3556 resultaten.
nooit thuis
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 624 als de geboortestad
een neon paradijs
toch mijn thuisplek
de tijd zich
groeven slijt in de huid
de sneeuw nooit went
bosmensen uit het warme woud
de stad op hun handen tellen
de tranen in mij een vloed
terwijl ik vrolijk dobber
de trein te vroeg
te laat vertrekt
het is de tijd
gevat in mij
ongrijpbaar altijd…
tweedehands
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.482 Slakkenslijmsporen;
Ik betegel je huid met mijn adem,
ik roep om je reactie.
Je geur is als mijn hartslag; ik verlang naar je geur.
Je ziet me als een souvenir,
als een tweedehands auto met een ratel.
Je geeft me veel te weinig inspiratie;
Te weinig om van te leven.…
Overwinteren
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 952 Hou mij toch vast
laat me gevangen zijn
heb mijzelf
volledig in de hand
en val in snedes uiteen
brand merktekens
in mijn bruine huid
druk pennen door vlees
smeul door
onder as bedekt
als sneeuw
de donkere warme aarde
met gras geel verdroogd
groen in de wortels…
asielaanvraag
netgedicht
2.0 met 33 stemmen 385 Ik zou de olievlek van roze huid
van je geschuurde rug willen scheuren.
Zo babyzacht ben je niet honey.
Zwaar als bunkerbeton,
leunen de waarom woorden,
op geleende schouders.
Niemand weet van het eelt op je knieën.
Is het daarom dat jouw fladderrokken
zo lang en treurig gekleurd zijn honey?
Of heb je nog meer bloed te verbergen?…
vrouwzijn
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 798 voel hoe ik je vasthoud
als woorden op huid
niets is een schaduw
onder het zandglas
van spijt
ik geef je mijn ritme
nog liever dan lief
als een lichtgolf
van vogels door
het nachtelijke tij
en ik adem
jouw schoot
in kleuren van méér
mag ik jou geven
het windwarme leven
als zee en als vrouw
volkomen
in jou…
Kerstwensen
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 750 in zelf-gecreëerde huid
zelf-gekozen armoede
als een lam
tot slachting aangeduid
hij bloedde
uit liefde, hij
had je lief
die god in dat kind
met die herders en zo
nam het initiatief
heeft je bemind
tot in de dood ... en zo
hij leeft, hij
schreeuwt in een stal
‘t is hier plaats om
te worden geboren
tussen piek en kerstbal
de…
Opruiming
netgedicht
4.0 met 22 stemmen 595 hoe sereen is het om met respect
kordaat te worden opgehangen
na eerst nog een zachte basis om je nek
het touw mocht eens de huid verruwen
oudejaarsdag een tijd om op te ruimen
volgens oeroud heidens gebruik
je erf opruimen en je hoofd legen
dan kun je er voor de toekomst tegen
al duurt die toekomst misschien maar een jaar…
Dichter zonder taal
netgedicht
3.0 met 61 stemmen 9.201 ik stap in stoute schoenen
om woorden te vinden
als cirkels
om van het begin
de warmte te dragen
tot het eind en
weer verder
ze zouden
het verborgene
moeten vangen
stil rollend
draaiend, traag
als kringen licht
op huid
mijn glimlach zijn
in kleine letters
als stille adem
ongeschoeid…
Wijwater
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 256 Omring mij
Als de armen
Van mijn liefste
Wanneer ik moe de slaap niet vatten wil
En even als een kind nog dralen wil
Welwetend over dromen, over rust
Kom, voer mij met de streling van je stromen
Naar verten, diepten, vaart en drijvend dromen
Ik geef me over met mijn hele huid
En stap daarna voldaan
Het zwembad
Uit…
vlinderbank
netgedicht
3.0 met 32 stemmen 689 de tuin
zwijgt de eerste leugen
toen ik nog uit bloemen dronk
rode tulpen op
mijn suikerwitte huid
een wereld die eeuwig zou
blijven
onder de kleine
appelboom en
zwaluwen, zomerrijp
ademde de overvloed breed
het onuitwisbare beeld
dat ik zo zacht strelend
vertrouwde
tijd is tastbaar
