Alle inzendingen over hulk OR stilte OR zeeman

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Tussen wal en schip hoort een zeeman niet thuis. Want een zeeman heeft zee- benen, die voelen zich alleen op het eigen schip thuis. En ook de beste stuurlui staan niet aan de wal. Zij draaien liever aan het stuurrad van hun schip; door het ruime sop, niet op weg voor niemendal.…

'k Ben zeeman; - van echt Hollands bloed, Heb ik mijn lust in 't varen; Vindt gij aan wal het leven zoet, Ik zwalp liefst op de baren, En, ben ik jong, vaak is de orkaan Me toch al over 't hoofd gegaan: Hoezee!…

Wie was die zeeman? ridder van de kouseband commandant b.d.? of ex-textielbaron opkoper van nylonspul sokkenspecialist c.q. een Italiaanse averijveroordeelde cruiseschipkapitein hoe dan ook goedkoop is het wel aanbieding na aanbieding broek, rok, sok (per stel)…

Het was oorverdovend stil tijdens de storm, geen beweging werd waargenomen, geen geluid eveneens. Het was oorverdovend stil tijdens je heengaan, niets bewoog nog, niemand sprak het was oorverdovend stil.…

zoveel stilte om van te houden als je vleugels krijgt je gehoord aangeraakt voelt zoveel stilte om te doorbreken als de bedreiging binnenin aanzwelt monddood maakt zoveel stilte om te aanvaarden als er niets is om mee te denken om van te houden…

Het is geen huis dat ik voor jou heb kunnen bouwen geen dak dat ik uit riet gevlochten heb geen bed dat ik heb uitgelegd. De zomers waren droog, het koren dat niet eens mijn enkels haalde, de vruchten zonder vlees, waar die nu niet van aarde meer te scheiden hun netten vulden trok ik lange sporen door het zand. Ik zei jij half nog maar…

Noli me tangere: Bemin mij voor een avond met jouw ogen, ontketen mij, bevrijd mij van die nooit genezen pijn. Dan kan ik jou op vleugels dragen.…

Tot gisteren waren wij even oud, zij en ik. Nu sta ik hier en ligt zij daar, koud, zij - en ik bezweet van zomer, haast en gêne. Zij lijkt een beetje op een zonnebloem: gebruind gezicht, blonde haren, nog lang niet uitgebloeid, toch geknakt. Zij ligt voor schut; slaap noch diepe rust. Niet stuk, niet beschadigd, niet ziek: kan nog heel…

Nooit is het goed, nooit is het zo goed, nooit is het goed zo, nee, nooit is het goed. Zoals een doffer loopt, koerend over het binnenplein, roekeloos over de rand van de goot, kop omlaag, staart omhoog - Of zoals een woerd kruist door het veld of het riet, blindelings oversteekt, voor geen jager of wagen wijkt - Zo gaat het nooit…

Zo dichtbij als mijn kamerjas, vanwege de kou onder de deken gelaten en tegen mij aan gelegd, voor de morgen, als zijn komst zo betrouwbaar, zo naast mij in aarzelende zinnen van adem in en adem weer uit met telkens dat even onneembare obstakel dat weloverwogen weg wordt geslapen, zo luisterrijk, zo naar binnen gedropen als muziek, al…

Het is geen huis dat ik voor jou heb kunnen bouwen geen dak dat ik uit riet gevlochten heb geen bed dat ik heb uitgelegd. De zomers waren droog, het koren dat niet eens mijn enkels haalde, de vruchten zonder vlees, waar die nu niet van aarde meer te scheiden hun netten vulden trok ik lange sporen door het zand. Ik zei jij half nog maar…

De zee is mijn vriend, want zij geeft en neemt. De zee neemt mijn angsten, zorgen, onzekerheid en pijn met haar stroming mee. De zee geeft mij rust, vrijheid en leegte in mijn hoofd om te kunnen zijn wie ik ben en de koers te varen die ik wil. Al kan de zee nog zo ruig zijn ik voel mij altijd goed bij haar. Al staat er nog zo veel stroom…

