Alle inzendingen over kaf

lopen over uw graf nemen u te grazen spelen onder één hoed kleden u uit bewegen hemel en aarde laten u de kastanjes uit het vuur halen wassen hun handen in onschuld zullen toch het Trojaanse paard ook binnen halen en als dan eindelijk die koe een haas vangt en de tijden draaien zal hun afwezigheid u verblijden maar kunt u het kaf…

zijn in werelds zorgelijke wegen van onvolmaaktheid te mogen leven met de pijn, gereinigde zuiverheid uit de bron van wilde regen voedsel voor de zintuigen niets te missen maar niet alles te moeten begrijpen, haar schoonheid in armoede te laten rijpen, de houdbaarheid te zien in het goudgeel koren, de aren onscheidbaar tot aan het kaf…

De barcode is wijzer dan de klant Hij kort alleen analfabetisch af Scheidt actueel het koren van het kaf Mits zichtbaar op de super-kassaband Telt cijfers op in digi-codetaal Rondt af naar boven, plukt onzichtbaar kaal Een woordeloos en monotoon bestaan Zo non-verbaal, kunstmatig, inhumaan Caissières vullen praatjes maar geen…

dat de mens voor ’t geloof komt of ’t plezier zelfs de armoe van de schrijver in het kleine gouden straatje moet voortaan betaald met duidelijke munt waar een blik in het verleden een bewonderaar in ’t heden enkel via stalen tralies wordt gegund karikaturen van de rijkdom die de oude brug betreden scheiden zelfs geen koren van het kaf…

heeft merg en been uit je gezogen is het de eenzaamheid die je dreef om naar dit niemandsland te vluchten ging het verdriet over de schreef had je een kwaal te duchten ach, had ik je maar wat meer knuffelrock gegeven maar vergeef mij het huizenhoog cliché ik had het te druk met leven nu staat de stilte tussen ons in het koren en het kaf…

De weiden zijn als steppen, al het groen is er wel af, het graan verdort tot knikkend stro, de aren enkel kaf en ook de suikerbiet en Bint die komen niet in blad; de boer bidt tevergeefs zijn Heer ~Maak het vandaag nog nat~. Het grootste drama speelt zich af in een verdroogde sloot: daar sterven zeven kikkertjes -hoe triest- de hongerdood.…

Gelijk de kloeke boom, geplant aan waterbeken, Zijn vruchten schenkt op tijd, wiens blad, als zegeteken Niet afvalt, niet verdort; Die alles wat hij doet, het zal doen welgelukken, Niet zo der bozen werk, de wind zal weg het rukken, Als kaf dat weggedreven wordt.…

Tot kaf in de wind tot weet ik veel…

Alle anarchisten treffen het een stuk slechter, zij worden als kaf in de wind, die wordt hun rechter. Zij kunnen daarom niet bestaan in het eindgericht, en worden weggedaan van Gods Heilig Aangezicht. Bewerkt door Joop Gilhuis.…

We zullen prikkels voelen, onder het kaf ons open krabben, op ongepaste tijden honger lijden, uit handpalmen te weinig water slurpen. De vellen die we stropen van trage konijnen zullen ons niet kleden, de lage zon zal ons nauwelijks verwarmen. Maar nu wachten we. De zomer moet nog breken, in volle gloed, in gulpen.…

Hersenspinnen draaiden draf, loefden, haakten, sloven, sleten, Knarsten, knoopten, knipten kaf, om kadavers te vergeten. Bergwaarts braken beetjes brein, doorkliefden graag zijn lach. ‘Haakse slijpers meanderden uit de bocht’, was dit nu wat hij zocht? Hij stopte met kijken naar deze ijle lucht.…

En draait gij met vingren, zo zuiver als was, U zijdenen draden van 't zilveren vlas, Dan schud ik, al stoeiend, u 't kaf van uw schort; Dan maak ik door sprookjes de nachten u kort. 't Is winter, mijn liefje! waart gij reeds mijn vrouw! Of ik u ook kussen en troetelen zou! 'k Nam dan u, mijn tedergeliefde!…

