3556 resultaten.
Je stilte proeven
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 324 Als jij van mij houdt zeg het niet
spreek geen mooie zinnen toon
met je stem enkel geluid laat me
beminnen de ongeschreven regels
tussen de aren van je blanke huid
het licht naar je glanzende ogen
volgen me snijden aan rauw gras
morgen zal ik je stilte nog proeven…
En zucht
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 602 Ineens was je er even
trilling op geliefde huid
een duik in voedzaam water
Niets bleef nog hetzelfde
ook in mij kwam je tot leven
tolde rond in hoofd en hart
En nu jij hier zo klein
verblind door levenslicht
mijn stem bespeurt en zucht
ben ik ergens niemand meer
- hoe liefde vol kan zijn
-------------------------------------
www.sdevaan.punt.nl…
de overspeler
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 657 de wind is dun
zo ook mijn jas
ik volg mijn lust
met ferme pas
ik ga naar haar
in het portiek
zij fluistert
woorden in muziek
mijn lid is hard
haar huid is zacht
ik kom bij haar
stil in de nacht
dan ga ‘k naar huis
voldane tred
kruip terug bij
moeders in het bed…
Intiem
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 502 Als mijn huid blozend
jouw handen raakt
tintelt minne
strelend
nachten licht
jij ademt mijn naam
in vallende sterren
en zacht penseel ik je gezicht
waar elke lijn
leven tekent
teder voelt thuis
ja, in jou wil
ik wonen…
Cold turkey...
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 417 Ik draai, ik woel,
mijn huid schuurt
langs mijn coltrui.
Ik wil de zon weer zien
en voelen op mijn vel,
ik mis haar warmte...
haar straling zo prikkelend
verkwikkend en fel...
ik mis haar echt.
Ik heb afkickverschijnselen;
"Cold Turkey", weet je wel...…
Gekwetst
hartenkreet
4.0 met 29 stemmen 2.661 mijn tranen smaken bitter
al houd ik meer van zoet
mijn huid alsmaar witter
de liefde doodgebloed
aan droefenis bezweken
de lucht ziet enkel zwart
jouw vlijmscherpe steken
doorboren heel mijn hart
toch wil ik niet verdwalen
in een spinnenweb van pijn
ik zou veel liever stralen
en een zonnebloempje zijn…
de storm
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 692 Het stormt in mijn ziel
De wind huilt
Mijn romp schuurt
Het zout maakt rauw de huid
Regen klettert in mijn hoofd
Striemende gedachten
En het hart klampt zich wanhopig vast
Voor de volgende golf
Mijn olielamp knarst en flikkert
Maar blijft zichtbaar
In de donkerste uren…
Ik was een mens
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 323 mijn botten kraken
onder het verraad
van je melaatsheid
en ergens in
een leeg vertrek
vind ik terug
wat er van mij
nog rest
je zag me groot
enkel om je eigen
verlangen
te laten vallen
op mijn huid
en ik weet
dat in jouw wisselzang
je slechts rugdekking gaf
omwille van
je eigen
afgestompte ledematen…
Je dicht in mijn oor
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 541 deze kant op, zeg jij
en ik volg je lijf
in liefde voor later
en slierten
vol licht
voortdurend
openen handen
en ik vind je adem
voel je huid
weet het antwoord
meer dan zwijgend
zonder zwaarte
ook als de dag herbegint
volg me, zeg ik
en je streelt
mijn ziel
het dichtstbijzijnd…
ik lief jou
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 612 secondelang herinner ik mij
warmte van een huid
zij versmelt met mij
een deur opent zich
en ik ben in ’t wij.…
Verslaafd
hartenkreet
4.0 met 46 stemmen 4.304 Vlinders in mijn buik
Knoop in mijn maag
Jouw geur die ik ruik
Lippen in mijn nek
Vingers over mijn huid
Dagen kennen tijdgebrek
Kortsluiting in mijn hoofd
Tong in mijn begeerte
Van mijn wil beroofd
Handen op mijn tepels, stijf
Je maakt me gek
Slaaf van jouw zalig lijf !…
Op scherp
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 374 Zwarte krassen luid kermend
getekend door genagelde klauwen
welke de huid in het duister
machteloos de volle laag geeft
smeken sereen glimlachend
doch inwendig woedend
om waanzinnig tedere handen die
gebroken lijnen verbinden
eer zij haar waarheid vermoordt…
Aurora
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 623 Zodra zij glimlacht, plaatst zij zich
in de tijd, worden rimpels geteld
op haar voorhoofd en om haar ogen
kraaienpoten na souplesse van
een jonge naar karnemelk ruikende huid
Haar liefhebben is als wachten
op een zonsopgang, die zich in
rosse, zachte passie verliest
zichzelf hervindt en in de morgen
opnieuw zichzelf in licht hervult…
Lente
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 79 Winter maakt plaats voor lente
ga naar buiten
zie hoe vogels hun nestje bouwen
hoor hun getsjilp
ruik zachte bloesem
voel de zonnestralen op je huid
ruim op
keer naar buiten
ervaar
dompel je onder
in de sensaties
de lichtheid
van het moment
het is voorjaar
leef…
Het getekende schrift
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 103 ik voel
de lijnen van letters
geschreven op je huid
tekens van leven
liefde en verdriet
negeren kan ik ze niet
maar als
in je ogen de
glimlach weer komt
verzacht het
getekende schrift
rond je mond
dan dwalen
je handen niet
doelloos meer rond
maar onderschrijven
beeldend je woorden met
een al hemelse gloed…
Als ik je zie
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 477 Alleen nog de adem
van warm verlangen
wanneer ik je dan zie
het bloed dat gonst
de huid die gloeit
een menigte magneten
noem het liefde of lust
oerkracht of begeerte
het valt niet te negeren
de heimwee die toeslaat
als je dan toch weer gaat
wie kan zijn zon missen
alsof het leven je verlaat…
The soul that lives within
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 325 Hoe wat in mij leeft
liefheeft wat in jou leeft,
achter de ogen en
onder de huid.
