880 resultaten.
Kerstversje
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 348 in glans van kaarslicht
de kunst van het verdragen
krijgt tijd van geluk
twee dagen respijt...
Lejo…
Kerst...
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 184 in glans van kaarslicht
schuilt kunst van het verdragen
en verwondering…
met kerst gedicht
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 1.647 in glans van het kaarslicht
de kunst van verdragen
krijgt tijd van geluk
nog twee dagen krediet...
weemoed schikt aan
aan de tafel van weldaad
die rijk is gedekt
met bestek van begeer
doch alles wat blinkt
verdoezelt
voor even
het alledaagse zeer…
Eenheid
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 622 Soms heb ik het gevoel.
Dat ik twee mensen ben.
Het lichaam en de geest.
De geest woont in het lichaam.
En stuurt het aan daarom.
Maar soms … is het net andersom.
Want als de pijnen toeslaan,
ben ik alleen maar lichaam.
De geest komt in het nauw.
Hij wil wel op de vlucht slaan.
Maar heeft geen plaats om heen te gaan.
Dan zoek ik naar…
Kaarslicht (voor pa)
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 713 Als de zachte gloed die kaarslicht kan geven
Was jij een lichtpunt in mijn leven
Helaas door ziekte werd jij gesloopt
Niet de genezing waarop zo werd gehoopt
Na een korte en oneerlijke strijd
Was het uiteindelijk jouw tijd
Door een stille wind werd de vlam gedoofd
Hopelijk heb je gevonden, waarin je altijd hebt geloofd…
Gebleven.
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 394 Ik heb de pijn verdragen
maar jou vergeten
nee dat zal ik niet.
Ja bijna vijftig jaren
lief, waren wij een stel
toen jij me stil verliet.
Nu zit ik vaak te staren
denk aan alle dagen
mijn lief, ik zie je niet.
Hoe leef ik nu mijn dagen
zo stil, zo heel alleen
nu jij me hebt verlaten.…
Wees ontsmettend lief
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 114 Wees ontsmettend lief
Waar verdraagzaam en saamhorigheid huist,
is niemand van eigen en andermans gezondheid een dief
Daar wij allen zeker buiten onze eigen voordeur gelijkwaardig behoren te zijn,
doch nimmer een hypocriet nog de opperpief…
Verdragen?
hartenkreet
2.0 met 10 stemmen 1.028 Voor mij is het leven
net als een heel dik boek,
dat vol wordt geschreven
naar het eind op zoek.
Letters dwalen,
zinnen ontstaan,
levensverhalen
komen en gaan.
Maar langzaam vervagen
de letters op papier,
verdwijnen alle dagen
met het levensvizier.
Niet meer
beleven,
niet hier
meer leven...…
Verdragen
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 994 Verdragen wat ik vraag van de dag die begint
als het licht weer beloftes tekent
op mijn ogen
en mijn vingers
alleen aanraken wat ik niet verzin
of weggeef
aan wie mij ziet
en niet met vragende ogen
vernedert.…
verdragen
hartenkreet
3.0 met 31 stemmen 3.115 Is het gek wanneer
ik zeg
dat ik het moeilijk vind
te verdragen en dat ik
met mijn ogen dicht
nog zoveel aan jou wil vragen
maar nu pas
in het ochtendlicht
begint het me te dagen
dat het verdriet
dat in mij zit
ik alleen moet dragen
Als ik in de spiegel kijk
dan kijk ik in je ogen
Tenminste
dat is wat mijn familie
doet geloven…
Verdragen
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 714 Waar ze mij verlaat
en
vervaagt in het stof van mijn gedachten
ben ik weer
de boodschapper zonder
woorden.