Ik zou niet graag een amazone zijn Van Rosinante -noch een caballero- Rijp voor de slacht van ridder of torero O Don Quichote, wil haar genadig zijn Ik ben -ik zweer het op mijn moeders graf- Geen carnivoor, noch ruiter of koetsier Maar als ik kiezen moest nam ik een stier Als galgenmaal scheid ik koren van kaf Ook Sint zal hinnikend tevreden…

Nu dient de kiem geschoten; Een korte poos... reeds is de zicht gewet: Het kaf wordt aan een zij gezet, En 't nieuwe zaad schiet jonge frisse loten!…

Zij zijn als kaf dat verwaait in de wind. 5. Wettelozen houden niet stand waar recht heerst, zondaars niet in de kring van de rechtvaardigen. 6. De HEER beschermt de weg van de rechtvaardigen, de weg van de wettelozen loopt dood.…

Vertrouw me, Marilena, jij bent daar veel beter af Want hier tref je zelden koren tussen het verschroeide kaf. Het kan niet, Marilena, Heb geduld, eens komt de tijd, dat je blij bent met jouw wereld en haar onbevangenheid En als je nog eens tijd hebt, sta dan even bij me stil Omdat ik, als ik ooit dood ga, in jouw wereld leven wil...…

dicht Je vragen en wensen zijn wijd als de zee Maar golven vol duisternis sleuren je mee En breken je dromen In kolkende stromen Verdronken idee En toch wil je vechten De strijd gaan beslechten Niet bang en gedwee Het eeuwige vragen van wat je misdreef Je falen te groot voor de maat van de zeef Je wil niet meer horen Van kaf…

Ik vervloek Het kaf en het klaver en de horde die op mijn daken De vadervlag uithangt - maar gij zijt van steen. Ik zing - maar gij zijt van veren en gij staat Als een roerdomp, een seinpaal van de treurnis. Of zijt gij een buizerd - dáár - een wiegende buizerd? Of in het zuiden, lager, een ster, de gouden Stier?)…

De wind beweegt een goudenregentros, Doorgolft de kamer met oneindigheid, En maakt het lichaam tot de ijdle dos, Die graag wordt afgelegd voor slapenstijd; Dan, gloeiend, voelt de jonge vreemdeling Hoe 't binnendringend koeltje in kaf verwaait Wat eens als paarlen om die vingers hing, Doch dat nu 't ware graan werd uitgezaaid.…

Je mag wel trots zijn op m'n hoge c Die ik desanderendaags jou zomaar gaf Waarom scheid je geen koren van het kaf 'k Ben niet voor niets un fils de Sablonière Maar winnaar van d'étappe de mont vent où!…

belopen met mededogen gebroken in behoefte aan ongrijpbaarheid kijkt je de dood van het spel recht in de ogen met de droesem uit zijn laatste glas verhuis ik naar een witgekalkte kas betaal daar diep bewogen het gelag raak ik de ogen van het leven nooit meer kwijt en knip dertien centimeter van mijn haren af oogsten …… het koren van het kaf…

God het jou, edelsteen van marmer, gemaak : díe moedige een in jou huis wat alle probleme kaf kan draf aan meer as vyf dinge gelyk aandag kan gee, ongeag hoe swaar jou kruis.…

- Laat het juk van uw jammer uw schouders nog knellen: De muziek van uw hart zal de optocht verzellen, Die aanstuift als kaf tot het licht: - Laat vieren al die vlottende teugels, Uw ziel draagt levende vleugels! Voort! voort!…

Gewielde en will'ge wentling der seizoenen, ijs-zwaart der peer als zonne-dans van 't kaf; mijne aarde, wisslend teken van verzoenen die waart het Paradijs en wordt het graf: gij wordt het graf de dankb're derver, die men zal bergen, onbewogen, in uw schoot, om dáar voor aarde en hemel weer te ontkiemen tot dubbel leve', o broze,…