161 resultaten.
Toet-Ank-Amon
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 50 Een unieke relikwie
uit de dynastie
van Achnaton,
farao die Aton,
de zonnegod,
behaagt:
op het paneel
aan de achterzijde
van de sarcofaag
zit zijn opvolger
en schoonzoon
Toet-Ank-Amon
gezeten op de troon
de goddelijke koning
door zijn vrouw gezalfd,
elk op het hoofd een kroon
een zweem van ingetogen
tederheid doorbreekt…
LAIS CCV
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 175 glibberig met slijm glijdt glanzend het rot
van in lagen gezalfde gelaten.
met schuim op de lippen, tong die taalbot
voos op brak beroert, wil men het haten.
oprispingen, pogingen tot praten,
alom galmt het zingevingsstreven.
inderdaad ligt met gaten omgeven
god's skelet bloot in de glim der kelen.…
Nietsontziend
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 294 Jij zag niet
en ik evenmin
Braille kregen we niet onder de knie
en die blindengeleidehond
kefte iets te dreigend
De winkel
die witte stokken verkocht
rook vreemd
We maakten ruzie
over de herkomst en samenstelling
van die geur
We kwamen er niet uit
waardoor de winkel instortte
op de brokstukken die we waren…
Lucifer
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 453 In mijn poging de herkomst van dit licht te bevatten
word ik tegengewerkt door een angst voor het duister
de kracht van die angst onderschattend
wordt het alleen maar donkerder.…
Urbi et orbi
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 196 Gedoofd is het vuur, het lijden
ontbonden van de geest, stigma’s
zijn geheeld en liefde vaart met
mededogen over de dode zee
mijn hand spreekt het leven
want mijn mond is door de tijd
gesloten, ‘k heb gevast totdat
ik van de hemel het brood mocht plukken
toch is deze wereld gezalfd met
onwetendheid en is het gehecht zijn
aan het bezit…
De zonde gaat vooraf aan de wonde
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 181 Zijn stukgeslagen hand
knijpt de katjes in het donker
Toch blijkt hij niet somber
onder het toeziend oog
Zijn zacht gezalfde wond
is als een verre pijn die kronkelt
Toch springt de gewonde man
bij laag en bij hoog
te trotseren waar hij eerst bang
voor was
“De zonde gaat vooraf aan de wonde!”…
Land waar ik geboren ben
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 548 Al woon ik in jouw land
Al spreek ik vloeiend jouw taal
Al heb ik mij ingeburgerd in jouw land
Al geef ik mijzelf aan jouw cultuur...
Nooit zal ik mijn moederland vergeten
De wortels van mijn bestaan…
Wij zijn uit de dood geboren
gedicht
3.0 met 14 stemmen 9.766 'Wij zijn uit de dood geboren', zegt de een, 'en worden
aan de navelstreng binnengehaald als een vis aan een lijn.'
'Welnee', antwoordt een ander, 'wij gaan gestadig voorwaarts.'
Een derde haalt zijn schouders op.
Die laatste heeft gelijk.
Het belang van lichamelijke oefening is niet te overschatten,
en in het denken schuilt de dood…
Of hoe dat heet
gedicht
3.0 met 30 stemmen 12.740 Gelukkig dat
Het licht bestaat
en dat het met
me doet en praat
en dat ik weet
dat ik er vandaan
kom, van het licht
of hoe dat heet.
------------------------------
uit: 'Holte van licht', 1975.…
Stoel
gedicht
3.0 met 9 stemmen 5.271 Ik stond naast een tafel en het verontrustte mij dat ik zo
alleen was en opeens hoorde ik het kloppen erg
zachtjes weliswaar maar iets maakte zich kenbaar.
Het was zo subtiel dat ik moest knielen, zo vond ik de
stoel en ik raakte het hout zoals je een tong raakt, ik
legde mijn vinger in een nerf, het begon onmiddellijk te
schemeren en dieren stonden…
MOSKOUS SCHRIK
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 46 Boven Ruslands hoofdstad draaien en brommen
ijzeren vogels met scherpe ogen,
waarin loep en verrekijker pogen
verbogen vijanden op te sommen.