Verloren en verlaten
ben ik mijn schaduw dankbaar geworden
zonder haar glimlach
en weet ik:
Ze is met mijn woorden
gegaan en
gevonden
door koud geluk
zal ze
straks
weer
dezelfde…
verdragen
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 74 je sjouwt dezelfde zware lucht als je moeder,
zeggen ze vaak
gelijk als zij draag jij je hoofd net zo naar beneden
draagt ze op afhangende schouders
haar opgelegde levenslust;
het heden en misschien haar verleden
je loopt als je broer
met je armen strak langs je lijf
in je handen (als een licht gebalde vuist)
een sleutel die naar de…
Bij kaarslicht
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 989 Ik mag niets zeggen
dus ik fluister woorden
In de schittering
die kaarslicht heet
Alles om ons heen
lijkt donker en verlaten
slechts een viool
speelt een zachte melodie
Je hand in de mijne verstrengeld
samengebonden, krachtig
je lacht van binnen
waar vlinders huizen
Elke kriebel of iets dat raakt
is heftiger dan ooit
maar in de kilte…
Kaarslicht
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 1.189 de schaduw op de muur
bekent geen kleur geen woord
de wenskaart is vervlakt tot
een soort geometrische figuur
die uit haar lijnen beeft bij
elke flakkering van licht
de hoeken (telkens anders
uur na uur) tasten de warmte
af van het bericht
spelen tenslotte open kaart
en kringelen het duister in
met op mijn netvlies jouw gezicht…
Kaarslicht
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 297 Spelende vlammen,
Dicht bij elkaar,
Flikkeren zonder samenhang,
Piekende brandstof,
Kleine wervelingen,
Touw met kaarsvet verbrandt,
In de kleinste ruimte,
Een universum rijk aan toeval.…
bij kaarslicht
hartenkreet
3.0 met 36 stemmen 2.019 in het donker
schijnt 't duister
maar van binnen
is het licht
geeft een kaars
ons iets van luister
en ook vorm
aan het gedicht…
Kaarslicht
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 202 (Adem voor mij (II))
In tijd is leven slechts een
fractie
waarin wij alles willen
en moeten doen
Wij willen dus volop geleefd
hebben
De jaren hebben mij ge-
leerd dat
geduld de schoonste zaak is
voor mij
voor jou, ons en iedereen
Wij vormen samen
in flakkering van
het allermooiste kaarslicht
'n perfecte eenheid
Een apothe-
ose…
bij kaarslicht
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 120 de zon
lichtend en rood
een ballon geland op de stroom
aan zijn donkere boorden
het eethuis
bij kaarslicht
over kreeft en wijn
langs fonkelende glazen
staart een man de avond in…
Tweede advent
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 601 Dichterbij de glans
wijst het kaarslicht mij de weg
naar een nieuw leven…
Licht in donkere dagen
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.473 Schuchter
wilde je vragen
Om licht
-om 't even zon of maan-
Zelfs met kaarslicht
zou je tevreden zijn
Mist die je omhulde
zo vreselijk zat
Genoeg had je van
regen die op je neerstreek
Kortom: neerslag was ergenis
alleen licht van betekenis
Licht,licht
al was 't maar kaarslicht
in deez donk're dagen.…
Bitterheid...
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 24 Waarom zou ik nog schrijven?
Wie luistert nog naar mij?
Mijn letters worden bitter
door dingen die gebeuren.
Geen vreugd is meer daarbij.
Mijn mond staat niet tot lachen
en tranen vloeien vrij.
Wie komt mijn verdriet verzachten,
wie wist mijn tranen,
geeft een beetje troost aan mij?
Het heeft geen zin om wat te zeggen.
Woorden kunnen…
Liefdesnacht
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 125 Doordat het kaarslicht
het zwart van de nacht doorbreekt
glinstert het zweet tussen ons
en die geur spoort aan.
Ik word door jouw blik gevangen
en verdrink van liefde
al jouw huid is mijn verlangen
als het kaarslicht langzaam dooft.…
Sprekende ogen...
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 1.898 Zie door het zachte kaarslicht
de schittering in haar ogen
de blijheid op haar gezicht
wat is ze opgetogen!
Zie door het zachte kaarslicht
de schittering van een traan
de droefheid op haar gezicht
wat is ze aangedaan!…
Kaarslicht in jouw ogen
hartenkreet
3.0 met 22 stemmen 2.020 maken kennis
maken de liefde waarneembaar
twee bewegende glimmende plekjes
spiegelen het kaarslicht in jouw ogen
alsof ze tranend van plezier en geluk
jouw hartslag onophoudelijk verhogen
haast zichtbaar emotioneel
spiegelt het kaarslicht
in jouw ogen…
warmte
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 1.262 27 12 1989
je graf is een zwarte steen
met flakkerend kaarslicht
in een nevelige tuin
verkeer raast langs de heg
letters lees ik niet meer
de tekst is nietszeggend
alleen herinneringen spreken over
geborgenheid en liefde
waarvan het gele kaarslicht
het warme symbool is
het licht op die
natbesneeuwde steen
verwarmt hart en handen…
December
hartenkreet
2.0 met 62 stemmen 5.526 De avonden worden langer,
de lampen gaan aan,
ook de kaarsjes gaan branden,
wie kan ze weerstaan?
Die lichtjes, zo simpel,
gezellig en fier,
bezorgen menige kamer
knusheid en plezier.
Dat een simpel lichtje
zoveel teweegbrengen kan,
dat is toch geweldig,
dat is te gek, man.
Dat de zomer voorbij is,
daar doe je niks aan,
maar die…
Ben ik Christus?
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 921 Het overgaan van een donkere dag in de nacht
laat het gegeven even te willen ondergaan bij kaarslicht;
mij zelf al te doen dagen dat er iets wacht,
vlammend verlangen schijnt 't rappel door een grillig zicht.…
De vergankelijke kosmos
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 51 niet kan snoeien
Kan geen lelie open bloeien
Waar geheid de tijd de pijn van voelt
‘t Bloed gekoeld waar woede innerlijk woelt
Hangt in een mist van tranen
Rotte appels aan de bomen in de lanen
Door de wind en zure regen weggespoeld
De met chemicaliën bespoten bomen
In een donker groen dicht vergezicht
De stem van de dichter bij kaarslicht…
Doorzichtig?
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 1.890 Doorschijnend
haar nachtgewaad
baadt ze
in een zee
van kaarslicht
Transparantie
blijkt bij dageraad
minder helder
misleidend
als een dwaallicht…
VESPERS
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 198 Het daglicht sterft langzaam weg
we ruilen het in voor kaarslicht
we verzoenen
ons met de
tegenstellingen
in ons
en smeden
ze om tot
eenheid…