Alle inzendingen over kleinste

Uitmuntende conditie niet te dik Fris en fruitig, fit van lijf en leden Zelfs niet de kleinste onvolkomenheden Ook nooit een blaffend hoestje of de hik Als dokter zeg ik zonder overdrijven Patient kan nog wel járen door met schrijven.…

En wordt zo'n kind zelfstandig en volwassen, dan heeft het moeite met de kleinste krassen.…

ding bedek heb ik een gele krans gemaakt een gouden cirkel onder 't wolkendek als ik het kleinste ding bedek -de wonde met mijn vinger verdoofd- een gouden cirkel onder 't wolkendek ik heb een zonnebloem onthoofd (pantoum)…

Het kleinste land ter wereld gaat failliet Het eilandje Nauru heeft zoveel schulden Dat crediteuren geen excuus meer dulden Als witwaseiland slechts rest een verschiet ’t Zijn toch de veronachtzamers der wetten Die in de crisistijd op kleintjes letten…

Een kleine man, een kruk en zijn muziek Met Miles en Charlie Parker en Chet Baker De kleinste toon was ademloos trefzeker En steeds intens contact met het publiek Nu hij de plaat voor altijd heeft gepoetst Draai ik Bluesette, daarin was hij het Tootst.…

Haast elke dag wordt aan het volk gevraagd: Wie is de kleinste, magerste of grootste, De allerbest geklede of de blootste, Wie spreekt het best en wie het meest gewaagd… Het is te zot! Ik maak mijn mening pas bekend Wanneer men vraagt naar de debielste trend.…

Leven dat uit miljoenen Ogenblikken bestaat, Seconden aaneengeregen Tot beeldfragmenten Die op zich weinig met Elkaar hebben uit te staan, Is in die handvol regels Van het gedicht terug te lezen In beelden die alles zeggen, Het hele verhaal vertellen, Zonder ook maar het kleinste Onder alle kleinigheden over te slaan…

Dat stel had toch al nooit mijn sympathie: alwéér kreeg ik de kleinste letter, i.…

ik zal eikels rapen en noten bladeren van berk en beuk zoek gesloten dennenkegels pluk een blauwe pauwenveer mijn kleinste kunstwerk ooit dat van herfst is gemaakt zal ruiken naar kastanjes en onze laatste wandeling naar verse aarde naar Allerheiligen…

jij schrijft met schaduw woorden van licht lacht vaak je ziel bloot in een stralend gezicht weet met handen ook het kleinste geluk te vangen oogt omfloerst stukjes liefde in paradijselijke koers met jou aan mijn zij is de hemel dichtbij…

Mijn leven teruggebracht Tot 't kleinste begin Daar aan de Abbestederweg Op een veldje verblindend mooi In al zijn eenvoud Begon ik wat ooit Mijn leven was Weer toe te laten En vond ik naast Het strand en de Eeuwig aanrollende zee Ook de mens weer mooi…

Bewegen als klokjes blaadjes in de wind aangeblazen, betokkeld opzij buigen, meedoen de stam schudden op klompvoeten dansen, de maat stampen mijn haren rondzwiepen me aanstellen, klepperen met de kleinste takken en mijn wortelhakken lichtjes laten roffelen…

Ik draag bewust en braaf mijn steentje bij Papier hier, glas daar, overal staan bakken Je kunt me nimmer op gesjoemel pakken: Ik schift tot aan de kleinste batterij! Maar denk ik aan Chemours dat troep nooit zift Dan voel ik me met knoopcel flink geschift…

Welk beeld, welk boek, welk lied, En wat voor zang, wat wijs, Ik 't meest geniet, Ik 't hoogste prijs? Mij gaat 't dáármee als met bloemen, Verzameld tot een blij geheel; Als fraaist van al laat zich geen deel —, Als fraaist laat zich alleen de volle ruiker roemen. En niet slechts lelie, roos en tulp En al wat bloem heet, kwam te hulp…

Het leven op de aardbol wordt onzichtbaar onderhouden opgebouwd of vernietigd door een regering die leger mag heten geheel onzichtbaar is alom tegenwoordig de strijders daarvan verspreiden zich ongehinderd verdringen elkaar in de nauwste schuilhoekjes zijn makkelijk te verslaan winnen dan toch weer ze kunnen zowel rotsen pletten als…

hoeveel woorden heeft een taal wie telt ooit de zinnen van een verhaal al wat mensen denken, voelen proeven, zien en horen dieren, kleuren, planten en geluid zelfs het kleinste stofje draagt een eigen naam zesentwintig tekens kleuren ons bestaan…

