314 resultaten.
Gezichten
gedicht
4.0 met 4 stemmen 2.913 Langzaam duidelijker, totdat
ook de kleinste rimpels, putjes in de huid
een oogwenk helder zichtbaar zijn.
Maar het is geen gezicht.
Het was misschien een man die
honderd jaar dood is, en gestorven
zonder ooit te zijn afgebeeld.
Er zijn er zoveel.
-----------------------------------------
uit: 'Tirade Jubileumuitgave' nr. 200.…
Heiligenschijn
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 75 een nog onontwaakte libel
roerloos aan een tak
ragfijne vleugels
weerspiegelen de zon
tussen zilveren draden;
rust - naarstige arbeid
na een lange nacht
zelfs de kleinste trilling
ademt schoonheid
van zo dichtbij
en zo onverwacht...…
Een teder moment
netgedicht
4.0 met 165 stemmen 78 ik heb
in je sporen
bloemen zien
bloeien hun
harten kleurrijk
oplichtend
in tal van
vormen voluit
waar jij
in een teder
moment het
kleinste bloempje
in je handen
liet groeien
bloeien nu struiken
de bermen uit
donker
ruizelen reuzen
hun weemoedig
refrein want
jij was hier
en zij willen zo
graag ook hoog
bij je zijn…
Kerstmis met ster
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 285 Verdwaald zijn en ergens
in het vierde kwadrant
een ster zien verschijnen
missend stukje van een puzzel
Zonder het kleinste deel
wordt het beeld nooit een geheel
Het is als hard blazen tegen
een uitgebloeide paardenbloem
In planeten en sterren verdwijnen
weerkaatsing van het licht voelen
in de ogen van de ander, in een
pupil jezelf zien…
Zo onverwacht
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 107 Waar tot voorkort
Afval in diverse soorten
En maten het straatbeeld bepaalden
Heerst nu het serene groen -
Geen blik, plastic of glas
Meer te ontwaren,
En door het kleinste spleetje
In het viaduct straalt onverwacht
Het nieuwe licht op het
Prille groen -
Nieuw licht, nieuw leven,
Daar was het Nederland Schoon
Nu eenmaal om…
inhoud is een mozaïek
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 370 je schikt wat woorden
naar hun klank droevig
in de donkere tonen
de kleinste klinken
vaak het langst
in de hoogste regionen
je componeert
stemming met muziek
inhoud is een mozaïek
gelegd in kleuren
die je spreidt tot strofen
die een mooi gedicht beloven
dat is het gezicht waarmee
je naar de lezer kijkt en haar
en…
Verharding.
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 2.186 Je loopt weer rond te vloeken
het kleinste voorval irriteert je
en wij voelen ons verstrakken
onze spieren gespannen
als een pantser
om ons.
Je loopt weer rond te stampen
je vuisten gebald
en wij kruipen
in onze schulp.
Onze harten bonzen
door jou en om jou
en steeds minder
voor jou.…
wolk en winter
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 217 nog een paar woorden
en dan zal ik gaan naar ver, verre
herfstlanden
omdat de tuin
hier niet vriest zonder winter
en het wit
onberoerd blijft liggen
in mijn hoofd
zoals het oud linnen
dat nooit tot wasdom is
gekomen
immer zwijgt
in noord, noordenwind
tot in de kleinste hoeken
van kwetsbaarheid, uiteengereten
door de…
Ze dichten
hartenkreet
3.0 met 18 stemmen 1.409 Ze dichten –
zien de traan
opwellen
in lijders oog,
juichen met de
kleinste vogel mee,
in alle lentematen.
Ze dichten
over rampen
en de regenboog,
ademen met het
leven mee -
moeten wel, kunnen
het niet laten.…
Hoe?
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 110 Dieren, planten, bomen
bloemen in hun schoonheid
’t kleinste mos
de grootste bomen
een mug, een klein insect
de grootste olifanten
gras en struiken,
ze leven.
Hoe?
