Alle inzendingen over honger

moeder dronk dagen jenever keek naar de kinderen niet om spuwde haar gal en haar lever dronk dan het gif uit een kom Leentje verzorgde de kleintjes maar zij was zelf nog een kind van de kurken maakte ze treintjes van ouwe kranten een lint en op een avond heeft zij het gedaan voor de kleintjes in hongersnood is zij met een man mee gegaan…

de trommel is dicht koekjes wachten uit zicht de verleiding is groot ik raak hem -voorzichtig- aan maar LAAT hem staan nou ja, even dan gewoon even kijken door 'n kier ik ruik de heerlijke geur roomboter in koek ik zucht tweemaal diep voel aan de riem van mijn broek "....moet kunnen"…

Ze voelde zich door God en ieder verlaten kilte had zich dof in haar innerlijk gebrand ’s Nachts zwierf ze begerig door de straten en dacht ze, ik maak mij nog eens van kant Koude winterwind sneed in haar dunne jas af en toe vond ze een totaal verrotte tomaat In een slooppand vond ze een oude matras daar voelde ze zich even geen brokje straat…

't K i n d: Moeder, waarom heb ik honger, Moeder, waarom heb ik kou; Waarom lost mijn vader kolen, En ben jij een zieke vrouw? Waarom heb ik witte konen, Waarom is de melkkan leeg; Waarom moeten wij hier wonen In die nare, vieze steeg?…

(na het Dickens festijn) enkele dagen voor Kerstmis bij een wandeling door het oude Deventer zie ik Achter de Broederen een zwerver iets eetbaars uit een afvalbak halen... als een geroutineerd acteur in een eenakter maar dan wel een non-fictieve scene uit een kerstverhaal van Dickens…

hoe vaak nog, beste mens en waarom antwoord je niet uit de plooien onder je ogen lees ik dat je een bed mist een dak, wat warmte op je schouders rust de last van wel de hele wereld weet je dan niet dat vandaag overal bijna, ja globaal er feest zal zijn? en waarom wijs je me af als ik jou te drinken vraag ontken je de droge lippen die…

een beker water op tafel op een rond stukje vilt met een bord vol dampen recht naar de hemel van de verfijnde veelvraat het vriest glimmende keien onder twee versleten voeten tussen de ramen bloemen een ongepoetste walm en aanvriezend kwijl houdt hem op zijn plaats binnen wordt getafeld naar verheven tradities met het beste van het…

De blinde bedelaar langs de stille straat, en met een stem, die beeft van koude en honger, zingt hij een liedje van verwelkte bloemen. Doordringend klinkt de klagende romance. De man is oud en grijs. Onordelijk fladdren zijn dunne lokken op de vale jaskraag.…

Een gedicht knaagt aan mij als een onbevredigende honger. Tot de keuze komen waarover te schrijven is als lopen in een supermarkt. Ik kies een product ik leg het terug en zo menigmaal: de keuze is mislukt. Onbevredigd ga ik weg. Bij de bakker hebben ze tenminste brood. Ik bestel het laatste avondmaal, de ultieme bevrediging.…

Een gier die heel erg stevig honger heeft Maar geen voedsel vinden kan door droogte Vertrekt verplicht op reis waar hij op grote hoogte Zijn internationaal debuut beleeft Nu woont de gier in Rotterdam, daar had men voor de rover Een overbodig hertenkamp, en veertig herten over…

Er wordt ons elke dag op het journaal Bericht hoe wereldwijd de voedselprijzen In arme landen snel de pan uitrijzen - En dat nog wel tijdens ons avondmaal: Wij krijgen, met ons volle bord op schoot, Het laatste nieuws over de hongersnood.…

Wij hier in Nederland Veilig, voedsel en school is wat wij hebben wij zijn ontevreden maken onze eigen problemen die voor ons erg zijn Zij daar in Afrika Onveilig, honger en geen school is wat zij hebben zij zijn tevreden maken er het beste van weten dat ze elk moment dood kunnen gaan gaan toch gewoon door zorgen voor elkaar Dat moeten…

In onwetend tasten en handelen trager nog dan immer voorheen probeert hij wegen te bewandelen en stoot zich aan dezelfde steen alleen het spel der ingewanden verteert het leven vol van pijn heeft hij in zijn lege handen een zoete drang tot zuinig zijn éénmaal nakend door de nacht eenzaam in zijn zaligheid omdat er niemand op hem wacht…

Madeliefjesmade Schoonheid verstopt onder misselijkmakend Zo ook ik, de mensenmade Diep gravend - rot, vies vlees tot in de kern Etend, vretend, honger Altijd meer en weer, etend dat zonder verweer Mens en madelief Begraven onder vies, verrot vlees Vlinder en vlieg Tandenjeugd, levende maag Ik ben de mensenmade, de madeliefjesmade Ook…

