Alle inzendingen over jaren vijftig / nostalgie / weemoed

Wanneer de blaadjes vallen worden mensen lankmoedig het rood-groene tapijt wat geurt naar herfst roept weemoed op maakt mensen depressief Wanneer de blaadjes allemaal gevallen zijn, zijn er vele mensen, die niet meer " onder ons zijn" door de herfst, sloeg de weemoed en depressie toe Genadeloos.…

ga vijftig jaar terug en nog eens vijftig jaar en doe dat twintig keer zijn we terug in het jaar duizend twintig mensenlevens na elkaar passen makkelijk in een klaslokaal en je hoort ze ook praten al die stemmen uit de verte recht voor je neus je kunt zelfs kwaad worden die wil ik niet meer horen !…

eigenlijk is het een heel simpel verhaal afspelend in het naoorlogse Nederland zonder al die moderne pracht en praal krijgt de nostalgie al snel de overhand De weemoed naar het verleden spat van de buis het gevoel gaat mij door merg en been door deze revue voel ik eindelijk weer thuis terwijl ik de laatste scène nog maar eens beween…

In nostalgisch verre dromen vervaagt nimmer jouw gezicht weemoed heeft 'het zwart' verdreven herinneringen zacht meegenomen de slechte langzaam uitgewist wrok stilaan in tederheid gevangen nochtans wreed met machteloosheid saamgevoegd desondanks geworteld in verstild verlangen naar wat eens was maar nu niet meer bereikbaar is...…

Ik mis mijn vader En mijn hond Soms mijn ex En soms ook niet Ik mis de dagen Die ik had Los van depressie Of verdriet Ik mis de zachte handen In mijn haar Al het gevoel Dat er toen was Ik mis mijn jeugd Zo ook mijn buurt Mijn oude school Mijn leuke klas Dat besef ik nu pas En het werd nog erger Al dat gemis Toen ik dit gedicht Wat…

De echte tragedie van vijftig is niet dat je zo veel verandert, maar dat je zo weinig verandert. Mijn enige voornemen is om sommige van mijn gewoonten elk jaar te veranderen, desnoods in slechte zin…

Weemoed Door de gordijnen heen zie je het vage licht van een neergaande zon weemoedige eenzaamheid drapeert zich als een deken over je heen om al die jaren die vervlogen zijn in een ongemerkt beleven…

Hij stond bekend als drieste moordenaar, Geen wet haast die hij niet had overschreden, Maar dat behoorde tot de goede zeden, Op Hispaniola - hij was vijftig jaar. Toen kwam de kans: met een vermolmd karveel Maakte hij de reis die niemand vóór hem deed, Veroverde met honderd man Peroe.…

Nu, precies vijftig jaar geleden Zijn we in het huwelijk getreden 50 jaar lang lief en leed gedeeld En toch elkaar nimmer verveeld. Waar is die mooie tijd gebleven Waarin we zo veel mochten beleven Kinderen en kleinkinderen gekregen We zien dat als een grote rijke zegen.…

zelf had ik destijds een schooltandarts die met zijn been trok...…

Herinneringen aan hoe je nog zoveel nachten op Sinterklaas moest wachten en met gemak in het kindergebedje met je handen dichtgeknepen Sint er mooi aan zijn baard bij kon slepen, ja hoor, dat ging in één moeite door. En als de dag dan daar was en je voor je plas heel vaak "het huisje" frequenteerde en hij, hoe kon het bestaan, juist op zo'n…

ik dronk muziek weemoed nam me mee naar oorden waar tranen en verdriet geboren worden ik liet me drijven op golven nostalgie met spijt van dingen die verloren gingen in een vergeten melodie in cirkels donker drijven zilveren tonen trompetten schetteren het koper rood, ritme baart zijn eigen klonen violen strijken lichte kleuren…

Het verleden komt ansichtkaartgewijs door het bewustzijn gegleden, vandaag is zomaar vijftig jaar geleden. Huizen bestaan afgebroken, mensen leven dood. ‘k Herken de kerken van het geboortedorp, de zerken op het kerkhof, showroom van getransformeerde geschiedenis.…