Vol vernielzucht van valgrage bommen
vliegen de gevaartes in fraaie bogen,
terwijl ze hun vernuft verscherpen mogen,
toeslaan, als voldane roofdieren grommen.
De harde strijdlustige Russische aard…
Dwalende zieltjes
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 432 De immense drukte op het plein
Getuigde van een ieder op de been
Er was een echte heilige gestorven
Niet zomaar iemand naar het scheen
In rouw trekken miljoenen langs baar
Vereend wenen zij zo allen gemeend
En ongezien ongekend tussen massa
Dwalen miljoenen zieltjes nimmer gespeend
Zij begeleiden de gezalfde in het wit
Gaan hem voor in…
Bloemen Poëzie
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 98 Op vleugels
van ongelijk
stort ik neder,
op vleugels
gezalfd
met olie stijg
ik weer op
kom naar
je toe met een veer
in het Woord
leg ik mijn hand
in het Woord
is het goede
stroomt de liefde
de barmhartigheid
maar ook de pijn van
het vervolgde volk
mijn broeders
en mijn zusters
de haat die ons
verwondt om
het breken
en delen…
Patron
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 206 so I guess
that thy art incomplete alike
or art thou good a friend and thus
believing firm applaud thy must
Though poetry is not my thing
my roerbak sells, thou art buying…
Prima vera
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 67 Come rain or shine, het was des kiezers wens
Maar of het lukken zal, dat weet geen mens
Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en
de reactie daarop van Bet Weter…
AARDBEVING
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 912 (Kobe/Japan 1995)
Door een van onverwachte herkomst
wilde vleugelslag bewogen
golft de gekleurde hemel
van midden januari
Het licht is zwart
het duistere is licht
vanuit een verte
roepen zachte stemmen
Het is vanuit de grond
dat trillingen
de aarde…
De tijd kort
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 168 ja we worden ouder
zeg ik telkens als de nacht
zijn vrucht werpt en ik hongerig
het gezalfde tot me neem
de dood leidt terug en spreekt
de tijd tegen, de tijd die alsmaar kort
er is geen wetenschap in deze allure
van een plaatstalen aarde
soms ben ik zwak en mompel
een gebed, maar het is niet waar
dat de hemel splijt voor onvolkomenheden…
bij Wijhe
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 127 zonder wieken
komt ineens de vraag
is het onvoltooid verleden tijd
of een kwestie van verval
vooralsnog blijft het gissen
doch molens moeten draaien malen
en kreunen onder fikse wind
een molenaar moet in de weer zijn
met zeilen touwen en ander gereedschap
geluk is een draaiende molen
met wieken die dromen meenemen
naar 't land van herkomst…
Kringloop
gedicht
4.0 met 108 stemmen 6.862 Mijn herkomst is oneindigheid
Mijn toekomst ver te zoeken.
Ik tel de dagen van mijn reis
Die lang is als de horizon.
Soms als ik in een spiegel kijk
Zie ik, dat ik op niemand lijk.