De tijden wisselen
de natuur past aan
de mens loopt rond
en produceert wat vervuilt
maar begrijpt geen oorsprong
van leven.
Is dit dan alles
alleen toeval?
Hoe?…
Wildplassen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 122 Wat zou ik graag een pet hebben
die me past,
zodat ik hem in de kraag kan pakken
en gepast een prent uitschrijven,
zodat ie niet meer bij ons om de hoek
wat ie thuis op het kleinste kamertje
behoort te doen.
Maar ja die pet he?…
De snaartheorie
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 147 ik heb
het licht ontleed
tot in de kleinste deeltjes
uit de ontdekking
die ik deed bleken
de deeltjes ook golfjes
bond gekleurde
golfjes tot een
grote witte streng
reeg deeltjes tot
een snaar die lichtend
wit tot kleuren trilde
gelukkig hebben
snaar en streng dezelfde bron
zij stralen al eonen lang uit onze zon…
Acceptatie
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 107 accepteren
dat ik alleen
maar toch ook saam
in gedachten,
door het raam
ben bij elkaar,
met iedereen
hoewel niet echt,
maar wat is echt
fysiek contact,
of in het zaad,
nog ongezien en ongelaten
veel méér contact daar,
alles is ineen daar
uiterst fijn
structuur aanwezig,
is er bezig, op te bouwen
te ontvouwen
al lijkt het niets
het kleinste…
droevig in de donkere tonen
netgedicht
3.0 met 23 stemmen 3.562 je schikt wat woorden
naar hun klank, droevig
in de donkere tonen
de kleinsten klinken
vaak het langst, ijlen
in de hoogste regionen
je componeert de
stemming met muziek,
de inhoud is een mozaïek
gelegd in kleuren
die je spreidt tot strofen
die een mooi gedicht beloven
dat is het gezicht waarmee
je naar de lezer kijkt, hem
een…
Wonderlijke Wonderhoorn, Mahler 2
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 541 …uit het raam zien
waar mensen dansen in een zaal:
geen gehoor, geen muziek maar
Urlicht,
mijn God
en dan beseffen dat
het grootste is
het kleinste licht:
lux lucet in tenebris,
de liefste voorlopig,
die vrouw,
mijn god…
Is herinneren voorbij
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 230 kleuren van de tuin
het benoemen
van de bloemen is dan
het moment voor mij
maar in passeren
is herinneren voorbij
een nieuwe maakt haar blij
zij heeft alle tijd
om te genieten van wat
de dag zo brengt
de regelmaat is
het houvast waardoor
zij haar omgeving kent
is als mens een heerlijk
kind gebleven altijd verbaasd
over de kleinste…
wisselkind
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 135 zoals het wit steeds feller wordt
als zonlicht ongehinderd straalt
kleine vogels overvliegen, tot hun vlucht
de tijd inhaalt
en onderin het gras
bloeit mei al in de kleinste bloemen,
wit- dat goud en geel omrandt
haar kleine hand
plukt immer weer
het beste van de overkant
zo doet het
minder zeer…
Steeds weer
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 655 Onder blauwe tranen cirkelt
mijn hand,woorden razen
tot in de kleinste plekken.
Verkleumd en onnavolgbaar zoekt
mijn schrijven de windstilte in de
striemen van de onophoudelijke vlekken.
Wat blijft er van me over
als mijn zinnen
enkel verlatenheid vinden..…
Wat voor leugen
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 1.070 Maar een leugen in je kleinste woord,
zet mij enorm aan het denken,
wat valt er van je grootste woord dan te geloven,
als je me bij het kleine al laat bedenken.