Toen ze heen was zei hij weinig niet veel wel genoeg de kleinste gedachte riep, ik zweeg als rijzend deeg zag rozijnen en krenten ’t aanrechtblad het zilveren pincet karmozijnen tinten, ‘k zag moeders aller mooiste beste kleed…

kaken gehecht aan de pezen van de gevoelige snaar zo de klanken vals klinken onzuiver mijn hart doordrenkt verdronken in portret der eenzamen echo dit een houtje touwtje effect in een dominoreeks van gedachten stort mij in stroom in mij verzacht me tot in de kleinste vorm eerlijkheid bouw me op…

Op zo’n dag wordt de morgen geschreven, leg ik mijn kleinste nerven bloot. Op die dag kus ik je zacht op wakker geworden lippen en doe mijn schaamrok af -------------------------- uit: 'Woordkunst', 2010.…

De kosmische reeks van het leven Terug te vinden in de kleinste zaken Komt zonder zes niet bij de zeven Kent zonder tong geen smaken Waarachtig onzichtbaar voor het oog Bevat einde noch begin Gelijk een ongrijpbare regenboog Is de weerkaatsing des levens er middenin...…

dichtte met dunne draadjes mijn grootste dromen kleinste zeer van duizend vrouwen honderd zonen en één koninkrijk maar wind stak op en losse blaadjes hadden geen verweer verzoek de vinder ze voor altijd dicht te vouwen gooi ze weg of maak een prop en slik het in…

Onrust in mijn hart tranen over mijn wang Klein kleiner kleinst god wat ben ik bang Onrust in mijn hoofd gedachten slaan op hol Kronkels kraken braken nachtelijke uren vol…. Onrust in mijn lijf Stress dat is al er is Dat radeloze gevoel als ik jou weer eens zo mis…

zij draaide klei maar wond de vormen niet om haar vingers had een zwak voor rondingen in warm manipuleren was blij als het toch stugge materiaal zich liefdevol schikte in volle overgave profileerde zij lengte en diepte werkte af met fingerspitzengefühl tot in het kleinste detail ook deze schoonheid werd geboren zonder barenswee…

de tijd baart de dood in een schemering van eenzame letters en staart als een vrucht langs me heen weliswaar met gesloten ogen ik ken geen limiet wanneer de warmte me droogt van het zweet dat de nacht in me braakte en ik angstig me toiletteer in de uithoek van de kleinste kamer het kompas kent geen noorden meer…

Meervoud heeft helaas de kleinste kans.…

Stiekem kwam de maan op de dichter had hem niet gezien en huilde tot de wolken het firmament prijsgaven De dichter had geen aandacht voor het kleinste hemellicht zijn ogen had hij gesloten en hij huilde om de maan Hij dacht dat hij zich inbeeldde hoe de maan hem flets bescheen de dichter heeft nooit geweten hoezeer droom en werkelijkheid…

Een klein insect door vloeibare hars omgeven tot in de kleinste details in zijn oorspronkelijkheid weergegeven. Door golfstromen verspreid uit verleden bewaard gebleven teneinde zich in barnsteen afgezet en ingebed. Ergens uit oertijd wacht een week skelet misschien in klei of zand op oog en hand; een teken van leven.…

Geen gedonder maar schouders eronder geen geklaag maar doorgaan gestaag het zit niet mee maar sterk zijn voor twee Helaas wil dit niet altijd lukken lijkt alles als loodzwaar te drukken voelt 't kleinste ding als mokerslag op zo'n "alles zit tegen" dag Terwijl je diep van binnen weet: dit is het vergrootglas dat vermoeidheid heet…

zij gaf het me en hij golven die zacht opstaan en zo de weg veranderen hun dromen, gekust en uit het krijt gehaald als pianogolven wild boven de branding hoe zij poëzie spraken, gesalonneerd in elkaars hoofd en tot in de kleinste hoek aan de horizon zij gaf het me en hij en ik zag wat ik bewaren wilde; hun vonken in een vuurtoren…

mocht de vingers tellen van je hand het aantal was oneven zacht vertelde je waar de kleinste was gebleven zag strakke lijnen zwaar getekend rond je pols de huid was hard gaf aan hoe diep de brand je had geraakt maar niet mismaakt je lach was warm in het tonen van je ongeschonden arm…