Zilveren glasplaat dat ben ik,
Die langzaamaan beslaat van schrik
Naarmate ik het beeld herken
En zie dat ik mijn moeder ben.…
Wens aan elke vrouw
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 548 Vandaag wens ik iedere vrouw,
dat ze, zoals ik kreeg van jou
door een zucht van hartstocht
kusjes krijgt op heel haar rug
als dwarlden bloesemblaadjes
door een vlaag wind
en bedekten haar hiermee
en dat liefdevolle zaadjes
bij haar binnenvloeien,
wel of niet bemoederen zullen
maar die wel blij ontvangen worden,
als werd ze gezalfd op kwetsbare…
Laten wij onszelf zijn
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 386 onze steun aan de Dierenpartij
kan niet biologisch genoeg zijn
laten wij in alle nederigheid
onze herkomst en wedergang
als natuurlijke wezens
van stoffelijke aard
met pikken en spleten
volgen geenszins vergeten
om als schepselen te heten
voor de blije vermenigvuldiging
terug gaan tot gemeenschap
geleid door de Herder
om ons weids en…
verheldering herkomst van demonen
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 630 l’Histoire kent vele gezichten zoals la nuit Barthélemy
schavotten Robespierre Jeanne d'Arc of l‘Inquisition
tragedies die somtijds herrijzen in kwade geest en demonie
hélas vers in de pers contre un danger danois dans le peloton
l’évocation nu lijkt uit de start bij la Sainte Cécile te verklaren
Albi's kathedraal gebouwd uit baksteen en haat…
Turkse Bruiloft
gedicht
2.0 met 203 stemmen 49.893 een zachte fluit, een dreigende trom
zijn plotseling in de maartse straat
waar bomen nog kaal zijn en
mensen moe van wijn en winter
daar komt de bruid
ze stapt in een bakbeest
haar familie staat er biddend bij en
heel haar Barentszstraat
stroomt vol van heimwee
naar een warm land van herkomst
stroomt vol van hoop dat een vertrouwde
vreemde…
- Versplintering -
netgedicht
4.0 met 26 stemmen 250 In duizend stukken
versplinterd
ligt precies wat er was
uitgemoord in één oogopslag,
gesmoord het land van herkomst
verwoest de verstikking
van de bloeddorstige wreedheid,
opmars in veel steden
een dichtgeknepen keel
pijn bij het slikken
vult met vorming, de vooruitgang..…
Pittig staccato
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 42 kiezeltje rolde
verbaasd over
de grijze tegels
hobbelde nog even
viel stil in de goot
nog tikte
de hoge hak
pittig staccato
op plaats delict
verwondering alom
hoe dit alles zo kon
natuurlijk was er
haast in het spel
gelukkig geen
kwetsuren maar wel
het beschadigd pumpje
en mogelijk herstel
dader had de
goot al opgezocht
maar zijn herkomst…
Barack verenigt de Nederlanden
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 312 New York staat blauw voor Obama
lijzig en gezalfd klinkt de predikant
we komen thuis bij Peter Stuyvesant
met afkeer van Arizona
Dat grijs kleurt want daar woont McCain
was diens hele familie al admiraal
met kaken geschapen voor krijgstaal
oogt hij hoekig en niet sereen
Kniesoor immers die nog van crisis maalt
luister naar wat van Barack…
Het kruis
poëzie
1.0 met 13 stemmen 2.988 Het kruis ontliet de mens
uit 's vijands helse banden;
met 't kruise wijden hem,
in 't doopsel, 's priesters handen;
gebiecht, gevormd, berecht,
getrouwd, gezalfd in 't kruis,
nog wijst hem 't kruis de weg
naar hier, zijn laatste thuis.…
De stem van een cello
gedicht
3.0 met 82 stemmen 33.023 iets huist - een stem
een al heel oude stem waarnaar je zoekt
als je speelt en die je herkent
als je haar vindt
misschien is het dat waarom ik moet denken
aan de oudste geluiden die ik ken, zoals
neuriën, zingen, kreunen, huilen
en ook aan de kleuren van een woud in de herfst
alsof je het heimwee hoort van de cello
naar zijn plek van herkomst…
binnenland
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 407 geef me geen naam
want ik ben de dwaas achter muren
van de wereld
en durf amper op te kijken
naar de reiziger die zich vonkloos, onherkenbaar
spiegelt aan mij
voor het oor van herkomst
verwant
met het stilste raadsel, ter verklaring
van mijn uit het lijf getrokken ziel
ontsluit duizend ogen
verhelder water met zonlicht
draai…
Verbroedering
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 69 ik schoof
gedachten tot
herkenbare woorden
voor iedereen
maar waar het
kruimelde en brak
werd het met het
vlak van de hand
van tafel geveegd
restanten die toch
de spanning en sfeer
hadden gesmaakt
van het vergaderstuk
dat door iedereen tot
maaltijd was gemaakt
van producten uit
het land van herkomst
met de versheid van de…