De koers die ik voer, de koers van wie ik was. Mijn koers zat vast en in het kielzog van het verleden voer ik verder naar het heden. Het heden in het verleden. Met 180 gedraait zoekend naar hulp zonder radar in de nevel gehuld . Ineens van uit het niets was daar de geel gekleurde loodsboot, met een door mij gehoopte beloodsing. Met een loods…

U bent te laat: wij zijn vertrokken. als u goed luistert is misschien de echo van een laatste voetstap nog te horen. De rest is stof: 't geluid van vallend puin lijkt louter van een afstand nog op lachen. Op u viel niet te wachten; de lichten zijn gedoofd, zie maar dat u ons vindt. Wij werden data in uw boeken, wat u van buiten…

Stil zit hij over zee te staren overdenkt zijn roerig leven wind speelt door zijn haren weinig genomen, alles gegeven alle zeeën had hij bevaren bulderend van levenslust overwon vele gevaren menige hartstocht geblust zijn ooit zo machtige armen voor niets of iemand bang mochten velen verwarmen een traan glimt op zijn wang handen geaderd…

M’n buurman, een oude dorstige zeeman met een verweerde kop vol heimwee en prachtige in whisky gedrenkte verhalen, heeft z’n zinnen gezet op een zoutwater vijver die hij kan ruiken, met golven die hij kan horen, om in ‘n moeilijk eenzaam moment, aan de oever door zilte geur en geluid der golven, te dromen van oceanen en liefde in verre havens…

Als een die nooit zijn straf uitzit, hoor ik de regen achteloos-eentonig vallen op het huis; waar, in welke haven, heb ik zo gelegen, liggen luisteren, reedloos, naar het zeegeruis? Hopend, dat een vrouw, wier onvervulde leven, aan het mijne korten tijd zou zijn verwant, tot het wéér een sleur werd, bij mij was gebleven, mij dan gaan zou verlaten…

Zeeman en dichter, zwerver en piraat, Van 't aangebeden en vervloekte leven Wist je dat alles eenmaal moest begeven In 't wisslend lot, ook van den zeemansstaat. Jou was de dood altijd een kameraad, Uit ziekte was een opstand nagebleven, Maar niet de vrees die voor het eind doet beven; Je zei: goed heil! Het gaat zooals het gaat.…

Hele dagen staat hij daar onbewogen met een hand voor z’n ogen op de punt van het havenhoofd staart in de verte naar de zee die hij eens levendig bedwong nu alleen nog stil observeert een tijdlang ga ik naast hem staan staar mee naar de nu zo kalme zee met alle gedachten op oneindig zijn we even twee standbeelden…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

de oceaan waarover stormen razen maakt infrasone geluiden die wij niet kunnen horen de zeeman tuurt omhoog staart naar de wolken hij heeft oor voor de bulderende orkaan het zijn de vogels alleen die de stem van het water verstaan en vóór de storm landwaarts keren…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Na 't zwerven en stuurse staren Over de eeuwige zee, Na 't eindeloos tumult van gevaren: De stilte van een vredige stee. Maar het is anders geworden, Mijn makkers zijn vroeg gestorven Of in ander alleen - zijn verzworven.…

De vuurtoren geeft de scheepsman rust Ziet hij de toren dan is zijn brand geblust Weldra zal hij weer bij de zijnen horen Zo niet dan voelt hij zich verloren Gedichten zijn ook een veilig baken Voor mensen bedroefd of vol met levenslust Gevoel en spel met woorden raken Het eerlijk hart dat graag de waarheid kust De ruwe zeeman en de dichter…

Wanneer ik op de duinen stond, Vóór vele - vele jaren, En ginds in zee een zeiltje zag, De haven uitgevaren; Dan kwam de lust naar verre reis Mijn jeugdig hert bedriegen, En 'k wenste wel de meeuw te zijn Om heen te mogen vliegen. De zeeliên in de hoek van 't vuur, Bij winteravondstonden, Verhaalden van gevaar en storm En wat zij al bestonden…