Alle inzendingen over hoge druk

vanmorgen, heel vroeg, viel de lente duizelingwekkend in mijn tuin de zon was al warm en plantte lichtzaadjes in het gras die speels tot aan mijn navel kropen ook op de bomen, het raam, het verste geluid en op jouw schouders, je hals, je buik ik glimlachte toen je vroeg of ik zo wilde blijven liggen gewichtsloos uit jouw adem…

Een Hoge Hoed en gestreept gras langs zijn kuitbroek geen blauw oog te zien achter de schutting Marjelle draagt graag botten naar haar hooizolder op roze pantoffels schuift zij door de wintertuin Mondjesmaat wankelen haar manke afdwaalkinderen citroengeel verpakt in glas, aas voor haaien Fijngestampte wurmen mengen zij met brood…

Zware hoge berg Het was zo zwaar als lood De trappen leken van ijs De lucht van sneeuw De mentaliteit was laag Zelfs te laag voor mij, Want ik leek net een oude opa Mijn conditieniveau was sloom Al dagen zat ik op een fiets Waar ik werd voorgetrokken door een vriend, Maar vandaag kon ik de hoge trede Van het hoge gebouw Niet beklimmen…

het staren boeit hem hoe het door straten wandelt en herbegint als een licht geroezemoes de reis die hij alleen moet maken, verdonkert in een eindeloze vlakte met zijn denken er tegenover en waar alles zo ontzettend groot is, dreigt uiteen te vallen tot het herbegint zich langzaam weer inlijft met spoorzoekers en vleugels…

Regelmatig Zoals het hoort Het vers vlees dat ligt verscholen in de krochten dichtbij de ziel dat ongevraagd de toestemming geheel ontbeert Stilte werd juist op dat moment zonder permis- sie, ongevraagd veel te snel, te hoog, opgevoerd…

Kom niet onder hoge bomen, kleintrotse, die niet lijden wilt.…

Soms, zitten mijn tranen zo hoog, soms hoger dan de regenboog, slik en slik ik weer doe ik telkens weer. Soms zitten mijn tranen zo diep zo diep dat niemand ze ziet dan slik ik, en slik opnieuw vanwege de pijn in m'n ziel.…

believen omgeleid haar linkerboezem ten bate voor de handel de penningmeester, haar rechter boezem ten bate voor de afgronddiepe commercie, één twee, iedereen deed mee, uitzonderingen daar gelaten ze vocht als een koningsleeuw; voedde zich met zijn honing ademde de adem van een witte duif huppelde als een ree, zong met één rechter long, de hoge…

hoog vloog een vogel langzaam wiekend op de koude wind soms een gouden glans als de zon scheen op een schuine vleugelkam een verre schreeuw markeerde nog gebied een mededinger was er niet wit in blauwe lucht oranje rood het licht op stille vlucht na drukke dagen nooit meer die verantwoordelijkheden dragen in de eindelijk ondergaande…

Ik hurk tegen een hoge muur wijzers in mijn hoofd schuiven naar twaalf Ik ben er, ben er niet Rook, reis, rustplaats volle maan Zoemend, zes, zestien keer kom ik binnen waterspiegelingen Rammelend behang Ik druk duim voor duim een stempel op de dagen Winden waaien voorbij alles is blauw ja, alles scherp blauw en roze in de…

Te kort door de bocht. Dat komt deze tijd veel voor. Begrip blijft dan uit.…

Mijn drukker leeft in droeve druk; Want 't drukken drukt hem weinig druk: 't Waar geen bedrukte drukker, Viel 't drukken maar wat drukker.…

------------------------------- uit: 'Op de hoge', 2003.…

Hij schat het pad dat voor hem ligt in als klimop en richt zijn blik met vastberadenheid naar voren voetje voor voetje volgt hij eeuwenoude sporen die leiden naar het wijde zicht vanaf de top zijn wens om daar te komen stuwt hem hogerop van rust of stijgen met beleid wil hij niets horen de stenen die hem storen tuimelen verloren waar luide…

