334 resultaten.
Omhelzing
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen 2.953 In jouw armen
ben ik een kabbelende beek
In jouw armen
ben ik onstuimig als een leeuw
In jouw armen
ben ik volledig mens
In jouw armen
laat ik je nooit meer gaan…
Drijven
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 201 mijn wens op het water
wijs met die ene droom
als een herinnering meevarend
kabbelend op roerende golven
opgetogen knipoog ik
naar het licht van de dag
drijf op zeilen
op het geluk dat ik zag…
over haar naakte lichaam..
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 452 donkere vlakken verbergen ogen
die even niet meer willen zien
en oren die zich willen beperken
tot slechts één geluid
dat van zacht ruisend water
kabbelend over haar naakte lichaam…
verdriet moet je altijd voor het daglicht bewaren
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 218 kabbel tsssssstttt...…
voor I.J.
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 422 in dit gedicht
temidden van al dat zwijgend wit,
argeloze tekens en onbeduidende letters
wil ik wonen
binnen deze versteende ommuring
bevolkt door aaneengeregen woorden en
kabbelende zinnen
wil ik blijven
tot ik verstom
als het wit me verblindt…
Eenzaam maar
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 119 in gedachten verzonken
dobbert ze over het zilte nat
vol hersenspinsels
welke haar een
zee aan opties geven
om te bespiegelen
kabbelend inzicht
haar rijkdom doch
nimmer alleen
*~ Tekening gemaakt door Suzan Alink ~*…
Lichtkust (Costa de la Luz)
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 3.378 Voor mij een strand
een eindeloze vlakte
aan de waterkant,
kabbelende golven
bespoelen het witte zand.
Waarom, dierbaar strand,
zo immens ver weg
van mijn vaderland
en de moeder die ik mis,
voel ik me zo aan jou verwant?…
Lieve Pa,
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 493 ik spiegel jouw schoonheid
terug in de rivier
welke 't brengen zal
daar waar de zon de aarde kust
kletterend van hoger gelegen
tot in 't kabbelend beekje
tot dat je weer
daar bent
samen met haar…
Ochtendstond
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 319 Het kabbelende beekje in het bos.
Je draagt je haren los.
Zachtjes streel ik over de huid van je wang
en plots ben ik even bang
voor wat nog moet komen
en ons reeds is ontnomen.
De ochtendzon en de rijp op het gras
Ik heb altijd al geweten dat jij de ware was.…
Voetstappen op het strand
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 970 Voetstappen op het strand
kabbelende golven
hand in hand
lopen met jou
we kussen, lachen, babbelen
kijken naar de ondergaande zon
de gloed ervan
weerkaatsend
in jouw ogen
de wereld is
van ons
en zo de zee…
Vol ogen troost
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 234 Kinderlijk tekent zij
de cirkel van liefde
onder de volle maan
haar tenen krullen
in het zand
de zee golft af en aan
kabbelend
een kushand
als een warme groet
naar hem die haar schaduw is
wachtend aan de overkant
vol ogen troost…
de tijd toezingen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 189 zal de tijd onhoorbaar oorverdovend toeslaan
of moet ik haar koesteren
en zachtjes in mijn armen wiegen
en bezwerend zingen van opzij
haar laten kabbelen op de stroom
van al mijn verdwenen angsten
het papier mijn oude vriend noemen
om niet te vergeten wie ik verloren heb…
De tijd van toezingen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 177 zal de tijd onhoorbaar oorverdovend toeslaan
of moet ik haar koesteren
en zachtjes in mijn armen wiegen
en bezwerend zingen van opzij
haar laten kabbelen op de stroom
van al mijn verdwenen angsten
het papier mijn oude vriend noemen
om niet te vergeten wie ik verloren heb…
't Voelt goed
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 724 Rustig kabbelend als een helder beekje
stroomt mijn leven door
Steeds weer kan ik me ervan overtuigen
dat ik echt waar, bij jóu hoor
Waarom kan het dan gebeuren
dat een man die ik nauwelijks ken
het kabbelende water laat verkleuren
mij laat herontdekken wie ik ben
Verliefd is niet het gepaste woord
Houden van doe ik verschrikkelijk veel…
herinneringen
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 876 Herinneringen
omringen mij
als ik luister naar
het ruisen van een
azuurblauwe zee
herinneringen
die kabbelen
als eb en vloed
door m'n brein
steeds mee
herinneringen
van weemoed en verlangen
herinneringen
voor altijd
in m'n hoofd
gevangen…
titelx
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 90 oog in oog
met een nieuwe dag
zie ik de zon
die uit de kabbelende
rode plas opstijgt
reigers
op één poot
loerend naar de kikkers
die lente kwaken
hoor ik
keien kletsen
kindergelach
zachtjes geween
om niets…
volharden
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 328 stille dagen leng ik aan
met loze uren
eindigheid verraadt zich toch wel
door het knarsen van het grind
verstand laat los
het moedeloze pogen
door het kabbelen van de stroom
komt vaak de mooiste
steen weer boven…
Thuis
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 184 Thuis is
waar mijn hart klopt
in de kolkende rivier
klopt mijn hart
het hardst
van passie, spanning en angst
in de kabbelende beek
waar
onvoorwaardelijke liefde en trouw
rustig stromen
klopt mijn hart
het langst…
Gewoon vrede
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 106 Een blauwe lucht
Een witte wolk
Stralende zonneschijn
Een zachte bries
En kleine kabbeling
Over ’t vlakke meer
Nevelig bos
Aan verre horizon
Wuivende halmen
Van goudgeel graan
De levensbron
Van vredig bestaan.…
Met lichte tegenwind
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 229 je fluistert en toch
rimpelen je woorden
de meren van gevoel
geen duik
in het diepe met
opspattende emoties
maar kabbelende
golfjes weerstand
van binnenuit
met lichte tegenwind
hernemen spiegels
hun egale glans
je woorden drijven
zonder lading nu
langzaam naar de overkant…
Fragiele glinstering
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 176 Zacht kabbelende gevoelens
vervullen de dagen
met gedachten aan
wat nog komen gaat.