Hoe mijn ziel
jouw ziel bemint.…
Jouw liefde
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 985 Pure schoonheid
Ongekend, zo mooi
Alsof ik zweef
Over een helblauwe blauwe zee
Met de roodste zonsondergang
De zon die mijn huid prikkelt
En het water zachtjes mijn vingers streelt
Jij tilt mij
Over mijn angsten en twijfels heen
Jij tilt mij
Naar onze oase van geluk…
DE WIJSHEID VAN MIRIAM GABLER
netgedicht
1.0 met 6 stemmen 142 De moeder ging verzuurde paden
Maar in het kapsel van de dochter
Klavervier, op haar huid, aaiing
Zomertortels
‘Wat kan ik voor je doen vandaag?’…
voorjaarshaiku 4 - 8
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 110 stelpend:
om mij wattige wolken
zon op mijn huid
bij de stille sloot
steekt hij zelf de loftrompet
narcissus
dat verre duin
in de zon op haar rug
een lome vrouw
kijk nou die meerkoet
met plastic overschoenen
pvd!…
HET SAMENZIJN
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 599 Het samenzijn was zo intens
als ik er weer aan denk
kan ik alleen maar gissen
want veel gevoelens zal ik missen
het leek alsof de wereld schudde
de bliksem zich verdeelde
mijn huid tintelde
de hoogste sferen stoven op mij af
en in die opwinding
ontstond de tunnel der verleiding
met als eindpunt ontlading
in de warmte van omarming…
geesten
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 209 geesten die in knopen waaien
en uitbreken uit de gevangenis
van huid en haar
zichzelf tekort doen
slingeren tussen de klippen
van liefde en dood
struinen knarsetandend straten af
reizend in verloren tijd
al tastend en roerend
als dirigent in hun verleden
troost vinden in
de ogen van eeuwen…
Heide
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 105 Heide
Rood bruine huid van
Moeder Aarde
Stekelig zacht
Nodigt uit
tot rust
tot liggen
tot koesteren
tot gestreeld worden
Diep oerverlangen
Nooit voldoende
tot de dood
tot ik het mezelf geef
Tot ik het jou vraag
te geven aan mij
Zo
ik aan mezelf
In verbinding te zijn
met mij
met jou
Nu hier
Dan daar
op jouw heide…
littekens op de grens van het verleden
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 196 Ik werd gepaaid,
onterecht,
gevangen in de netten
van het geniep,
het verdriet
je ziet de littekens niet
maar de huid wordt nooit meer zacht…
Vel over vel
gedicht
3.0 met 6 stemmen 3.592 kortstondig de kinderen die spelevaren op de vijver
schoorvoetend gaat het volk voorbij
een monitor toont iets afwijkends
iemand zucht – kucht
twee vrouwen twijfelen over de aankoop
van een bundel
'steek je hand onder een bladzijde en je schrikt
je ziet de poriën in je huid
zó dun is het papier'…
Verblindend
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 145 het was de zon
die lachte vandaag
kriebelend op de huid
wit ontdooiend
winter en de lagen wol ontstegen
valt de eerste confrontatie tegen
verblindend
zijn de eerste kreten van de
bruinverbrande zonnebankgemeente
maar als thuis de warmte is gesust
zijn de bandjes zichtbaar waarmee
het topje op de schouders heeft gerust…
met die duiven in je hoofd kan ik niet praten
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 137 zie je in huizen van oergras bewoners zoeken
naar het verschiet dat onder leemte ligt begraven
al geef je groen men ademt hier te bot blauw door huid
ogen willen liever alles buiten sluiten
aan de einder bij een oude stad is het leven
voor eeuwig met jou op de loop gegaan…
zoals i
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 485 in chaos
vol geluid
zie ik jou
zeg ik geluidloos
niets
en voel ik
tranen
in vergeten ogen
als ik
in verloren tijd
diep
in duizend ogen
kijk
en doe
alsof ik vergeet
wat van mij blijft
je ogen
je handen
je ziel
op mijn huid
onze woorden
zonder geluid…
Gekooide vluchten
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 69 Een geknepen dageraad is niet onbevreesd
als de zon angst kent voor ingevroren repliek,
als de wond geen verschroeide huid geneest
door repercussies van een schaamtepubliek.
Wat anders rest er nog dan van lieverlee
te wijken naar een ingegraven verlangen,
en maar weer met alle stromen mee
een vrije vlucht in de kooi aan te vangen.…
Groene dagen
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 168 Je haren zitten niet goed
Je begint grijs en kaal te worden
Je weet niet meer wat je doet
Dan denk je nog eens terug aan de groene dagen
Toen als nog anders was
Veel ben je vergeten
Dan denk je nog eens aan de groene dagen
En word je oud en rimpelt je huid
En voordat je ogen sluit
Kijk je terug op de groene dagen…