Alle inzendingen over kleur

Ach, die zelfvoldaanheid in het verbreiden van en geen begrenzing in het ver verschiet. Je was niet, kwam niet en nooit bleef je (ook niet in m’n dromen) In geel ben je ontegenzeggelijk bij me als een heldere gedachte, die mij steeds ontschiet.…

Geluiden klinken in kleur. kleuren krijsen en de geur van de dood is alom. Maar zij...... Zij zal niet in gekte verzinken. Zij streelt de muren van de Martinitoren. Haar anker tot de werkelijkheid.…

Jouw kleur wordt mijn kleur Je gemoed de mijne Jouw tranen rollen van mijn gezicht Mijn leegte vult zich met jouw aanwezigheid Ik neem het over en geef het terug En ik eindig, ik eindig Kleurloos…

zoals van koper naar okergeel als van groen naar donkerbruin zijn verhoudingen onevenredig saffraan overhellend naar links goudbruin grofweg naar rechts en in het midden helt er één bevallig over tot die zachtjes het water kust…

het beeld - jij bent van licht - breekt tijd open in eeuwige seconden waaraan een drenkeling zich vasthoudt in regen en storm zoals een witte lelie in onrustige dagen die de klaarheid van het water zoekt in deze vreemde wereld ik hoor nog steeds je stem, aarzelend bewegend toen ik de aarde wist dichtbij duisternis en zware…

kleuren van een regenboog vloeien als dunne waterverf traag over het verlaten meer maar als je ze wilt grijpen verschijnt er plots een woord (zie ook website)…

nederland en kleuren medeland en geuren in de indische wijk zo apart en tevens zo van ons de afhaalchinees begrijpt het niet meer opnieuw het oude zeer dat wil je toch niet weten we kwamen hier toch alleen maar voor het eten beter ontkent men elke kleur…

Sommige bomen kleuren nog rood van de oude herfst. Het weinige groen geeft aan dat de lente wel zal komen. Zo staat het met mijn dromen. Wat gedroomd is wordt langzaamaan vergeten. Welke kleur de nieuwe dag brengt kom ik wel te weten zolang die lengt.…

In een tuin vol bloemen in allerlei kleuren En heerlijk zachte zoete bloemengeuren Liep ik in gedachten over een eenzaam pad, Tot ik in ene een mooi droombeeld had. Ik liep daar op het pad niet meer alleen En had oog voor alles om mij heen. Met volle bewondering zag ik al die prachtige kleuren en ik begon weer helemaal op te fleuren.…

tint geeft overgewicht stem je rose volgens minister ter horst dan behoort gesteldheid niet tot een plicht kut of kleur het zal haar een worst wezen de trend is een zwarte onvervalste nicht…

Ik leefde een tijdje apart van de kleuren van jouw hart en ik vond mezelf weer terug bij de kleuren van jouw rug het was een vreemd gezicht walmend blauw in hemellicht maar ik dacht niet langer na en schreef een donkergrijs gedicht over de zinnen die jij sprak die van rood en ook weer blauw zullen we het nog een keertje doen maar dan…

Blazen schrijversteksten hun laatste adem uit, verraad de kleur van inkt, waarin het neon de twijfel spuit, breekt alleen het ego in het zicht van elke morgen, vloeit het licht door polsgewricht, verstijfd in een literair gericht van achter ieder poëtisch aangezicht, in het zicht van dichterlijke associaties of het snel gekozen plagiaat…

Hopelijk vind je het genoeg, want het zijn van die gewone dingen, over de kleuren waarin ik je zie rood, blauw,oranje, geel en misschien vind je dat nog te veel. Over jou wil ik zingen en ach, ten langen leste zwijgen is het beste.…

maar die kleuren kunnen van minuut tot minuut, zeker van seizoen meer schitteren en stralen. hoe ervaren zwartkijkers dat?…

Dan regent het kleur hand-in-hand. Het is die natuur, Het is het groen dat dan groeit, Het is het leven dat dan bloeit alles in verband; wij zijn bloedverwant.…

Nog vervend op het witte doek Streelt ze langs de felle kleuren Waarin ze stralend langs de randen Schittert op het toneel. Dansend voor het publiek in de Regenbui dweilt ze af op het papier Als ze zich droog maakt van de show Buigt ze met haar kwast weer in de schilderdoos.…

