Alle inzendingen over herinneringen

het was de stilte midden een groezelige nacht die me in een verhaal bracht doorspekt met vele herinneringen die als sidderingen over mijn ziel liepen een verloren kind door niemand gewild die van geen wijken wilde weten het was om roeping te doen van nature rebels met scherven van liefde in een intens kloppend hart…

Langs platgetreden paden keren we terug slaan een nieuw pad in duwen wat takken weg, ze kraken en nieuwsgierig bewandelen we het nieuwe levenspad. Stapje voor stapje diep inademend, de geur van hout en zon en vrijheid. Natte bladeren liggen weggemoffeld in de modder van de berm nadat ze hun afdruk op de weg gestempeld hebben enkel gezien…

vooral als ze in juli weer in vol ornaat te pronken staat neemt zij me mee naar de tuin van mijn oma en opa waar ik ooit al te graag mijn neus in haar bloesem stak en naar ‘t oneindig gefladder van de vlinders keek hoe ik nog steeds haar lonkende geur naar binnen snuif, weer met de blik van een kind naar elke vlinder staar…

Dat was eens onze woning in die lange smalle straat het dak lekte dat kon onze pret niet drukken daar hebben we elkaar menigmaal de liefde verklaard terwijl dikke regendruppels onze lichamen bevochtigden het was natuurlijk een bouwval zoals onze liefde ook bleek te zijn we drukten steeds vaker onze snor tot ook dit onvermijdelijk in…

Soms is het of ik het vergeten ben; Of er niets is geweest, dat niet meer is. Mij zelve is het een geheimenis, Zo diep, dat ik mij zelve niet meer ken. Dan lach ik, doe ik, of er niets ontbreekt, Of alles voort leeft, zoals het moest zijn, Of nooit de dood iets van wat ik eens mijn Noemde wegnam. - Maar de ure komt, die wreekt. Als ik een…

De straat is dagelijks, alles heeft een geur en elke geur heeft een plaats. Ginds verdwijnt thuiskomst in een woning, vindt een dakloze een kerk, loopt een wandelaar met de klok mee, weifelen dwaalvogels bij bestemming, bijten remmen zich vast in piepend ijzer en bezegelen hangsloten inpandige leegstand. Onbepaalde geur kent geen toekomst…

Aan mijn oude fiets hangt de geur van vrijheid eigenlijk is het niets of het moet die roestige ketting zijn vrijheid openbaart zich in grootse onvolkomenheden.…

Als zacht de nacht ontwaakte met maneschijn en twinkelende ster boerennachtegaal kwaakte laatste klokken beierden van ver verstomde mechanisch geweld en aan de kim verdwenen laatste stralen verstrijkende uren werden geteld een oude man vertelde zijn verhalen stil zat men bijeen bij lamplicht en werd het grote boek geopend met woorden als…

voorbij een zoete walm uit verleden ik was acht en zij dertig haar ogen blauw en zacht mijn moeder had mij gebracht een oppas voor een middag haar witte jurk danste om haar smalle taille verliefd was ik nog niet maar ze rook zo lekker ik zal haar nimmer zien maar wel direct herkennen verstopt in de reukcentra van mijn verloren herinnering…

Traag nadert de nacht de wereld wordt stil een wolk streelt de hemelboog zacht kleurend als gouden einder de opkomende maan strooit zoete herinneringen aan het zelfgetimmerde bankje tussen zomerbloemen en mijn verlangen zucht naar het lied ‘pour toi mon amour’ dat je voor me speelde op je gitaar nog rakend als een gevoelige snaar…

Daar hang je dan, mijn oude jasje, tot op de draad versleten je ziet er niet meer uit, maar je zit me nog zo lekker. Waar ik je heb gekocht ik zou het niet meer weten, het is alweer zo lang geleden zoveel tijd is nu vergleden. Waar ben je al die tijd met mij naar toe geweest? Mijn werk de kerk bij mijn moeder op bezoek naar de winkel…

Verpakt in zijn huis vol herinneringen.…

In deze dagen dat de zon zich niet laat zien Zie ik in gedachten weer de gele rozen Zie ik struiken bloeien die ik heb gekozen En wacht tot ik alles eens terug zal zien Dan komen weer de vlinders en de bijen Bevolken vissen en kikkers weer de sloot Dan is het veld niet meer uitgestorven en dood En zullen wij onder open hemel vrijen Ik vergeet…

wrak en grind van toen stuurloos, verward in mijn jeugd zonlicht, vals gekleurd-…

Herinneringen blijven in ons hart. Je gunde ons mooie en lieve momenten. Dankbaar nemen we afscheid van jou. Waar we ook zijn, je hebt een plekje in ons hart. Dank je wel voor al je mooie levensvreugde.…

