Alle inzendingen over je adem

Voor mijn liefste speelt en zingt en huilt mijn saxofoon de wrange zoete tonen van de blues die door mijn adem levend wordt en haar ontroert en mij de adem weer beneemt als ik haar tranen zie. Ik speel de blues en heb haar lief…

Leer me ademen wees reine longen mijn lucht en adem Leer me vliegen wees wijde vleugels van mijn beschermengel Leer me beminnen wees een bonkend hart en mijn enige geliefde…

stil stille wind stil van binnen adem leven, voor even bezinnen storm stevig, onderhevig aan kracht tijd vervlogen, bewogen in de wacht in de stilte adem ik waarachtig stormachtig krachtig blaas ik uit raak ik kwijt zonder spijt een onvoorstelbare tijd…

de natuur in rust onder een sneeuwwit tapijt op adem komen…

In de zucht naar meer Ligt de horizon verder Dan adem bereikt…

Misschien werd het gemengd door 't koor toen zij uit volle borsten zongen gemengde adem klinkt, heel mooi. Ik adem in de stilte, in en uit en weet, een ander zal het ook gebruiken en gedogen. Wij lenen dus de adem aan elkaar en kunnen in de zelfde wolken dromen is dit verband aan ons voorbij gegaan?…

doe je ogen dicht een pluisje is zo licht het zweeft en geeft zich over het wiegt en vliegt steeds hoger op de adem van de wind gaat het waaien laat je zaaien op de adem van de wind ga maar kind…

Dat de herfst zijn entree gemaakt heeft is wel duidelijk, niet alleen blazen veel mensen hun laatste adem uit, het lijkt wel, alsof die adem er tevens voor zorgt dat de blaadjes nog sneller naar beneden vallen dan gewoonlijk.…

Ik ben priesteres van de Grote Moeder, haar dochter en haar hoeder; Ik wortel in haar, zij gaf mij leven opdat ik dat in liefde door mag geven; Ik adem haar adem en zing haar lied, ik dans in haar armen die mij beschermen, troosten en verwarmen.…

Zo dichtbij als mijn kamerjas, vanwege de kou onder de deken gelaten en tegen mij aan gelegd, voor de morgen, als zijn komst zo betrouwbaar, zo naast mij in aarzelende zinnen van adem in en adem weer uit met telkens dat even onneembare obstakel dat weloverwogen weg wordt geslapen, zo luisterrijk, zo naar binnen gedropen als muziek, al…

droom me, laat mij schuilen in stilte onder je weidse vleugels laat ruimte mij oplossen wanneer ik val zonder horizon, vrij van gedaante om op zilveren oevers te ademen een nest bouwen zal ik met tedere wolkjes en gouden zonlicht voor jou adem van mijn adem roep mij niet meer als schaduw van onvergankelijkheid maar draag me…

Adem verbindt al wat leeft met de wolken en de wind. Zie, hoe wilde gedachten razen en uitgedoofd weer verder gaan. Hoor, hoe adem in longen ademt en uitgewerkt naar buiten gaat. Voel, ons wilde levensbloed dat als rivieren stroomt. Zie, hoe hetzelfde water door plantenwortels vloeit.…

gesloten ogen ademen duister antwoord onverstaanbaar stil…

Een snijdende wind beneemt messcherp de adem voor vinnig weerwoord…

ontroering maakt zich van ons meester de zon lokt naar buiten in ons afgesloten bestaan bestraalt de adem van de tijd de dag zwelt open in vogelzang…

bedeesd In onze adem woont Gods Geest?…

Het is gestopt Mijn adem is weg. Niet meer beweegbaar. Zoveel tijd en niks gezegd Alles is veranderd Maar waarom? Alles is weg. Weggevaagd door de tijd. Het is gestopt Mijn adem is weg Niet meer beweegbaar. Help me.. Ik zit vast, Vast in de tijd.…

Geen voelsprieten meer en mijn vleugels zijn kapot maar ik adem nog.…

Jouw adem in mijn gezicht regelmatig door je slaap Je draait je ineens om ik hoor een diepe gaap Lepeltje lepeltje lig je dan lekker dicht tegen me aan Mezelf betrappend op de hoop dat je nooit meer weg zal gaan Slaap, leef, praat en vrij met me zolang als ik nog leef Dan beloof ik je hier en nu dat ik jou al mijn liefde geef…

ooit zal ik je vinden en luisteren naar je pennengekras en zal je niet verloren laten gaan ook al ratelt het mij door merg en been bestuderen zal ik je,nauwgezet jouw verbijsterende poëzie zal ik ruiken in het zweet van liefde mijn neusgaten zullen zuigen en lippen wolken openbreken jij sleurt mijn adem door hemelse…

De laatste adem van mijn leven, De dood is nu zo dichtbij, Om jou heb ik veel gegeven, Mijn leven dat ben jij.…

Voor Smeagoll Zit op het stoepje Voor het huis, Uit te rusten Van wat geweest is, En jij komt Verregend op Mijn schoot, en Kruipt tegen me Aan - legt je Kopje tegen mijn Borst en begint Rustig adem te Halen, net als ik Die me in mijn Eigen adem door Drukdoenerigheid Zo vaak verslik…

Toch is geen enkel leven ademloos God heeft aan elk mens Zijn adem gegeven, zoveel houdt hij van ons door Zijn adem is niemand nutteloos. Kijk vol bewondering rond in je leven het is een reeks waar je stil van wordt dat alles is door God aan jou gegeven.…

Licht, adem, adem, adem. De koude omhelzing van de wereld. De schreeuw. Verwrongen gezichten, bulderende stemmen, de diepte, de koorts, het zweet, het bloed, de allesomvattende leegte. God, sinterklaas, kerstman, school, vrouwen, sex, vodka, muziek, vervormde gedichten, de zilveren saxofoon.…

Je slaat je armen om me heen je hebt me in je macht en ik heb een vreemd gevoel als je je witte tanden blootlacht Je armen als touwen hebben me in je macht Je ontneemt me de adem en ik verlies al mijn kracht Je vingers glijden langs mijn keel en je laat ze pijnlijk prikken Straks ontsnapt mijn laatste adem Je hebt me laten stikken.…

Ik adem je Ik voel, ik lijd je Jouw pijn, jouw hart bèn ik Mij rest stof Ik mis je zo Jij doet mij verweken Om het besef dat ik ga missen Neem mijn adem Met jouw lippen Opdat ik mag verstikken…

Winter, winter, Geef mij mijn Adem terug. Lente, lente, Zet ze op een rij, Kontjes omhoog. Zomer, zomer Alleen jouw warmte Vertelt kleuren. Herfst, herfst, Jouw aanvang van Verrotting adem ik.…

ik ben de sneeuwvlok en de kou ontwricht verkeer op wielen mijn adem verstart wat beweegt ik ben de ijzige adem die ledematen bevriest water een glad vel geeft ik houd het land in mijn greep bij min twintig en meer huiver, vlucht in je hol…

Even wachten, niet reageren, diep ademen en glimlachen, ook om eigen stommiteiten. Dan maar weer luisteren, kijken en denken, voelen en beamen. Even wachten, toch blijven hopen en beminnen, diep ademen en glimlachen, ook om eigen stommiteiten.…

ondergedompeld opgeschoond adem en getijden pauze…