gepaard gaat met afscheid en waterlanders…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

zijn aangeduid in omvang , groots of in nederigheid, zo de dode mens door nabestaanden is uitgeluid en behoedzaam onder het oppervlak is neergevleid de komst naar hier had ik in de tijd veel te lang opgerekt mijn zoekend oog herkent vaders oude monument met verweerd grind bedekt was het zijn verscheiden of had ik mijn sterfelijkheid…

de zucht naar die waarachtige schoonheid om in het tijdswiel van de geaarde ziel tot humus voor de toekomst te vergaan waaruit een purperen maan hem baarde in een ultiem gedicht en het daglicht baarde in de fluistering van stemmen uit het bladerdak, die eigenwaarde tot energie geladen door het licht van dromen zonder sterfelijk…

Zacht en ontspannen deel je enig geluk en liefde met om het even wie of wat van waaruit ook rust en stilte worden geademd in een omgeving waar alles beweegt in een tempo, maat, ritme van waar einde nog niet is geschreven of gesproken.…

Boven sterfelijke lichamen, zien bewuste mensen vuur. Daar delen ze liefde. Wie ze zijn. Laat ons in elkaars ogen kijken. Laat ons dezelfde liefde voelen. Laat ons dezelfde sterren zien. Overal vlamt hetzelfde vuur. Wat houdt liefde tegen? Zijn het blinde angsten? Is het levensmoed?…

verstrikt in een streng die ons omknelt stiller almaar stiller een verdord blad schuifelt van stoep naar rand verder weg niets blijft bewaard het onvermijdelijke tot het einde vol in het gelaat zien tot we niemand worden…

al veel eerder maar ook later hadden wij de illusie laten varen we gingen de tijd stoppen, alle rivieren verleggen, de zee bevloeien onze gedachten herschikken de schrijver leren brood bakken het bleef bij machteloos rommelen bij morrelen aan de machine de eeuwigheid of het niets maar wel de moeite waard…

dit lijkt een gedicht zonder eind een waterval met vrije uitloop gaandeweg, steeds, sleets, over de stoep met onvermijdelijke stront naar wat gekend is en deels vergeten wat ooit was en nooit meer kan zijn nu nog gauw een tochtje, voor de schemer ons de weg doet vragen alle bestemmingen op een hoop overal ijl vlees en alles aarde…

sterfelijk, plichtsgetrouw sterfelijk…

Halo lechol shirayich Ani kinor Oh, er zijn er veel die jou bezingen Ik ben maar één van hen Toch wil ook ik mijn liefde tonen Aan jou met hart en stem Als ik je naam hoor ga ik stralen Oh, mooiste woonstad ooit Ik mag mijn rechterhand vergeten Maar jou vergeet ik nooit Jeruzalem oh stad van goud De stad die God herstelt en bouwt…

kalverstraat/hoek spui zij staat stil, kijkt naar het schikken van bloemen rustig herfstgevoel kruipt langs bladeren omhoog plaatst zich tussen zonnebloem, hortensia als schaduw van een laat zomerse dag een vent, een zwerver op afstand kijkt zij kijkt verlegen weg zijn tekst blijft hangen in het stadsgewoel aandachtig, charmant, intelligent…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

Mij stemt sterfelijkheid somber. Ik lig weer sterfelijk in mijn bad. Finkers ligt binnen handbereik. Ik begin een stukje te lezen. De zon gaat weer schijnen. Ik lach.…

Een menselijke persoon is een sterfelijke inhoud, ter grootte van een lichaam. Onze creatieve geesten bouwen met tijdloze energie, die onze planeet omspant. Onze onsterfelijke zielen dragen eindeloze liefde voort, die diep in het heelal onstond en die op aarde voortbestaat. Dankzij een wereld die volstroomt met liefde.…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…