Mijn vertrouwen in jou woord,
is even geschaad,
maar wees niet getreurd,
het is niet gelijk zo dat jij mijn hart verlaat.…
Droomt hij zijn lach
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 106 eindelijk heb jij
in alle rust de
lentebloemen geplukt
van jouw kleinste puk
armen vol lachjes
twinkelende ogen in
stralende kleur als een
wolkje goed humeur
kleine handjes
vragen om meer
naar tedere knuffels
en later zijn beer
als hij verzadigd
langzaam de oogjes sluit
droomt hij zijn lach met
een nog smakkend geluid…
Het leven
gedicht
3.0 met 173 stemmen 74.272 mijn leven groeit, woekert, grijpt om zich heen
en ik kan alles onderscheiden:
onraad, wansmaak en zelfs de kleinste wangedachten
ik doe mijn ogen dicht
-----------------------------------
uit: 'Hemels en vergeefs', 2008…
stil
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 602 stiller dan de diepste stilte
kouder dan de ijzigste kilte
eenzamer dan ooit
meer verlangen deed ik nooit
warmer dan de heetste zomer
sensueler dan de slaperigste dromer
liefdevoller dan het kleinste kind
kleuriger dan het fleurigste lint
waardevoller dan de mooiste schat
dieper dan de zwartste kat
echter dan de grootste waarheid
wanneer…
gedachtenloos
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 363 Geruisloos, stil zijn mijn gedachten
niet langer ben ik nu bij machte
om zelfs het kleinste woord te horen.
Ik ben in gedachten verloren.
Waar zijn de zinnen die ik maakte
waarmee ik ziel en harten raakte,
kon laten zien wat we bedoelen
of emoties laten voelen?…
Lijden
gedicht
2.0 met 6 stemmen 12.443 Het drinkgelag,
dat weliswaar zijn zin verloren heeft,
kan doorgaan tot de kleinste uren.
Geef de kelk door, de glanzende,
die met het bruisende vocht!
We delen alles, dat hebben we elkaar beloofd.…
Speel met poppen
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 275 ik kruip soms weg
ver weg en wil niets
meer van mezelf weten
speel met poppen
waarvan ik de koppen
maar niet kan vergeten
grote neus was mij het liefst
scheve mond had altijd praatjes
donkere ogen voelden diep
de kleinsten waren steeds mijn maatjes
ik word gespeeld
gezichten ken ik niet
de koppen hebben iets aparts
in lijven koud…
de mooiste (1)
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 90 hij pakt het kleinste boek
de mooiste van Emily
hé Emilia! de naam van
zijn moeder
hij weet niet wat
de mooiste van Emily zijn
het zijn gedichten korter
dan een verhaal mooi!…
KUNST MINNEN
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 231 Alleen wat het sterkst treft mijn ogg
daarbij blijf ik staan een tijd
om het te bewonderen tot het kleinste detail.
Hoe aandachtiger ik bekijk alles
des te meer gaat spreken alles
tot zelfs het kleinste en meest
verborgene toe op het doek.…
Het geluid van de stilte
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 149 Talloos het geluid
waar zon en maan degens kruist,
ruist de kleinste twijg.
Paarden uit een droom
zijn sneller dan de stilte,
hoefslag van winden.
Kind uit de sagen,
stilte in haar koninkrijk,
verlicht haar gelijk.
Roep van anderen
overstemmen hoge bomen,
geluid te verdragen.…
Stamcellen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 241 Nu, horizontaal, na je dood
ben je kleurrijker dan voorheen
de overgang naar het kleinste
waaruit je was opgebouwd
onderga je verheven en waardig
Je ontvangt en herbergt vandaag
levensvormen van ander allooi
met een gewijzigd kaliber
word je gestadig bestookt
De regen raakt wel dieper
maar de wind om je huid
breekt geen armen meer…
met niet meer dan wat liefde
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 273 zoals de dagen
en de handen
waarmee je me liefkoost
met niet meer dan wat dromen
plekjes waar ik wil zijn
waar ik je kan omringen, warmzacht
bij de waterval
en tussen de wilde bloemen
die, door hun dans, ons willoos meevoeren
naar de uitgestrektheid van vervulling
blaadje
voor blaadje
om dan weer opnieuw
te beginnen, tot in het kleinst…