voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 41.256):

dicsmare

zij gaf het me
en hij
golven die zacht opstaan
en zo de weg veranderen

hun dromen, gekust
en uit het krijt gehaald

als pianogolven
wild boven de branding

hoe zij poëzie spraken, gesalonneerd
in elkaars hoofd en tot in de kleinste hoek
aan de horizon

zij gaf het me
en hij

en ik zag wat ik bewaren wilde;
hun vonken in een vuurtoren
vrij

en met het licht

Schrijver: kerima ellouise, 23 oktober 2011

Geplaatst in de categorie: liefde

1
2
3
4
5

4.6 met 17 stemmen

406

Er zijn 8 reacties op deze inzending:

Hilly Nicolay, 14 jaar geleden

Zij heeft het zo prachtig geschreven, zij las het ook zo wondermooi voor.

AstridV, 14 jaar geleden

Hun dromen, gekust en uit het krijt gehaald als vonken in een vuurtoren vrij ... zo varen jouw woorden als licht voorbij, prachtig, Kerima !

Marije hendrikx, 14 jaar geleden

Zij zag 't en zij gaf 't hem en ons ......

lijda, 14 jaar geleden

Zij die van poëzie spraken, maken gevoelens onbegrensd, en maakt de liefde zuiver, mooi Kerima!

geeraardt, 14 jaar geleden

mooi liefdeslicht in dit gedicht...

Irmlinda de Vries, 14 jaar geleden

Jouw woorden ... je hebt ze ons gegeven...
Zoals altijd weer mysterieus prachtig!

wietuit, 14 jaar geleden

Gekust als na een kus en gekust als door een landlijn begrensd, zo stromen je beelden weer.
Zo drijft je kunst.

arie, 14 jaar geleden

En met het licht
zij
en warmte
haar pad
gedeeld

Geef je reactie op deze inzending: