Onwetend
In onwetend tasten en handelen
trager nog dan immer voorheen
probeert hij wegen te bewandelen
en stoot zich aan dezelfde steen
alleen het spel der ingewanden
verteert het leven vol van pijn
heeft hij in zijn lege handen
een zoete drang tot zuinig zijn
éénmaal nakend door de nacht
eenzaam in zijn zaligheid
omdat er niemand op hem wacht
een laatste maal van treurigheid.
Inzender: Henk van Dijk, 3 juni 2009
Geplaatst in de categorie: psychologie