ook de tuin
om wat geleden werd…
memories
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 1.240 mijn glimlach huilt
het verlangen in mij is dieper
dan de diepte
waarin de horizon verdrinkt
ik sluit mijn ogen
om de beelden te vangen
waarin het verleden
besloten ligt
mijn huid kippevelt
in de warmte die mij overvalt
het is alsof het verlangen in mij
geen richting wil kiezen,
hou ik van je,
hou ik niet van je,
stuurloos ben ik…
Betoverend
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 564 Ze woont in mijn schelp
van ruisend verlangen
In de wondere knop
van mijn rozendroom
En ik zie haar
in een vlam van vlinders
een regen van sterren
hoor haar
in het zingen van het gras
op de koelte van mijn huid
ontwaar haar
in de zoete geur
van een blauwe bloemennacht
En ik hou van haar
Een broos geheim
in teder licht
Betoverend…
Liefste
gedicht
2.0 met 125 stemmen 51.257 ik leg mijn handen
op het water, voor jou
bega ik sneeuw,
die naderhand gevlogen,
snijdt tot op de huid,
de riem van wind, aangetrokken
en smal het bed van slakken,
de natte voeten onderin,
de lucht die warm en zwart,
vol van ijzer, aanbreekt -
als - weleer.
-------------------------------------
uit: 'Vlammend Marmer', 1984.…
Simpel Valentijnsgedichtje
hartenkreet
3.0 met 35 stemmen 3.627 Zal ik ooit het geluk ervaren
Je hand te kunnen aanraken
Je zachte huid te voelen
De streling van je zoete adem op mijn gezicht
De extase van je lieve armen om me heen
Zal ik ooit je leven delen
Een troost voor je zijn
In zwarte tijden
En je gezel in vreugde
Dansend in het gouden licht
van mooie dagen…
Maar nooit zo teder
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 520 Ik draag een leren jas
rondom mijn tere huid
ik nodig iedereen
die mij wil raken uit
Ik ben beschermd
maar voel mij soms gevangen
in mijn gedempt
maar hongerig verlangen
Ik zwelg in vrolijkheid
en zwem in lust
maar nooit zo teder
had mij iemand nog gekust
Een vinger wil ik
meer nog dan je hand
een pink nog liever
blus mijn…
Verwijt
netgedicht
4.0 met 29 stemmen 1.511 Ik wist het, maar kon je niet zeggen
dat je onverwachts op reis moest
een dief in het holst van de nacht
me achterliet met te veel vragen
Heb je niet meer kunnen vertellen
hoe ik me met je verbonden heb
in gedeelde tijd voor je zo verdunde
je huid steeds witter werd
Je ging als een luchtvaartballon
dreef weg omhoog in de lucht
zonder geluid…
Sluit je ogen !
hartenkreet
3.0 met 33 stemmen 5.166 M'n lippen liefkozend
langs je huid ...
Wil je mij heel goed zien?
Sluit dan je ogen
neem mij waar op gevoel.
Voel je hoe ik geniet?
M'n woorden liefkozend,
zonder geluid ...
Wil je mij heel goed zien?
Geef je dan over
en ervaar wat ik bedoel.…
hulpeloos
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 417 nee, ga niet weg
nu mijn vel nog tintelt
van ons afscheid
je weet hoe de regen
hier zal binnenstromen
het dak begeeft
muizen, spinnen en wespen
mij belagen
het wordt al donker
de honden huilen
de melken maan vol
hallowenen
geraamten voor het raam
blijf nog even
verdrijf met mij
de duivels uit mijn huid…
dit jaar loopt bijna van de wereld
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 306 bij kaarslicht op stilte
val ik in warme ogen en stroom
tot kippenvel wat in hartjes opkomt
haar wereld is de huid
van een schat
waarin ik me thuis vind
met meer adem dan het leven
toen ik geboren werd
zeg ik oprecht
waar alles om draait
in de armen die me wensen
vind ik de rust die me lief heeft
(c) MickeyF…
Wilde schets
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 168 Wolken drijven langzaam over
en waken over de zon
die het liefst op je huid wil schijnen
maar niet echt de kans krijgt.