Ik wandel met je hand in hand door het herboren lenteland de kleuren van de bladeren aan de bomen zijn als die van je ogen zachtgroen de kleur van je huid is lichtbruin als van de oude herfstbladeren alles straalt in de zonneschijn ik wandel met je hand in hand in het herboren lenteland.…

Met zijn woorden als kleuren, probeert hij zin te geven aan een anders saai en monotoon bestaan. Hij schildert een mozaïek op een doek dat anders, niet ingevuld, in een oneindigheid verdwijnt.…

Jij kleurt mijn leven paars, blauw, purper, rood het is mij om het even jij kleurt mij tot mijn dood. Jij geurt mijn leven zwoel zoet, fluweel fris zonder jou een zwaar gemis.…

Als de kleuren vervagen En ik zie alleen grijze tint Als de kleuren het licht niet meer verdragen En als de pijn zich uit in grijze tint Als ik om me heen kijk en voel de grijze leegte Het wordt grijs…

De avondzon verjaagd al het licht even voordat de schemer op staat een gratis schouwspel in het zicht er is geen kleur die mij niet ontgaat de hemel staat als het ware in brand door al die fel gekleurde tinten mijn auto zet ik even aan de kant om dit wonder te laten bezinken gehoon en verwensing is mijn deel terwijl een auto langs mij schiet…

mijn opa's heb ik nooit gekend en het doodsgezicht van mijn oma in de grauwe bedstee is nooit heengegaan wanneer lopen we langs het afscheid; de slaap die blijft als een roos op een steen gebeiteld het noodlot al in kinderhanden die nog geen zwaarte kennen, zoals het morgenlicht dat in alle eenvoud een schaduw tekent de dood wordt een…

De heimweekleuren achter de horizon bereiken geoefende schildershanden met jouw onbekende verlangen zou je deze kleuren willen benoemen als hemelkleuren voor een onbevreesd gedicht tijdens een leefbare droom met als zielsgewichten wind, maan en sterren achtervolg ik jou met een vogelkleur en blijf ik nooit zonder beweging.…

Hoe een vrouw te beminnen lief te hebben naar haar smaak? Een leidraad heb ik niet Kan 'k niet geven 't Is doorgaans een kwestie van beleven Net als ik, geef jij je volop Net als jij, laat ik mij gaan Net als ik, waag jij je aan liefde Net als jij, geniet ik jouw lijf Details van jouw mooi lichaam koester ik met liefde Mooie lijnen…

kleuren van de dag verdwijnen langzaam in het mooie avondlicht…

duizend kleuren schilderen op papier geef ik mezelf meditatie met verf in ontelbare tinten vrijgekomen in het zwarte gat dat jij achterliet glasraam in de Franse zon intens lapis lazuli fleurt mijn ziel op ik sta niet meer aan mijn zieke kant mijn onvoorspelbaar lot nu zielevreugde op hemels niveau Ik ga niet meer met je mee.…

Mijn dromen waren donker vannacht maar die van gisteren waren geel en rood dus streep ik de een maar weg en hou ik die vast waarvan ik het meest genoot die van vannacht gooi ik uit mijn gedachten ik heb genoeg van zulke nachten.…

onvermijdbaar van wat de dichter wil het aanschouwen van contouren door de voile van het fijnste linnen verend op een bed van slapend mos de zon z’n bron te doen ontspringen in stromen dauw, de zoetste parels te bedwingen in alle gefeeste zomers van ongedwongen evenwicht terug te lezen in kalenders van de jaarringen, de schors waarin de kleur…

Donkere chocolade consumeer ik niet meer als ik niets over haar afkomst heb geleerd, maar als ik overstap naar dezelfde zaligheid van het alfabet maar in een witte kleur ben ik dan gered? hangt aan mij dan niet de gelijke geur, waarin ik niet alleen mijzelf maar iedereen discrimineer?…

inkt stroomt door mij gelijk levenselixer dat de dagen dieper kleurt of toch wandelend op de toppen van mijn kunnen schilder ik mijn gedichten fabelachtig tot het vloeien zal en zelfs leesbaar zal zijn voor hen die nog nooit één letter hebben gedronken…