Soms angst
Soms ongeduld
Soms blijheid
Maar wanneer begint
Onbezorgdheid
Tevredenheid
Vrijheid?
Het is een fragiele glinstering
over een zee van hoop in je hoofd.…
Bij de levensbeek
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 701 Gehongerd heb ik,
Gedorst naar de
Gerechtigheid die
Jezus alleen mij
Geven kan - Hem kom
Ik vanmorgen tegen
Langs de boorden
Van deze kabbelende beek
Waar het water zachtjes
Opspat van vreugde
En Hij mij met Zijn water
Het eeuwig leven geeft
Geschreven op het Pinksterfeest 2013.…
Ommelandse reis
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 110 de berg die ooit zo hoog leek
lijkt te verkleuren terwijl de eens
zo wilde rivier vol tranen
overgaat in 'n kabbelend beekje
sneeuwklokjes steken parmantig
hun nek uit, het lijkt alsof
die schoonheid hem wakker schudt
uit zijn langdurige winterslaap…
De Maas
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 211 Het leven speelt zich af
Om haar heen, in en op
Urenlang kunnen turen
Naar het kabbelende water
Jochies die steentjes keilen
Boten die haar bevaren
Als men naar haar kijkt
Verzonken in gedachten
Vergeten zij even
Hun zorgen en kwalen
Scheidt zij Zuid
van het vaste land
Ook al behoren zij
tot Rotterdam.…
de horizon voorbij
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 181 maagdelijke vroege ochtend
voeten in het mulle zand
waar meeuwen op 't nog lege strand
In verwachting samenscholen
loop ik op mijn schaduw mee
tot in de kabbelende zee
Stilletjes glijden witte zeilen
onder blauw met schapenwolkjes
aan de horizon voorbij
...…
Gevoelens
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 197 Brandende winden door lucht over water
loeiend als stormende eb en vloed
in golvende gevoelen van pijn en verzachting
vlammende hoogten en dalen tussen golven
af-en-toe zicht op ruisende velden met graan
en witte zeilen over blauwe meren
waar kabbelende golven hun ritme slaan
gedreven door getemperde lauwe bries.…
Ik hou zó van jou..
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 2.164 Ik hou van je
Mijn liefdesnectar
Zoet als honing
Ik hou van je
Mijn liefdesbloem
Geurend als parfum
Ik hou van je
Mijn liefdesnestje
Kleurend als witgoud
Ik hou van je
Mijn liefdesfontein
Kabbelend als water
Ik hou van je
Mijn liefdesgeschenk
Zacht als dons
Ik hou van je
Mijn liefdesschat
Zoet als honing...…
Op de scheiding van twee eeuwigheden
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 6.726 Een eeuwige stroom dreigt over te gaan
in de kater van de eeuwige haast
dammen dwingen in de plannen
kabbelend water tot verleden
als onbelangrijk weggezet
het heden
laat zich daartoe winnen
wij zijn aan zet
maar wassen onze handen
in de stroom
die Judas spiegelt…
naar de overkant
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 585 dit strakke land
met akkers stug en stevig
en sloten als een streep
tot aan de horizon
vermoedt het kabbelende water
waar schapen wollig
grazen aan de dijk
zachtmoedig en onwetend
van deze volgepakte veerboot
die 't wolkend eiland meer
en meer in zicht brengt
op de vaart van wind…
Ouder worden
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 60 Rustig kabbelend vanuit het midden,
tot in alle uithoeken langs de kant.
Doen zij zich in hun noodlot schikken,
samen straks te sterven hand in hand.…