Hoog vloog je, Weg van iedereen. En jij kan er ook niks aan doen, Maar ik voel me toch alleen. Als een vlinder in de winter, Als een bloem in de wei. Als een musje bij de spreeuwen, Zo maakte jij mij blij. Je was al blij met kleine dingen, Je was al blij met zonneschijn, Je was altijd zo tevreden. Wat was voor jou het leven fijn.…

Hoog in de boom neemt ze plaats om even tot zinnen te komen even maar want spoedig zal zij sterven op een wolk van zijde…

Seconden curven het ritmische berglandschap afdeling dertien. De longmachine vertraagt vrolijke feiten smetteloos ver weg verbittert speeksel smakeloze papillen zuurstof sist langs me.…

Beschouw de majesteit Van 't wezen der Gerechtigheid, En hou het beeld in waarde Van Gods Stadhouderes op d' aarde. Wij weten dat haar doen De val der wereld moet verhoên; Want zonder recht bezwijken De zuilen aller Koningkrijken. Indien men 't Recht veracht Zal alles dolen in een nacht…

de druk van het bestaan een helder moment weet het afglijden de druk van de ketel een helder moment weet van gaan de druk te en dan verlang je naar rust heel bewust…

Het is vandaag secretaressedag Ik heb dan ook zélf koffie ingeschonken En dat gezellig met haar opgedronken Beloond werd ik met een charmante lach Ik dacht nog, als ik bloemen voor haar pluk Maar ja die versjes,..het is druk, druk ,druk!…

Druk druk maken Ik zet mezelf onder druk Ik voel me al tijden niet goed Ik ben hard aan het werk aan het vechten om me beter te voelen en nu zet ik mezelf onder druk dat het eindelijk eens beter moet gaan Misschien eerst maar eens mezelf accepteren en eerlijk zijn naar mezelf zonder ontkenning oordeel…

Het martelwerktuig dat ik heb gezien Bracht mij ook op een stuk of wat ideetjes - Hoe men dat vroeger deed zijn leuke weetjes. Best leerzaam, zo ‘n museum in Tallinn. Bevestigd werd weer eens wat ik al wist: Diep binnenin ons sluimert de sadist.…

touwen lonkend wandrek onder druk doe je alles zelfs met z'n vieren door het midden…

wind hoog en laag, op en neer Wat een prachtig weer…

bovenin hoge bomen zorgen voor knus samen zijn en sterken nieuw teer bestaan onder rauwe kreten.…

Jouw verjaardag: veertig jaren, tussen hemel en aarde. Onze band is eens gestrand. We werden vreemden voor elkaar. Jij was meer dan ik; zo zag ik het, toen. Nu zijn we, ergens, gelijken. Wat gebeurde, gebeurt zonder zich werkelijk te voltrekken. Ik wist zonder het al te weten. Wie was jij die zich verschool in de mist? Wie was ik, blijvend…

Auto's, gelach, geraas: alles slaat dood op zeven hoog. Ik hoor alleen mijn spons en het verkouden knarsen van het staal waaraan ik hang. Soms spreekt een wolk mij aan of gis ik wat een meeuw te zeggen heeft. De mensen: druk, wit, stemloos, achter glas. Op acht hoog kunst.…

Gisteren was het druk, druk, druk een lange zuchtende rij aan de kassa bijna iedereen keek verbijsterd: stomgeslagen~~~~ wat een schooooooooooonheid toen zij haar mond opendeed: ‘wie mag ik helpen?’ stoof iedereen terug naar de schappen en de winkel uit en zij kon er niets aan doen!…

nog vlug dit gedicht te veel beelden spelen in mijn hoofd, kleuren en morgen kan ik dood zijn momenten scharrel ik tot herinneringen mensen klamp ik vast op straat, alles heb ik lief vandaag, morgen kan ik dood zijn ik wil onvergetelijk worden, gemist worden de korte nacht zal vol en blauw zijn, morgen kan ik dood zijn geen tijd voor…

Wie maakt zich in dit land nog druk, niemand toch? Of er iemand verongelukt, op de grote weg, nooit meer thuiskomt, zeg maar, wie kan het schelen, niemand toch? Of er voor de zóveelste keer iemand wordt beroofd van zijn net gepinde geld, wie maakt het wat uit? Niemand toch?…