Alle inzendingen over kinderlijke onschuld

die kinderlijke onschuldigheid…

liever zou ik eigen leven aan de dood gewonnen geven dan mijn kind, onschuldig nog dat is echte liefde, toch? Vader God, hoe kon U geven d’Allerliefste van uw leven Eigen Kind, onschuldig nog is dat echte liefde, toch? Goede Vrijdag, Gods verdriet groter liefde ken ik niet…

liever zou ik eigen leven aan de dood gewonnen geven dan mijn kind, onschuldig nog dat is echte liefde, toch? Vader God, hoe kon U geven d’Allerliefste van uw leven Eigen Kind, onschuldig nog is dat echte liefde, toch? Goede Vrijdag, Gods verdriet groter liefde ken ik niet…

liever zou ik eigen leven aan de dood gewonnen geven dan mijn kind, onschuldig nog dat is echte liefde, toch? Vader God, hoe kon U geven d’Allerliefste van uw leven Eigen Kind, onschuldig nog is dat echte liefde, toch? Goede Vrijdag, Gods verdriet groter liefde ken ik niet…

Vrolijk kind met blauwe ogen, bekijken - door een roze bril - de grote mensenwereld. Onbevangenheid straalt op het gezicht, de frisheid van kinderlijke onschuld, gekoesterd door het onbeschreven blad. © avriends - 2007…

Jan Foudraine Wie is van hout dat was de vraag De psychiatrie ging aan de slag De vraag mocht niet blijven liggen Het antwoord kwam van een blaag Niet onderbouwd men vond het maar, zo zo De kinderlijke onschuld had het gegeven In aller ernst beredeneerd zei het, Pinokkio…

"Laat mij mijn onschuldig gebrabbel", sprak de dwaze, "want door deze onschuldigheid gooide ik mijn zienswijze over het leven voor jullie denken te grazen." "Laat mij maar mijn filosofische overpeinzingen", sprak de nar der narren, waardoor zelfs in zijn kinderlijke onschuld de dwaze zijn denkend zijn ging verwarren.…

er woont een wereld terug in mij waarin huizen vol met mensen lachen en leven bomen hoopvol wachten op bladeren uit hun knop vogels hun mooiste liederen fluiten kinderen onschuldig buiten spelen op het plein ik loop daar en denk wat heerlijk om hier weer te zijn…

Kinderen, onschuldige creaturen, moeten nu door sneeuwballen te gooien dit al met hun leven bezuren?…

Los rukken ze het verleden, dat als droesem bleef liggen op de onzichtbare bodem van kinderlijke onschuld, en dragen ze op aan de vrieskilte van winterse witheid…

In de bloei van mijn leven is mijn kinderlijke onschuld geschonden jarenlang kon ik het geen plaats geven nu heb ik mijn kracht terug gevonden In de bloei van mijn leven werd er over m'n grenzen heen gegaan tot voor kort kon ik het geen plaats geven nu kan ik er eindelijk boven staan In de bloei van mijn leven ben ik nu opnieuw begonnen…

Op het bruggetje Boven de sloot Staat hij, jongen Van het dorp - Waar hij vroeger In kinderlijke onschuld Voorntjes ving, En af en toe Een stekelbaars, Staat hij nu Doelloos te kijken Naar hoe het water Onder hem stroomt, Hij ziet takjes Voorbij komen, En af en toe Wat blaadjes - Ook zijn gedachten Worden door het Water meegevoerd…

Zo dromen wij misschien nog ieder jaar, dat dat gevoel in verlangen op 5 december zo kinderlijk onschuldig en zonder gevaar; nog eens zo sterk ons hart de vreugde terug zal geven. Die vreugde om de goede Sint; zoals die door ons destijds al als kind werd bemind en ons toen dat cadeautje gaf met een gevoels- waarde voor een verder leven.…

onschuld jou ooit beluisteren Bevrijd van de machtwellustige politieke ploert Genietend van de door hen bedongen vrijheid De hongerige monden niet dichtgesnoerd Vertel het mij...…

Met weemoed denkt zij terug aan de speeltuin waar zij speelde en oma achter haar schommel stond om haar te duwen hemelhoog Waar zij liedjes zong in kinderlijke onschuld en oma zong mee heerlijk onbezonnen tevree Kastelen vol gangen werden gebouwd met torens rond en oma hielp haar mee lief en geduldig, samen zo tevree Oma bezorgde haar…