Paleis Soestdijk was jaren het toneel van achterklap en echtelijke twisten, waarvan wij slechts een klein gedeelte wisten. Het stond in een geheim rapport van Beel. En wat onthult Fasseur na vijftig jaar? Wat iedereen al dacht, is ook ècht waar.…

nijntje wist niet wat haar overkwam want, omdat ze vijftig was geworden, trokken kindertjes in hele horden naar haar feestje in madurodam. hopelijk, voor deze kinderschaar, wordt dick bruna minstens honderd jaar.…

't Zit al vijftig jaar in 't Hollands deegwaar. Da's fast een hajtstikke choet ideej !…

Cartoongedrag kruipt diep onder de huid Als stripfiguren rooksignalen geven Een tekenfilmster blijft voor altijd leven Al haalt-ie nog zo gekke streken uit Dus hoed je voor een aanstormende trein Een aambeeld of een val in een ravijn…

Weer een jaar tel je erbij en steeds meer jaren delen wij samen ons verleden om telkens weer, in het volgend heden met weemoed om te zien naar de jaren die vergleden...…

(prodepressiva) ik tel de groeven in mijn droef gelaat vervolgens tel ik ook mijn grijze haren veroorzaakt door het aantal crisisjaren mijn lichaam is in haveloze staat een oud, geheel versleten apparaat dat zelfs de laatste hoop heeft laten varen nog even en u mag me doodverklaren want ook m’n geest is reeds ten einde raad een oude man…

Nu bijna vijftig jaren na zijn dood, Is over hem opnieuw een boek geschreven, De president had kunnen blijven leven, Tenminste, als het Oswald was die schoot. Waarschijnlijk weten wij de waarheid pas, Als niemand zich herinnert wie hij was.…

Nu word ik dan - met vijftig jaar vertraagd - Daarvoor alsnog voor het gerecht gedaagd.…

Nostalgie is schuilen onder de paraplu van het verleden…

Denker die als Reiziger vermomd De straten van De hoofdstad van het Romeinse leven Verkent, en overduidelijk Wegvlucht uit zijn Drukke bestaan, Voor de buitenwereld Knort over wat hij ziet Maar wel fantastisch Vindt de onschuld die De stad nog rijk was…

Havana reageert heel enthousiast Nu de VS de banden wil herstellen Na vijftig jaar; dat was niet te voorspellen Me dunkt dat een sigaartje hier wel past Hoe heeft Obama Castro dan gevonden? Des Heeren wegen zijn niet te doorgronden…

Het is al bijna vijftig jaar geleden, Dat astronauten vlogen naar de maan, Ze willen binnenkort maar wéér eens gaan, Het leek destijds zo simpel wat ze deden. Dan ziet de wereld alles live in kleur! Maar wie wordt deze keer de regisseur?…

jaar geleden gekregen hebt En als ik dan zeg 'Ik ben het', Hoor ik aan je zielsgelukkige zwijgen Dat je mij herkent, Kind van vijftig dat voor even Bij je is teruggekeerd…

De Barbiepop, die vijftig jaren telt, heeft aan één vrouw speciale eer bewezen. Al gaat het Angela niet 'naar den vleze', zij werd als rolmodel tentoongesteld. Omdat de Duitse welvaart verder daalt, heeft zij alvast de broekriem aangehaald.…

jaar geleden voor het eerst Bij me binnenkwam…

De persoonlijke geschiedenis van vijftig jaar individu gaat in filmische beelden tijdens jouw verjaardag aan jouw gedaagdenveld voorbij je proeft genegenheid bij vreemden die op vrienden lijken je voelt afstandelijkheid bij verre familie die ooit dichtbij was als een eenzame egel onder dwalende najaarswolken bescherm jij jezelf…

Van de geboorte af aan Het huis waarin ik woon, Vlees en bloed van God gekregen Waar ik zelf niets aan hoefde te doen, Dat mij een dikke vijftig jaar Gehuisvest heeft, en er dan Plotseling mee ophoudt - Omhulsel dat er nog wel is, Maar disfunctioneert, ontilbare Zwaarte, alleen stramme bewegingen nog, Urinebuis die ontstoken raakt…