Ondertussen slaap ik te weinig
omdat de maan de zon niet ziet
en de kaarsen niet branden
niet branden zonder jou.…
De voegen in mijn waarneming
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 302 In mijn perceptie van de
goede wil promoveert
de degenmeester tot
zwaardenmaker tengevolge
van de voortvarendheid van
de zin des levens
al het zuivere is een puur
platonische begrip zonder
de metselwerken die als
kantelen kunnen worden beschouwd
zelfs als ik me ridder
is het harnas waarin ik schuil
slechts mijn eigen huid en zijn…
Meisje
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 323 jij, een meisje nog
wist het weten
van dat wat naar
het koude wees
zeker niet
de ruwe hand
glad gestreken
zijde, meestal wit
vlocht rode linten
in jouw huid
meisje, hoe licht
valt jouw stem in het water
versteent zij
gestaald in diepe vrees…
Groet
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 517 Een rustige septemberavond
De avond valt vroeg
De nacht is lang
De laatste zuchtjes van
De hete zomeravonden
Lichte bries over je huid
Licht rillend, gehuld in zomerkleding
De laatste witbiertjes
Een ultieme groet aan
De geslaagde zomer
Die heerlijke avond
Verwacht men de winter
Maar toch eigenlijk ook niet…
Bladerhuid
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 545 Ze lag daar, alsof ze al dood was
Te liggen
Haar huid bladerde af
Net zoals het plafond waarnaar ze staarde
- bevroren
Niemand wist aan wat ze dacht
Niemand wist of ze wel dacht
Of ze wel kon denken
Ik raakte haar voorhoofd aan
Voor de allerlaatste keer
Ik vroeg nog over vroeger
Ze antwoordde niet
meer…
dauwdruppels
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 415 Als op een glanzende huid
na een nacht vol liefde
glinsteren de druppels dauw,
doorzichtig als een
tule sluier, vederlicht
in de vroege morgen.
het mistige vocht
streelt de droge aarde
dat dorstig wacht
om gewekt te worden,
de nevellucht daalt
in alle rust, en zorgt
voor nieuw leven.…
Dromen je ogen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 152 het is je gezicht
dat van de tijd
niets wil weten
natuurlijk heeft
het leven zijn lijnen
op je huid geschreven
maar zij verhalen
je positieve kijk
op vandaag en morgen
de diepte van zorgen
heeft geen vat
op je bestaan gekregen
nog altijd lacht
het ondeugend vitale
aanstekelijk graag
dromen je ogen
aan wie jij je liefde
zal…
luchtigjes
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 455 bij jou vormt de tijd zich
in luchtige gebaren
stolt tot huid van een ballon
kiest het luchtruim
brengt onrust tot bedaren
jij zit nog graag op schoot
laat je strelen over het gelaat
tot elke storm zich laat verklaren
in de kalmte van jouw gezicht
zich ontspant in avondlicht…
Abstractum van de nacht
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 46 De eenzame winternachten
keren terug naar oude waarden
ware aard doorklieft het donker
we ontdoen ons van textiel
voelen op tast de verlegen huid
gezichten vervagen door het duister
het zaad gedijt in nauwe kieren
in machteloze bekoring gesmoord
in het abstractum van de nacht.…
alleen
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 328 nee, ga niet weg
nu mijn vel nog tintelt
van ons afscheid
je weet hoe de regen
hier zal binnenstromen
het dak begeeft
muizen, spinnen en wespen
mij belagen
het wordt al donker
de honden huilen
de melken maan vol
hallowenen
geraamten voor het raam
blijf nog even
verdrijf met mij
de duivels uit mijn huid…
Vertrek
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 538 Scheren over land
over water
naar de grenzeloze horizon,
met een overstemmend geluid
Zij gaan en staan
naar waar
het gras
groen en sappig is
daar ergens op Zuid,
Vertrekken
in het ledige luchtruim
zij zijn vrij,
dat zit hen onder de huid.…