Die van een kind, onschuldig en aanspreekbaar voor iedereen toegankelijk? Nee. Ik was niet ontvankelijk, en keerde mij af van haar, al was het blozend met een kleur van hier tot aan de deur. Mijn waardigheid vroeg om de regels van het spel dat ik al leerde: Een vreemde groet men pas als men hem kent.…

Snobs bij aankoop Wie, wat, waar Een nieuwe straat Regionaal raffinement door Brussel Kortegolffrequentie in de buurt Hebt u en laat ons de zeven schoonheden Stedelijke ruiten van de meest diverse materialen Geheel in de geest; kinderlijke onschuld samengebald Een schuchter eerherstel gedijt beter dan ooit Die met een paling converseert op…

, te jong nog om het noodlottige te beseffen spelen met hun geliefde speelgoed buiten in de omgewoelde tuinvijver waar in kinderlijke onschuld het leven wordt nagebootst onderwijl zingend over verwelkte rozen en schepen die vergaan En dan in werkelijkheid de ramp die zich voltrekt op een afstand van duizenden mijlen waar mannen…

minstens duizend doden sterft ze, elke dag, wanneer de wrede bommen en de mijnen haar land gewelddadig teisteren, elk dag opnieuw minstens duizend doden sterft ze, elke dag, voor haar kinderen, onschuldige kleuters nog, die niets begrijpen van bruut en donderend kabaal terwijl haar hart hevig wringt en bloedt, vertelt ze met haar zachte stem…

onschuld die liefde heet bestaan geeft u zich eraan over en stel uzelf geen vragen…

Ik was mijn handen, dit keer niet met zeep, ik was ze in onschuld daar zit 'm de kneep. Mijn handen zijn schoon net als mijn ziel en jij die me ziet met vieze handen misschien, heeft vast de zeep we gevonden, bovendien; is mijn onschuld net zo rein, als ik dat zelf kan en zal zijn!…

onschuldigheid; ge'n zegt niet hoe noch wat hij was, voor God en voor de mensen: gij en steekt me... en gij en stoot me maar door ‘t herte, dat hij henen is, mijn broeder!…

onschuldigheid; ge'n zegt niet hoe noch wat hij was, voor God en voor de mensen: gij en steekt me... en gij en stoot me maar door ‘t herte, dat hij henen is, mijn broeder!…

niets kon zijn dan viel je in zijn armen je zag hem niet eens staan een spel werd al je struikelen alsof je danste op de maan de nacht was van flanel waarin je schommelde tussen de dagen alsof je resten avondrose naar zonsopgang hielp dragen hoezeer de nacht ook leek op dromen tussen de dagen het werd onzichtbaar zwart gemaakt je onschuld…

Ik keek in twee onschuldige kinderoogjes en zag twee bruin besmeurde handjes hij had stiekem van de chocola gesnoept ik zag het aan zijn niet meer witte tandjes toen ik vroeg of hij stiekem had gesnoept zei hij : ikke ?????…

nu zijn kinderen al te vaak de klos ondanks onze zo moderne beschaving is het verantwoordelijkheid die teloor ging of laten we cultgod Onmacht er op los we leveren doekjes voor het bloeden schreeuwen desnoods moord en brand geven malaisemunten aan de collectant doen de quiz scheid kwaden van goeden vragen naïef wat is er toch aan de hand…

rondom haar Laat haar klein en onschuldig leven, zodat ze liefde kan beleven…

Maar schat, jij was een kind nog van amper drie jaar oud dit beeld uit mijn herinnering het maakt me dagelijks nog koud. Gelukkig was ik zelf dit kind niet 'k werd liefdevol op tijd verschoond maar vraag me wel geregeld af waar dit bedroefd klein meisje woont.…

kind…

wind tussen bladeren bracht het hoefgetrappel en het knarsen van houten wielen dichterbij en ik wist, in mijn kinderlijke onschuld, de winter was gevlucht rook verdween, langgerekte schoorstenen werden werkeloos kinderen dwaalden af zoals bruine sloten langs spoorwegrails die het eerste walsende lentelicht ontvingen aan hun nog natte…