inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 56.016):

Zomer.

In oktober zal het sneeuwen, zegt mijn collega.
Ze draagt een zonnebril met bolle glazen en ziet
de wereld voller. Tussen het oogsten van de tarwe
en het rooien van de bieten zal het land zich wit tooien.
De herfst zal kort duren, kaal worden vòòr haar tijd,
vroege winterbruid.

Het zal niet koud zijn onder het stro, het rottend loof.
We zullen prikkels voelen, onder het kaf ons open krabben,
op ongepaste tijden honger lijden, uit handpalmen
te weinig water slurpen. De vellen die we stropen
van trage konijnen zullen ons niet kleden, de lage zon
zal ons nauwelijks verwarmen.

Maar nu wachten we. De zomer moet nog breken,
in volle gloed, in gulpen. We moeten onze huiden branden
in de middagzon, dringend drinken, ons bezatten
in het rode avondvallen. Onze strijdliederen moeten
nog rollen over het stof van nevelwegen vol valse noten.
In oktober mag het sneeuwen.

Schrijver: Kris De Lameillieure, 22 juni 2015


Geplaatst in de categorie: algemeen

4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 145

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Marije Hendrikx
Datum:
24 juni 2015
Prachtig!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)