Eens liepen wij samen aan het strand met gejutte schelpjes in ons hand daarna zat hij jaren met dementie thuis later in een verpleegtehuis heeft toen als therapie de schelpjes tot een ketting geregen eindelijk af, heb ik die gekregen hij is er niet meer heb al twaalf jaar gerouwd zoals nu op speciale dagen wil ik die ketting weer dragen…

Het aftellen is begonnen en ik wacht Nog luttele uren scheiden ons van wat komt Tijd baant zich een weg door duistere nacht Tot in eindeloos kabaal de stilte verstomt Voor iedereen hebben we goede wensen Veel geluk en gezondheid voor een heel Nieuwjaar We gaan ons aan oliebollen en bitterballen verpensen En nemen afscheid tot het volgend jaar…

mijn leven maar in mijn hoofd blijf je nog kleven in mijn hart daar slaap je rusteloos ik voel je niet geheel liefdeloos soms voel ik je klauwen nog snijden de littekens gekerfd ik wil geen medelijden ik vecht mijn eigen strijd ik heb nog zelfrespect je groeit een passage in mijn traject al blijft liefde daar wat ik enkel nog wil herinneren…

DIE DREIGEND DONKERE NACHT Het was een donkere maanloze nacht we liepen in de dreigend stille duinen We deelden het eenzaam fluisterzacht; als klonk ’t ruisen van dennenkruinen We voelden het gevaar dat er dreigde klemmend naderde die angstige sfeer Waardoor ieder naar vluchten neigde; ’t latent onheil voerde ons naar afkeer Geen…

Wanneer ik een vlinder aanschouw Die heel zachtjes neerstrijkt Uit een hemel van helder blauw Het mooiste van Gods schepping lijkt De wind teder door zijn voelsprieten aait Als een waardevolle liefkozing Terwijl de zon om Moeder Aarde draait Volgende haar vaste kring Stil kan ik daarnaar staren Naar het o zo fragiele diertje Herinnerend…

riep Nu is het geluid van enkele secondes later wat je hoort na het slaan op een gong ze zijn verbonden het nu en later nu is de aanloop voor de sprong over het onbekende water naar de overkant naar later * Nu is wat ooit later was wat later komt haal je nooit echt naar het nu maar later haal je mogelijk ooit naar wat nu is als herinnering…

Om dit dak te steunen, mijn rugzak te vullen weer met herinneringen? En met welk nut Dit is ooit geweest En daarbij, wie is er die dit begrijpt en dit leest?…

Het gras, ik weet het nog het gras waarin jij lag te lachen naar mijn lach de tijd verstrijkt, maar toch jouw bloemen bloeien nog ze geuren heel de dag Wanneer kom je weer, kom je weer? .....Je hoeft hier niets, je hebt hier rust .....en ik maak klaar wat jij graag lust .....Kom je gauw een keer? .....Wanneer, wanneer? Zo vredig kan het…

Mijn hele leven groeien de bomen van thuis -- verder in mijn hart.…

het water net boven mollige buik en navel armen als korte uitlopers naar kleine handen die op het water slaan in de tobbe van verzinkt metaal in woelend water ontstaat de zee het kind maakt het maakt van alles mee…

Als stickers in een plakboek Kleven herinneringen Gerangschikt in mijn leven -sommige ontbreken- Ik weet de volgorde niet (zeker) Maar wel het heden en het verleden En als ik zoek, In het deemsterend licht Een schaduw in het duister En als ik vind, Het mijmeren begint-…

van jou houden was geweldig in feite zoveel meer dan dat het was prachtiger en grootser dan woorden zeggen kunnen van jou houden was geweldig zelfs als ik terugdenk nu is dat de mooiste herinnering die jij mij hebt gegeven…

Zwervend langs rivieren op zoek naar 't vervolg van ons leven, mocht dat er nog zijn vastgelegde herinnering eerder in zwart-wit, nu in kleur afgedrukt vind ik ze mooier hoewel tijd 't echt niets kan schelen immer geschoten de stad uit langs de brede, soms kolkende rivier…

Laat me je herinneren als een mooie geurige bloem in een voorjaarstuin laat me je herdenken als een knielende engel die de bloem bewondert laat me aan je denken als een bloemenengel die de schoonheid bemint zodat ik die niet vergeet…

Het went al hoor maar herinneringen blijven. Het leven gaf me wat ik wou. Het is wel goed al is het zonder jou. Ik zou zo graag… Zeg het maar niet, leef maar je leven. Aanvaard het zo het is, al ben jij er niet. Ik voel me moe, het hoeft niet meer. Mijn hart verraadt het oude zeer. Jij bent er niet meer.…