Nu zijt zeer wellekome massa’s wijn, champagne, biefstuk, hertenbout, kalkoenen… We kochten in voor honderden miljoenen bij Aldi, Dirk, C-1000, Albert Heijn… En fijn dat al die verre hongerschreeuwen dit jaar romantisch konden ondersneeuwen.…

te veel en te vaak heeft de te jonge taal het voor 't zeggen de oude dichters ondergeschoffeld in een tuin van woorden de oogst totaal mislukt lijden wij straks weer aan hongerklap eten wij morgen alles wat er zoal voorhanden is in een soort van hongerwinter maar dan van taal...…

wij hadden door de honger geen ontlasting mijn broer en ik, vooral hij was een leeg pakhuis een vreemdsoortige bouwsel waaruit zijn botten tevoorschijn kwamen bij elke zucht soms vonden wij op straat een broodkorst daar wierpen wij ons op, als waren wij hondjes onder de smalende gezichten hoog uit holle vensters donker waren de uren, zwart…

als tafels konden spreken had niemand voortaan noch honger noch dorst door al die onverteerde, opgekropte rotzooi van dubbelspel en achterbaks geroddel, dat werd verteld tussen de soep en de patatjes, of in een bruine kroeg tussen pot en pint in de donkerste hoek.…

In de vlijt van alle gestorvenen treft alleen de hoop geen verwijt, de nachten woelen twijfels bloot, er lekken onrijpe vruchten uit de hemel en door de gaten van het firmament om door de ‘onkreukbaren‘ - met integere woorden - te worden bijgezet als hongerige wolven.…

Maar wat een manier om een dag te beginnen Een race tegen de klok Gelukkig niemand wakker geworden Er werd hem geen beentje afgehakt M'n kereltje had gewoon honger…

Wie geen honger lijden wil, hoeft niet méér te eten. Eén keer per elke dag, is al goed genoeg. Goed is wat de aarde ons biedt. Welvaart maakt ons verslaafd. Gezond eten wordt niet goed, in een fabriek. Minder durven eten, is wat slimme mensen, langer leven doet. Meer welzijn met minder welvaart.…

's Winters vechten we cactussen om (uit speelse verveling en bij verbod op tegenstand): volgens overlevering levensgevaarlijk, maar onder begeleiding een belevenis. In het voorjaar denken we niet aan vechten. En sinds de planten uit hun wortels springen van de droogte 's zomers, heeft een karpersimulator de smaak van de beproefde vissen doen…

volgepropte kasten breken open door de kracht van lekker smullen kalkoen met veel olijven gehakt vinden ze niks het komt hun strot uit precies als zuurkool waar hun gezicht naar staat eeuwig in de knoop spruiten lusten niks die kegelen naar ballen in de boom opoe schudt haar hoofd als kaviaar springt op de tong ze weten niet wat honger…

de eerste had ook voldoende geweest er wordt dan overmatig gevleest de tweede een rustdag mijn idool herkauwen van gisteren nu weer aan de boerenkool liever zonder jus en worst alleen al uit medeleven vandaag wordt dorst gelest door water veel, veel water tussendoor verdwaal ik af en toe in de derde wereld waar veelal niets te…

Kanongebulder dat nooit zwijgt En jij en ik worden bedreigd Door mag're Hein Of als de honger ons verdreef Al wat ons lief was achterbleef Och arme ziel Een kilometerslange vlucht Je buikje bol van waterzucht Naar het asiel Door Mammielief besmet met aids Of Pa mishandelde je steeds De zielenpiet Of reeds als vrucht geaborteerd Is…

Ebola is het meest recent excuus, Om nog maar eens dat kunstje te herhalen, Iets zieligs op tv? Dus hup, betalen, Voor tenten, medicijnen en infuus. Het doel is goed, natuurlijk is het sneu, Maar ‘Do They Know’... ben ik al járen beu.…

Wat kan een kind toch droef zijn Als het leven om het heen verdwijnt, Door oorlog, honger en ellende En er nergens meer een oplossing schijnt.…

Samen in de keuken Voor het raam Fluisteren wij elkaars naam Met slechts onze onderbroek aan Bakken wij een eitje Het raam is beslagen Door onze warme adem Buiten razen windvlagen Op het schoolbord een hart Door jou getekend met krijt We raken elkaar voortdurend aan Het eitje is klaar Hongerig vallen we aan Het eten vergetend Vuur dat…

Een blinde muur een vader kindje op zijn schouders zeg me wat je ziet vraagt hij handen met mensen eraan ze willen mij nee liefje ze willen jouw broodje gul als ze is breekt ze stukjes af en gooit zo ver als ze kan het is net als eendjes voeren zegt ze blij hoe leg je een kind uit dat mensen geen beesten zijn…

Wij bidden U voor hen die honger lijden Hetgeen helaas niet altijd is te vermijden Wilt U hen ook het nodige te eten geven Zodat zij verder kunnen gaan in dit leven Heer onze God, wil naar ons luisteren Al is het ook maar een zacht fluisteren Wij mogen weten, U wilt gebeden zijn En wilt ons helpen in alle nood en pijn. Amen…